Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Als iemand die schrijft over interieurontwerp voor de kost, besteed ik natuurlijk een gezonde (oké, misschien ongezonde) hoeveelheid tijd aan het nadenken over hoe ik mijn ruimte zou inrichten. Het spreekt dus voor zich dat ik een moodboard op Pinterest heb gemaakt zodra mijn vriend en ik besloten om van de oostkust naar San Francisco te verhuizen. Mijn inspiratie was strikt Californisch cool: een neutraal kleurenpalet, veel planten en al het riet en rotan dat een appartement met één slaapkamer aankan.
Het probleem is, het ontwerp van mijn vriend esthetiek is heel anders dan de mijne. Toen ik hem vroeg om zijn ontwerpstijl te beschrijven, antwoordde hij gekscherend: "Mannelijk, donker, Marlon Brando." Eerlijk gezegd denk ik niet dat hij ongelijk heeft.
De afgelopen vijf jaar heb ik gemerkt dat hij een voorliefde heeft voor stukken met een verhaal. Hij houdt van oud antiek, donker hout en sierlijke details. Als filmliefhebber was zijn oude appartement en studentenkamer bedekt met ingelijste posters van zijn favoriete films. En hij houdt van om huisdecoratie te kopen wanneer we reizen.
Hoewel ik ongelooflijk opgewonden was om bij mijn vriend in te trekken en onvermijdelijk ons nieuwe huis in te richten, was ik enigszins bezorgd dat onze botsende ontwerpstijlen een complete ramp zouden zijn. Maar in de afgelopen vijf maanden van samenwonen, heb ik gemerkt dat onze esthetiek is veranderd.
Het probleem is, het ontwerp van mijn vriend esthetiek is heel anders dan de mijne. Toen ik hem vroeg om zijn ontwerpstijl te beschrijven, antwoordde hij gekscherend: 'Mannelijk, donker, Marlon Brando.' Eerlijk gezegd denk ik niet dat hij ongelijk heeft.
In het begin ging de verschuiving niet over hoe we ons huis inrichtten, maar over wat we specifiek niet gedaan pak van de oostkust. Ik heb vijf jaar in een studio gewoond, dus mijn huis stond vol met kussens met monogram, plaids van nepschapenvacht en af en toe een bordje voor vrouwelijke empowerment. Maar omdat ik wilde dat onze nieuwe opgravingen voor ons allebei als thuis zouden voelen, nam ik de bewuste beslissing om die overdreven persoonlijke bezittingen bij mijn ouders thuis te laten. En zonder het te beseffen deed mijn vriend hetzelfde. Ik bedoel, we zijn hier al maanden en ik heb nog geen enkele ingelijste filmposter gezien.
Maar hoe meer tijd we samen doorbrengen - en hoe meer tijd we besteden aan het nemen van ontwerpbeslissingen na ontwerpbeslissingen - we zijn allebei in staat geweest om elkaars perspectieven te begrijpen en te omarmen. Na een bezoek aan mijn co-werkruimte en een reis naar een bijzonder Instagrambare wijnmakerij in Napa, begreep mijn vriend de maximaal-minimalistische sfeer die ik naar onze ruimte probeerde te brengen. Hij deinsde niet eens terug als ik ons woonkamerraam met planten vulde of een trendy globelamp kocht.
"Ik ben lichtere ruimtes gaan waarderen, zoals lichtere kleuren en sfeerverlichting", legt hij uit. Op mijn beurt heb ik geleerd zijn voorliefde voor karakter te vieren en nieuwe manieren te vinden om verhalen te vertellen via het ontwerp van ons huis. Onze ingebouwde plank staat vol met oude platen, beelden, ingelijste foto's en, zeker, boeken. Met trots tonen we onze geweven servetten uit Peru en Guatemala op onze bijna wekelijkse diners. En ik kromp alleen een beetje ineen toen mijn vriend verkondigde dat hij liever zijn eigen canvas schilderde dan kant-en-klare kunst online te kopen.
Maar misschien wel het beste voorbeeld van onze samensmelting van ontwerpstijl vond plaats toen we kort na het betrekken van onze ruimte in consignatie gingen winkelen. Zie je, mijn vriend vond deze eetkamerstoelen die hij de meest comfortabele eetkamerstoelen ooit noemde. Hoewel we ruimte hebben voor een aparte eetkamer, hadden de houten stoelen een donkere, roodachtige vlek die in strijd was met mijn goed ingerichte Pinterest-bord. Maar in plaats van mijn veto uit te spreken tegen deze stoelen, zocht ik hoog en laag naar een tafel die bij onze stoelen zou passen zonder onze eetkamer somber te maken. We vonden uiteindelijk een witte, enigszins verontruste, borderline-perfecte eettafel.
Zou mijn vriend de eettafel hebben gekozen? Nee. En het is oké. Ik zou niet hebben nagedacht over die stoelen. Maar toen de tafel en stoelen bij ons thuis aankwamen, zagen ze er perfect onvolmaakt uit. Deze combinatie is geen weerspiegeling van mijn of zijn persoonlijke stijl, maar een huwelijk van de twee.
Eerlijk gezegd, is dat niet waar samenwonen om draait? Natuurlijk zullen we onze ontwerpverschillen blijven hebben, maar er is iets buitengewoon poëtisch aan het op een laag pitje zetten van je eigen, zeer persoonlijke esthetiek en samenwerken om een huis te creëren dat dromeriger is dan jullie beiden hadden kunnen bedenken. Een huis creëren dat niet wordt gedreven door ego of Instagram, maar door liefde.
Of, zoals mijn vriend het uitdrukte: "Deze ruimte heeft alles waar we van houden, en dat is precies hoe het zou moeten zijn."
6 aanwijzingen dat u klaar bent om bij uw partner in te trekken
