Ik zou niet bij mijn man zijn ingetrokken als er geen gek 2020 was geweest

Ik ben acht jaar geleden naar New York City verhuisd. Het is een moeilijke stad om te kraken, maar als je eenmaal in de pols van New York leunt, ga je nooit meer weg. Met Broadway, kunst, cultuur, diversiteit, snel werk, kansen in overvloed, het beste eten en drinken ter wereld en de 24-uurs buzz - er is echt geen andere plek zoals deze in de wereld. Toen New York City in maart de lichten dimde, had ik nooit de moeilijke beslissingen en veranderingen kunnen voorspellen die zich de afgelopen zes maanden zouden voordoen.

Bekentenis: ik ben verslaafd aan planten - en dat zou jij ook moeten zijn

In 2016 tekende ik het huurcontract voor mijn tweede appartement in Manhattan. Hoewel het klein was op slechts 400 vierkante voet, was het goed ingericht. Ik had een terras met uitzicht op de stad, een gashaard, een jacuzzi, een wasserette in de unit, een inloopkast en een wijnkoelkast. Ik zat midden in Manhattan bij The Empire State Building en mijn favoriete pizzeria. Ik had het gevoel dat ik echt mijn New York-droom leefde, en ik kon geen enkele reden of scenario doorgronden waar ik zou verhuizen. Ik schreef "Bedankt!" op de memo van mijn huurcheque elke maand en een voorbeeld van een modelhuurder om mijn jaarlijkse verlenging in het spel te houden.

Maar zoals ik in een ander essay deelde, heb ik me in juli afgemeld voor mijn huurverlenging en ben ik bij mijn partner Lon ingetrokken.

Zou ik deze beslissing hebben genomen als 2020 niet zo chaotisch was geweest? Het antwoord is een harde NEE. Ben ik kapot van deze beslissing? Het antwoord is een nog moeilijker NEE.

Het leven heeft me misschien agressief in deze richting geduwd, maar ik merkte dat ik het met open armen verwelkomde toen ik mijn denken een beetje herkaderde.

Advies van een goede vriend

Terwijl ik diep nadacht over mijn situatie, kwam een gesprek dat ik in januari had weer in mijn geheugen terug. Twee maanden voorafgaand aan de afsluiting van NYC organiseerden Lon en ik een Super Bowl-feest vol met heerlijk eten en geweldige vrienden. (Ik mis die dagen!) Een van mijn beste vrienden, Kim, bracht haar vrolijke zelf en een Carvel-ijstaart mee, maar haar grootste bijdrage zou haar ongevraagde advies zijn om bij Lon in te trekken. Op dat moment heb ik het idee resoluut van de hand gewezen. Ik vuurde een paar excuses af, zoals, mijn trots stond het niet toe, en ik gaf niet om Lo's meubels. Zittend in de stoel die we onlangs in de meer hebben weggegeven, antwoordde Kim respectvol: 'Ik ben het er niet mee eens. Ik denk dat je dit serieus moet overwegen.”

Twee maanden later dacht ik er serieus over na. Terwijl het advies van Kim steeds luider klonk, verstevigde ik mijn beslissing om te verhuizen door deze vier belangrijke punten in me op te nemen:

Begrijp dat dit geen normale tijden zijn - voor IEDEREEN.

Ik merkte dat ik werkloos was, een baan zocht en wat voelde als een wervingsstop in de hele stad voor banen voor merkmarketing. Terwijl ik naar werk zocht, werden mondelinge aanbiedingen ingetrokken en werden veelbelovende gesprekken op hun spoor gezet. Elke week die voorbijging, reikten vrienden uit om te vertellen dat ook zij waren losgelaten. Ik begon te beseffen dat elk hiaat in mijn cv verklaarbaar is, en ik was niet de enige in mijn zoektocht.

En terwijl ik dag in dag uit in mijn appartement zat, begonnen die kleine muren snel te sluiten. Het schuiven van de slaapkamer naar de badkamer begon op mijn zenuwen te werken. Eten bezorgen werd echt heel snel oud. Dit was absoluut niet het New York waarvoor ik me had aangemeld. Blijkbaar was het ook niet voor mijn buren; mijn gebouw stond ineens op 50% capaciteit.

Laat mensen binnen.

Mijn partner, Lon, woont in een 2 slaapkamers en 2 badkamers aan de East River. Eind maart pakte ik als tijdelijke oplossing een tas en trok door de stad om te genieten van zijn gezelschap, koken en wat broodnodige ruimte. We hebben boodschappen gedaan, nieuwe recepten uitgeprobeerd, puzzels gemaakt, binge-watched Breaking Bad en Ozark, en had lange gesprekken over wijn in een doos, vaak via FaceTime met vrienden en familie. We hadden nog nooit zoveel aaneengesloten tijd samen doorgebracht, en deze gedwongen situatie bracht onze relatie op de best mogelijke manier in een stroomversnelling.

Je moet deze geweldige kleine schuur-make-over zien

Toen ik terugging naar mijn appartement om nieuwe kleren te halen, de post te halen en dingen te controleren, merkte ik dat het niet meer hetzelfde voor mij voelde. Het voelde klein en een beetje eenzaam. Meestal belde ik Lon en praatte de hele nacht voordat ik de volgende dag terugging naar zijn huis.

Verwijder de stressfactor.

Ik begon te beseffen dat de overgrote meerderheid van de stress in mijn leven afhing van het betalen van $ 4.000 per maand voor mijn appartement - een appartement dat niet leuk meer was, en ook niet praktisch was voor het klimaat van sociale afstand en afsluiting. Het was ook stressvol om mezelf om de paar dagen door de stad te krijgen om heen en weer te reizen.

Lange tijd vond ik het hebben van een eigen appartement in Manhattan een statussymbool, een ereteken, dat absoluut koste wat kost moest worden gehandhaafd. Door dat idee los te laten, was ik vrij om bij Lon in te trekken en wat meer tijd te nemen om de JUISTE baan te vinden.

Vrienden vroegen me of het moeilijk was om mijn huis te verlaten, en mijn eerlijke antwoord was NEE. Het diende een geweldig doel, en nu is dat doel er niet meer. Het werkte vier geweldige jaren, en nu is het tijd om vooruit te gaan naar nieuwe, onbekende wateren. Hoe spannend is dat?!

Kweek positieve gedachten.

Vrienden vroegen ook of mijn verhuizing financieel of emotioneel was. Eerlijk gezegd was het beide, en beide werden verergerd door de pandemie. Zonder de pandemie zou ik waarschijnlijk al lang geleden weer aan het werk zijn gegaan, bezig zijn gebleven en een vijfde jaar op mijn contract hebben getekend. En hoewel dat allemaal fantastisch zou zijn, kan ik het niet helpen, maar ik voel positieve gedachten dat ik de kans had om te vertragen en hoogwaardige tijd met Lon door te brengen.

Deze ervaring, hoe ongemakkelijk het ook was, heeft mijn leven echt in een betere richting geduwd, mijn geest geopend en positief voor mij geworden. Ik ben blij dat ik kwetsbaarheid, enig geloof en positiviteit heb omarmd onder moeilijke omstandigheden.

Dankzij deze producten zijn we in 2020 deskundige nomaden geworden