Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Dus om een plant als genaturaliseerd te kwalificeren, moet aan twee voorwaarden worden voldaan:
- De plant in kwestie moet vreemd zijn ("exotisch", "geïntroduceerd" en "buitenaards" zijn andere namen die worden gebruikt om u te vertellen dat een plant van buitenlandse oorsprong is).
- Het moet in staat zijn zelfstandig te groeien en een nieuwe generatie voort te brengen zonder menselijke hulp (bijvoorbeeld zonder water geven, bemesten, verdelen, ongediertebestrijding of onkruidbestrijding door mensen). Dat wil zeggen, het wordt een wilde plant in zijn geadopteerde thuisland. Niet alle planten die uit vreemde landen zijn geïntroduceerd, zijn sterk genoeg om te naturaliseren.
Wanneer een plant in een gebied verwildert, kan dit ofwel een "goede" zaak of een "slechte" zaak zijn, afhankelijk van uw mening over de specifieke plant.
Gratis planten versus invasieve planten
Als we bijvoorbeeld exotische bolplanten (zoals de tijgerlelie) kopen die mooie bloemen hebben en deze in onze tuinen planten, kunnen we persoonlijk blij zijn als deze schoonheden verwilderde planten worden en zich verspreiden, want dat betekent meer bloemen om te bewonderen ( en ze zijn gratis). Evenzo zijn tuiniers al tientallen jaren onder de indruk van het herfstgebladerte van brandende struiken (Euonymus alata), een oogje dichtknijpen wanneer de plant zich in het bos begint te verspreiden en het prima redden zonder menselijke hulp.
Wat zijn genaturaliseerde planten?
Genaturaliseerde planten zijn planten die zich verspreiden naar de niet-inheemse omgevingen en zich in hun nieuwe huis kunnen voortplanten en daar uiteindelijk een nieuwe populatie kunnen vestigen. Ze worden in wezen geadopteerd door hun nieuwe thuisland. Narcissen zijn voorbeelden van genaturaliseerde planten.
Maar andere mensen kunnen over dergelijke planten tot een heel andere conclusie komen en ze als hinderlijk (of erger) zien. Dat komt omdat, soms, buitenaardse planten die verwilderde planten worden, zulke sterke groeiers zijn dat ze zich ongecontroleerd verspreiden, ondanks onze pogingen om ze onder controle te houden. Dergelijke genaturaliseerde planten krijgen een slechte naam: namelijk 'invasief'. De genaturaliseerde planten kunnen in deze gevallen de inheemse of 'inheemse' planten verdringen. Er bestaan organisaties die als enige doel hebben te lobbyen voor actie tegen invasieve planten. Maar niet alle genaturaliseerde planten worden invasieve planten.
Genaturaliseerde planten kunnen worden gegroepeerd in een aantal verschillende categorieën. Voorbeelden met betrekking tot het Noord-Amerikaanse continent worden in de onderstaande lijsten gegeven (naast de reeds genoemde tijgerlelies en brandende struiken). Merk op dat, om zo'n lijst te maken, het voldoende is dat de plant in bepaalde delen van Noord-Amerika is ingeburgerd. Dat wil zeggen, niet al deze voorbeelden zijn in alle regio's van het continent genaturaliseerd.
onkruid
Sommige genaturaliseerde planten worden over het algemeen geclassificeerd als onkruid. Maar wat een wiet is en wat niet, hangt af van je standpunt. Het is belangrijk om te begrijpen dat niet al het volgende noodzakelijk schadelijk onkruid is. Veel mensen beschouwen paardenbloemen bijvoorbeeld als een kruid (hun bladeren zijn eetbaar en worden soms "paardenbloemgroen" genoemd):
- Japanse duizendknoop (Polygonum cuspidatum)
- Paardebloem (Taraxacum)
- Kruipende Charlie (Glechoma hederacea)
Vaste planten
Sommige van de vaste planten in deze lijst zijn invasief, andere niet. Onderzoek elke plant voordat je hem begint te kweken om erachter te komen wat de status is in jouw omgeving:
- Susan met zwarte ogen (Rudbeckia hirta)
- Blauwe vlag (Iris versicolor)
- Bugleweed (Ajuga reptans)
- hoefblad (Petasites hybridus)
- vingerhoedskruid (Digitalis purpurea)
- Kippen en kuikens (Sempervivum tectorum)
- Lenteroos (Helleborus orientalis)
- Lelietje van dalen (Convallaria majalis)
- Oosterse klaproos (Papaver orientale)
- Vinca minor bodembedekker
- Wilde viooltjes (Altviool odorata)
- gele vlag (Iris pseudacorus)
Bollen
Deze voorjaarsbollen kunnen soms verwilderen in grasrijke gebieden. Sneeuwklokjes en Scilla bloeien zo vroeg in de lente dat hun bloemen zijn gekomen en gegaan voordat het gras zelfs maar enige hoogte heeft bereikt:
- Spaans klokje (Hyacinthoides hispanica)
- Sneeuwklokjes (Galanthus nivalis)
- Narcis (narcissen)
- Scilla
- Allium
- Tuin ster-van-Bethlehem (Ornithogalum umbellatum)
Struiken en wijnstokken
Deze planten zijn invasief. Vanwege hun grootte is het moeilijk om de impact te missen die ze hebben gehad op het wilde Noord-Amerikaanse landschap:
- Morrow's kamperfoelie (Lonicera morrowii) en herfstolijf (Elaeagnus umbellata)
- Japanse berberis (Berberis thunbergii)
- Oosters bitterzoet (Celastrus orbiculatus)
- Japanse kamperfoelie (Lonicera japonica)
- Engelse klimop (Hedera-helix)
Laatste gedachten
Om af te sluiten en samen te vatten, onthoud dat, hoewel alle invasieve planten per definitie ook genaturaliseerde planten zijn, niet alle genaturaliseerde planten invasieve planten zijn.
Een verwant onderscheid om in gedachten te houden is dat tussen 'inheemse planten' en 'wilde bloemen'. Dit laatste wordt vaak gebruikt om te spreken van een plant die in het wild groeit en mooie bloemen heeft. Maar niet alle wilde bloemen zijn inheemse planten; sommige zijn genaturaliseerd (of zelfs invasief).
