Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Een proces van het samenvoegen van materialen genaamd tong en groef bestaat al vele jaren. Deze eenvoudige methode naait twee planken - meestal, maar niet altijd, vloerplanken - op een manier die ze bij elkaar houdt en toch enige flexibiliteit mogelijk maakt.
Wat is tong- en groefvloeren?
Tong- en groefvloeren zijn houten vloeren die vrij eenvoudig te leggen zijn omdat de vloerdelen allemaal zijn voorzien van uitstekende (tong) en concave (groef) delen die als puzzelstukjes in elkaar passen. Alle vier de zijden van de vloerplaten hebben tongen en groeven.
Tong en groef worden vaak gebruikt in combinatie met houten vloerplanken, plaatpanelen, beschot en een aantal andere materialen waar een strakke, stevige naad nodig is tussen afzonderlijke stukken.
Eén tong past stevig in de groef van de aangrenzende plank. Het doel is om verticale beweging tussen aangrenzende planken te regelen. Horizontale beweging is nog steeds in beperkte mate toegestaan en is in feite een wenselijke kwaliteit, aangezien houten vloeren uitzetten en krimpen.
Leuk weetje
Met de uitvinding van de side matcher, een machine die houten planken in vloerplanken verandert, werd in 1885 de eerste hardhouten tand- en groefvloer gemaakt.
Voordelen:
- Tong- en groefvloeren hebben strakke naden, waardoor er een minimale hoeveelheid spijkers of lijmen nodig is om de planken bij elkaar te houden.
- Met de juiste coating kunnen tand en groef zelfs waterdicht zijn. Dit geldt voor ter plaatse afgewerkte vloeren, niet voor afgewerkte vloeren.
nadelen
- Het kan moeilijk zijn om de tand in groeven te passen, vooral bij planken die door vocht zijn opgezwollen.
- De tongen kunnen gemakkelijk afbreken, tenzij speciale zorg wordt besteed.
- Het is moeilijk, zo niet onmogelijk, om vloerplaten te demonteren die met tand en groef zijn verbonden. Houten vloeren met tong en groef kunnen meestal niet uit elkaar worden gehaald zonder noemenswaardige breuk.
Tong en groef's neef vergrendelen en vouwen
Basis tand- en groefschrijnwerk is een rechte tand die horizontaal in een rechte groef schuift. Om te voorkomen dat de planken gaan bewegen, worden spijkers of nietjes in de tongen geslagen. Deze bevestigingsmiddelen worden rechtstreeks op de ondervloer bevestigd.
Toen laminaatfabrikanten nieuwe manieren ontwikkelden om planken te verbinden, ontstond een iets andere techniek voor zwevende vloeren. Zwevende vloeren hechten alleen aan zichzelf, van de ene plank naar de andere, niet aan de ondervloer. Luxe vinylvloeren profiteerden van de innovaties van laminaat en verbeterden deze in veel opzichten.
Aanvankelijk werd lijm gebruikt om tongen aan groeven te verbinden. Maar een eenvoudigere methode, vergrendelen en vouwen, werd ontwikkeld om de tongen in de groeven te laten passen zonder lijm of bevestigingsmiddelen.
Vergrendelen en vouwen houdt in dat een bord op het aangrenzende bord wordt gekanteld en vervolgens naar beneden wordt gevouwen. Dit verschilt aanzienlijk van traditionele tand en groef doordat zowel horizontale als verticale beweging in toom wordt gehouden. Er is nog steeds ruimte voor een microscopisch kleine horizontale beweging, maar lang niet het type beweging dat wordt toegestaan door de klassieke tand en groef.
