Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Ik was vroeger 'plantenblind'. Toen ik opgroeide, was ik altijd omringd door planten, maar ik heb nooit werkelijk merkte ze op. Voor mij waren ze gewoon de zee van groen die de glooiende heuvels achter het huis van mijn grootouders vormde, of de woonmeubels die in de hoeken van onze eetkamer stonden.
Elk jaar kwam mijn oma de dag voor Thanksgiving langs om ons voor te bereiden op de 27 hongerige mensen die voor onze deur zouden verschijnen. Ze deelde taken uit aan mijn zus en ik: "de servetten strijken", "het zilver poetsen" - maar vooral: "de planten afvegen".
Mijn oma veegde de bladeren minutieus af met een zachte doek, waarbij elke zachte veeg een heel jaar stof onthulde dat zich had opgehoopt op het nu glanzende gebladerte. Ze moedigde ons aan om met hen te praten; om de Ficus te vragen hoe zijn dag was en hem te laten weten dat hij geliefd was.
De volgende dag verdwenen die kamerplanten weer naar de achtergrond - onze vriend de Ficus hernam zijn rol als een meubelstuk dat naast de tv stond.
Hoe zorg je voor (en vermeerder je) je Ficusboom?In 2015 ben ik verhuisd naar het appartement waar ik nu nog steeds woon. Een vooroorlogse walk-up (en een echte twee slaapkamers!) In de Lower East Side van Manhattan. Ik voelde me eindelijk volwassen. Ik zou echte meubels voor volwassenen kunnen kopen en dit als een echt thuis laten voelen. En, het meest opwindende vooruitzicht van allemaal: ik zou PLANTEN kunnen kopen.
Ik voelde me eindelijk volwassen. Ik zou echte meubels voor volwassenen kunnen kopen en dit als een echt thuis laten voelen. En, het meest opwindende vooruitzicht van allemaal: ik zou PLANTEN kunnen kopen.
Ik werkte destijds in de PR voor een huisdecoratiebedrijf en verslond alle interieurmagazines en decorblogs die je maar kunt bedenken. Voor mij waren planten een weelderige, verleidelijke toevoeging aan je 'perfecte plankie'. Ze waren de "hoogte en textuur" die je nodig had om de aandacht te trekken van je chique gestileerde bijzettafel.
Voor het eerst had ik de ruimte - en het zonlicht - om mijn nieuwe obsessie te ondersteunen.
Mijn eerste aankoop? Een twee meter hoge Fiddle Leaf Fig. (Ik ging er echt voor.)
Hoe u uw vioolblad kunt laten groeien (en verspreiden)Mijn benedenbuurman en vriend tipten me naar een ongelooflijke plantenwinkel in Chinatown, en binnen enkele weken zou ik een vaste klant worden. Ik kocht elk weekend twee tot drie planten en vulde snel mijn nieuwe ruimte met slangenplanten, rubberbomen, varens, een kleine Monstera - die op een dag zes voet hoog zou worden en een hele hoek van mijn slaapkamer zou beslaan - tussen talloze andere planten die Ik wist niet hoe ik voor moest zorgen (of zelfs hoe ze heten).
Ik leefde voor het idee om mijn eigen indoor jungle te creëren. Maar ik nam niet de tijd om vooruit te denken over de planten die ik mee naar huis nam. Planten waren decor.
Slachtoffers begonnen de norm te worden. Zo snel als ik ze binnenhaalde, stierven mijn groene vrienden op de reg. Ik zei tegen mezelf: "wel, ik denk dat dat niet iets voor mij was", mijn sneakers aan en terug naar Chinatown.
En toen, op een dag, toen ik aan de balie stond met een ZZ Plant op mijn heup en een biljet van twintig dollar in mijn hand, tuurde de vrouw over de kassa, keek me recht in de ogen en zei: "Je kunt niet kopen niet meer totdat je me bewijst dat je ze in leven houdt.”
De vrouw tuurde over de kassa, keek me recht in de ogen en zei: "Je kunt niet meer kopen totdat je me bewijst dat je ze in leven houdt."
Maakte ze een grapje? Kan zijn.
Had ze gelijk? Ja.
Ik opende mijn computer en typte "hoge plant met donkergroene bladeren en lichtgroene spikkels". Ik scrolde door de Google-afbeeldingen totdat ik een plant tegenkwam die er identiek uitzag als de frisse nieuwe baby die op mijn salontafel zat. "Chinese Evergreen", luidde het bijschrift. "Gedijt bij gemiddeld tot weinig licht. Geef water als de bovenste vijf centimeter droog is.”
Dit was nieuws voor mij! Ik gaf al mijn planten een keer per week water. Ik had zelfs een "aangewezen waterdag", waardoor ik me tot dan toe een goede plantenmoeder voelde. Ik heb me nooit gerealiseerd wat een groot probleem de plaatsing van de zon was. Ik had gedacht dat alle kamerplanten een beetje… hetzelfde waren?
Laten we zeggen dat ik sinds die dag een heel nieuw leven heb gekregen. Ik werd wakker met het feit dat geen twee planten echt hetzelfde zijn. Nu behandel ik elk van mijn 70+ kamerplanten anders, afhankelijk van hun individuele behoeften.
Voordat ik nieuwe groene vrienden in huis haal, doe ik mijn due diligence en onderzoek ik drie dingen: zonlicht, water en vochtigheid.
Ik werd wakker met het feit dat geen twee planten echt hetzelfde zijn. Nu behandel ik elk van mijn 70+ kamerplanten anders, afhankelijk van hun individuele behoeften.
Sommige planten kunnen weinig licht verdragen en andere moeten vooraan en in het midden van de vensterbank staan (en hebben misschien zelfs groeilampen nodig om het gebrek aan zon tijdens de wintermaanden aan te vullen!).
Ik heb geleerd dat de richting waarin je huis kijkt echt een verschil maakt als het erom gaat zelfs bepaalde planten te ondersteunen. We hebben ramen op het oosten, die ons 's ochtends felle zon en' s middags weinig licht brengen. Het gebruik van de kompas-app op je telefoon is een geweldige manier om te bepalen in welke richting je huis staat.
Ik geef de hele week water op rollende basis, controleer het vuil in elke pot om te zien of de bovenste paar centimeters droog zijn, en als dat niet het geval is, kom ik de volgende dag weer terug.
Ik heb geïnvesteerd in een paar luchtbevochtigers om de luchtvochtigheid hoog te houden. En natuurlijk veeg ik mijn planten regelmatig af met een zachte doek en vraag ze hoe hun dag gaat - net zoals mijn oma dat vroeger deed.
Een paar jaar geleden begon ik een Instagram voor, nou ja, mijn planten. Het begon als een medium voor mij om mooie foto's van mijn jungle te plaatsen - in het begin gebruikte ik niet mijn echte naam - maar het is uitgegroeid tot een geweldige gemeenschap van mensen die van planten houden, net als ik.
Afgelopen juli stond ik bij de kassa in Chinatown met een Calathea Orbifolia op mijn heup. Ik haalde schaapachtig mijn telefoon tevoorschijn om de vrouw aan de andere kant van de toonbank mijn voer te laten zien, gevuld met bloeiende, vrolijke planten.
"Zien?" Ik zei: "Ik doe het echt."
De 9 beste kweeklampen voor planten om u te helpen winnen bij binnentuinieren
