De ene kamer die Zoe Feldman nooit zal vergeten

Interieurontwerpers en andere experts in de thuisindustrie werken tijdens hun loopbaan aan een indrukwekkend aantal ruimtes. Maar zelfs als sommige make-overs en herontwerpen na een paar jaar in elkaar overlopen, zijn er enkele kamers die echt onvergetelijk zijn.

Dus om ontwerpers de kans te geven hun favoriete projecten opnieuw te bekijken - en om je veel inspiratie voor je eigen huis te geven - delen we de enige kamer die deze professionals voor altijd zullen onthouden. Voor sommigen is er een sentimentele connectie, voor anderen was er een obstakel waarvan ze nooit dachten dat ze het zouden overwinnen. Maar wat er ook gebeurt, deze kamers zijn het onthouden waard.

Het komt zelden voor dat een ontwerper veel vrije tijd doorbrengt in de ruimte van een klant voordat hij de make-over uitvoert, maar onlangs kreeg Zoe Feldman de speciale kans om een huis op te knappen voor een goede vriend. "Ik heb heel veel herinneringen in de ruimte, pre-renovatie", zegt Feldman over het huis in Washington, DC. “Ik kende de klant natuurlijk heel goed, dus ik kon delen van haar leven subtiel in de renovatie integreren zonder dat het geforceerd aanvoelde.”

Lees verder om te zien hoe Feldman deze keuken een nieuw leven en stilistische betekenis heeft gegeven.

De keuken, die Feldman beschrijft als 'klassiek, verfijnd en oude wereld', was slechts een van de vele kamers die ze in huis aanpakte. "Het oorspronkelijke herenhuis is gebouwd in de jaren negentig, dus er was weinig tot geen bestaande charme", legt ze uit. “We moesten architectonisch echt van nul beginnen. Er was weinig symmetrie en bijna geen opslag. Er is veel gestoken in het opnieuw ontwerpen van de ruimte, zodat deze goed kan stromen en functioneren.”

Feldman koos ervoor om de oorspronkelijke grote keuken op te delen in zowel een kookruimte als een eetkamer. "Door de opening te centreren, een onhandige open haard te verwijderen en de achterdeuren te vervangen, konden we de grootte verdubbelen door beide zijden van de kamer te betrekken en de eettafel in het midden te plaatsen in plaats van een eiland", legt Feldman uit. "Oorspronkelijk waren we bang dat een gebrek aan eiland zou leiden tot onvoldoende opslag, maar het dwong ons alleen maar om opslag elders en op een meer zinvolle manier te vinden."

Feldman beschrijft het project als het nemen van wat in wezen een basisdoos was en het opnieuw construeren om ziel en architectonisch belang toe te voegen. Maar, merkt ze op: "Het voelt echt alsof het voor altijd zo is geweest."

We namen wat in wezen een basisdoos was en reconstrueerden het om ziel en architectonisch belang toe te voegen. Het voelt echt alsof het voor altijd zo is geweest.

Ze waardeert de textuurelementen van de ruimte enorm. "Ik vind het geweldig hoe stil het palet is", zegt ze. "Het gevarieerde gebruik van materialen - steen, staal, messing, hout en nikkel - voegen allemaal interesse en warmte toe zonder chaotisch aan te voelen."

Het grootschalige gebruik van gips was ook nieuw voor het team van Feldman. "Gips laat ruimtes gewoon op zo'n moeiteloze en zachte manier versmelten; Ik hou ervan hoe het een ruimte betrekt", legt ze uit. "We gebruiken het nu zoveel meer."

Feldman's favoriete stukken in de kamer zijn de open plank met messing details, die "gewoon een extra esthetisch element toevoegt aan een toch al mooi detail", zegt ze. Ze houdt ook van de Café-apparaten, die een geweldige last-minute vondst waren. "Ze zijn een totale betaalbare luxe - de hardware heeft me echt verkocht", merkt ze op.

De eenkamerontwerper die Iman Stewart nooit zal vergeten
wave wave wave wave wave