Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Ook bekend als moerasdennen of pocosin-dennen, zijn vijverdennenbomen inheems in Noord-Amerika en worden ze vaak aangetroffen aan de kust van het zuidoosten van de Verenigde Staten, die zich uitstrekt tussen Florida en Alabama, en zo ver noordelijk als New Jersey. Hoewel ze nauw verwant zijn aan de dennenboom, zijn vijverdennen niet zo winterhard en geven ze de voorkeur aan temperaturen in USDA-hardheidszone acht en hoger. Ook in het zuidoosten gedijen deze bomen vanwege het grote aantal onweersbuien daar. Vijverpijnbomen hebben kegels die serotineus zijn, wat betekent dat ze alleen opengaan en zaden vrijgeven na een brand.
De bast van de vijverden vormt ruwe platen met een bruinrode kleur. De kegels van de boom zijn afgeronde ovalen en de naalden zijn lang en weelderig donkergroen die bijna zacht aanvoelen. De spruiten, zaailingen en zaden van de vijverdennen staan bekend als voedsel voor verschillende dieren in het wild, waaronder herten, knaagdieren en vogels, en de bomen bieden ook een leefgebied voor een aantal diverse diersoorten.
Het beste geplant in de herfst (maar ze kunnen het hele jaar door worden gestart of geplant), vijverdennen zullen langzaam groeien en het duurt wel 18 jaar voordat ze volwassen zijn. Vanwege hun liefde voor water noemen vijverdennen vooral gebieden in de buurt van moerassen, moerassen en vijvers naar huis, hoewel ze ook vaak worden gezien in kustvlaktes.
| Botanische naam | Pinus-serotina |
| Gemeenschappelijke naam | Vijverpijnboom, moeraspijnboom, laurierboom |
| Planttype: | Boom |
| volwassen maat | 40-70 ft. Lang, 12-36 in. Breed (stam) |
| Blootstelling aan de zon | Volle zon, halfschaduw |
| Grondsoort | Leem, zand, vochtig |
| Bodem pH | zuur |
| Bloeitijd | Voorjaar |
| Bloemkleur | Geel |
| Winterharde zones | 7-9 (USDA) |
| Inheemse gebieden | Noord Amerika |
| Toxiciteit | Niet gif.webptig |
Vijverpijnboomverzorging
Vijverpijnbomen worden over het algemeen niet gewaardeerd als landschapsbomen, omdat hun vorm niet als aantrekkelijk of uniek wordt beschouwd. Ze kunnen echter nuttig zijn bij het voorkomen van erosie en het verbeteren van de waterkwaliteit. Zoals veel landschapsbomen doen ze dat niet. neem veel persoonlijke zorg om te helpen gedijen. Zolang u in de juiste USDA-winterharde zone leeft, kunt u waarschijnlijk een vijverdennen laten groeien. Dat gezegd hebbende, eigenschappen die bogen op enkele van de omgevingselementen waar ze van houden (zoals vochtige, drassige omstandigheden) zullen de boom het beste dienen.
Bodem
Vijverdennen houden van locaties met een slechte afwatering, en in bossen betekent dit ongedraineerde veengrond die vocht vasthoudt. Groenblijvende struikmoerassen die niet goed afvloeien, worden ook "pocosins" genoemd en zijn ook waarschijnlijke locaties waar men vijverdennen vindt, wat ertoe leidde dat "pocosin-den" een van de volksnamen van de vijverdennen werd. Bovendien zal de boom het het beste doen in een grondmengsel dat licht zuur is. Deze vochtige, drassige omstandigheden kunnen moeilijk te repliceren zijn op een traditioneel landgoed in de voorsteden, dus houd daar rekening mee bij het beslissen of u deze boom al dan niet in uw tuin wilt hosten.
Licht
Omdat ze de neiging hebben om te groeien als overbegroeide bomen in de buurt van vochtige gebieden zoals moerassen en moerassen, doen vijverdennen het het beste met een behoorlijke hoeveelheid zon. In sommige situaties kunnen eiken en esdoorns de neiging hebben om rond te groeien en ze te domineren in sommige bossen, maar zolang er halfschaduw wordt gehandhaafd, zouden ze prima moeten overleven. Vijverpijnbomen worden echter over het algemeen als schaduw-intolerant beschouwd en zullen niet gedijen in echte schaduwrijke omstandigheden.
Water
Vijverdennenbomen gedijen op natte plekken en slecht gedraineerde locaties. Gezien veranderende weerpatronen als gevolg van klimaatverandering, is het mogelijk dat vijverdennen nu op verschillende locaties kunnen groeien, zoals verder naar het westen of op plekken die voorheen als te droog voor hen werden beschouwd. Ze zijn ook bestand tegen incidentele overstromingen, waardoor ze een goede optie zijn voor kustlocaties die gevoelig zijn voor sterke tropische regenval of orkaanachtige omstandigheden. Als u voor een vijverdennenboom zorgt in een meer traditioneel landschap in de buitenwijken, zorg er dan voor dat u deze regelmatig water geeft, waarbij u de grond elke keer goed doorweekt en nooit laat uitdrogen.
Temperatuur en vochtigheid
De vijverpijnboom is winterhard tot -3 graden Fahrenheit. Dat gezegd hebbende, het moet minimaal 190 vorstvrije dagen per jaar hebben om goed te kunnen bloeien en groeien, dus het doet het het beste in warmere streken met een gemiddelde minimumtemperatuur van 50 graden Fahrenheit. Hij houdt vooral van de hoge luchtvochtigheid die aanwezig is in veel moerassige omgevingen.
Kunstmest
Wanneer ze op de juiste groeilocaties worden geplant, zouden vijverdennen geen probleem moeten hebben om te bloeien. Dat gezegd hebbende, als u hun natuurlijke omgeving in een meer traditioneel landschap wilt nabootsen, kunnen ze baat hebben bij een boost van kunstmest. Voed de boom wanneer je hem plant, en opnieuw aan het begin van het groeiseizoen tijdens het eerste en tweede levensjaar. Kies een melange met langzame afgif.webpte en voor alle doeleinden die is gericht op zure planten is een bonus.
Kweekvijverpijnboom
Vijverpijnbomen kunnen worden vermeerderd in containers of als beplanting met blote wortel. Hiervoor is koude gelaagdheid vereist, idealiter ten minste dertig dagen bij temperaturen tussen 33 graden Fahrenheit en 41 graden Fahrenheit. Kieming vindt meestal plaats in ongeveer drie weken. Plant uw boom buiten in de vroege herfst of lente - hoewel ze op elk moment van het jaar kunnen worden herplant als de grond werkbaar is, zullen ze het beste tot stand komen als ze aan het landschap worden toegevoegd terwijl er milde temperaturen zijn (denk aan: ongeveer 50 graden Fahrenheit).
Veel voorkomende plagen en ziekten
Vijverpijnbomen zijn enigszins kwetsbaar voor verschillende plagen of plagen, waaronder Atropellis tingens, die kanker kan veroorzaken en kan leiden tot afstervend gebladerte. Comandra blaar roest (Cronartium comandrae), die gallen kunnen veroorzaken, of, vaker, spoelvormige zwellingen, komt ook vaak voor, evenals rode hartziekte.
