Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
De identificatie van bomen en struiken begint wanneer u de verschillende delen van de plant beoordeelt en hun specifieke type, kleur, vorm en grootte herkent. Wanneer deze aanwijzingen bij elkaar passen, kunt u de soort van de boom of struik goed identificeren.
Een voorbeeld van zo'n aanwijzing is de bladrangschikking op de stengel, die formeel bekend staat als phyllotaxy in de plantkunde. Er zijn drie basistypen bladarrangementen die in bomen en struiken worden gevonden: afwisselend, tegenovergesteld en gekruld.
In een alternatieve bladopstelling is er één blad per plantknooppunt en wisselen ze van kant.
Voorbeelden van bomen en struiken met een afwisselende bladopstelling:
- berberis (Berberis thunbergii)
- Zwarte walnoot (Juglans nigra). De zwarte walnoot lijkt misschien een tegenovergestelde bladrangschikking te hebben, maar hij heeft samengestelde bladeren. De tegenoverliggende blaadjes vormen het hele echte blad, dat afwisselend op de stengel staat.
- Japanse zelkova (Zelkova serrata)
- Negenschors (Physocarpus opulifolius)
- Rookstruik (Cotinus coggygria)
- Zoete kauwgom (Liquidambar styraciflua)
- 01 van 05
Tegenovergestelde bladopstelling
Het tweede type bladopstelling is tegenovergesteld. Aan deze bomen en struiken komen twee bladeren uit dezelfde knoop aan weerszijden van de stengel.
Voorbeelden van bomen en struiken met een tegengestelde bladopstelling:
- essen (Fraxinus spp.). De es heeft een samengesteld blad, dat ook is samengesteld uit tegenover elkaar liggende blaadjes.
- Randboom (Chionanthus virginicus)
- esdoorns (Acer spp.)
- Olijfbomen (Olea spp.)
- Viburnum (Viburnum spp.)
Een sub-tegengestelde opstelling is een toestand waarin de bladeren niet ver genoeg uit elkaar liggen om als afwisselend te worden beschouwd, noch zijn ze perfect tegenover elkaar.
- 02 van 05
Whorled Leaf Arrangement
Wanneer een boom of struik een krans van bladeren heeft, zijn er op elke knoop minstens drie bladeren. Sommige kunnen zowel tegenovergestelde als gekrulde bladeren door de hele plant hebben.
Voorbeelden van bomen en struiken met een kransvormige bladopstelling:
- Schoolbord boom (Alstonia geleerde)
- Japanse clethra (Clethra barbinervis)
- Citroenhout ( Pittosporum eugenioides)
- Berg laurier (Kalmia latifolia)
- Paniek hortensia (Hortensia paniculata)
- Redvein enkianthus (Enkianthus campanulatus)
- Zuidelijke Catalpa (Catalpa bignonioides) (soms een tegenovergestelde bladopstelling)
- 03 van 05
Basale regeling
Alle bladeren komen voort uit de basis (kroon) van de plant.
Veel vaste planten worden teruggesnoeid tot nieuw basaal gebladerte zodra het oudere gebladerte er moe en versleten uitziet. Voorbeelden van vaste planten die later in het groeiseizoen nieuwe basale groei veroorzaken, zijn Geranium, Polemonium en Pulmonaria.
- 04 van 05
Rozet arrangement
De bladeren zijn gerangschikt in een dichte, stralende cluster. Rozetten vormen zich meestal in de buurt van de basis van de plant.
Rozetten, vaak basale rozetten genoemd, komen voor in acaulescente planten, zoals de gewone paardenbloem (Taraxacum officinalis) in de zonnebloem/asterfamilie (Asteraceae). Acaulescente planten hebben een stengel, maar de internodiën zijn sterk samengetrokken en de bladeren hebben een alternatieve spiraalvormige opstelling.
Veel tweejarige planten, zoals wortelen (Daucus carota) en hemlock gif.webp (Coniummaculatum) in de wortelfamilie (Apiaceae), zullen tijdens het eerste groeijaar een basale rozet produceren, gevolgd door de productie van een bloeiende stengel met afwisselende bladeren in het tweede jaar. jaar
Ga verder naar 5 van 5 hieronder. - 05 van 05
Distichous-arrangement:
De bladeren zijn gerangschikt in twee rijen aan weerszijden van de stengel.
Distichous phyllotaxis, ook wel "tweerangschikking van bladeren" genoemd, is een speciaal geval van een tegenovergestelde of alternatieve bladrangschikking waarbij de bladeren op een stengel zijn gerangschikt in twee verticale kolommen aan weerszijden van de stengel.
Voorbeelden zijn diverse bolgewassen zoals Boophone. Het komt ook voor in andere plantgewoonten zoals die van Gasteria of Aloë-zaailingen, en ook in sommige volwassen Aloë-soorten zoals Aloë plicatilis.
