Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Prairie Rook (Geum triflorum), een klonterende meerjarige wilde bloem, is misschien geen opvallende plant, maar het zal van het vroege voorjaar tot de herfst veel interesse toevoegen aan informele tuinen.
Inheems in de Noord-Amerikaanse prairies, dankt het zijn naam aan de decoratieve, lange, piekerige, veerachtige achenes (zaadkoppen) die zich tijdens de zomer ontwikkelen. Met hun roze tinten wekken ze de indruk van rookwolken. Ze worden soms, minder aantrekkelijk, ook wel 'oude snorharen' genoemd. Deze 'snorharen' blijven enkele weken te zien voordat dieren of de wind ze verspreiden.
De kleine, roze, knopachtige bloemen zijn misschien niet zo indrukwekkend als de dopvruchten, maar ze voegen nog steeds vroeg een vleugje kleur toe aan je tuin. Prairierook staat bekend als een van de vroegste bloemen die in hun natuurlijke habitat bloeien. Tijdens de herfst krijgt het semi-groenblijvende blad paarsachtige, roodachtige en oranje tinten en verandert dan in een bordeauxrode tint in de winter. Deze veelzijdige, onderhoudsarme plant past goed in verschillende tuintypes. De piekerige zaadhoofden maken het een goede keuze als accentplant of langs borders.
Dankzij het rhizomateuze wortelstelsel kan het zich snel en overvloedig verspreiden, en ze werken goed als een massale wilde tuin of weidebodem. Omdat het bestand is tegen grindachtige, droge omstandigheden, voegt het ook interesse toe aan rotstuinen. Omdat het niet de grootste van alle planten is, moet je ervoor zorgen dat je het op een plek plaatst waar het niet overschaduwd wordt. Het verdraagt niet de concurrentie van krachtigere, langbenige soorten.
De piekerige achenes zien er gedroogd geweldig uit en worden ook toegevoegd aan het bloemstuk. Kies gewoon een hele, gezonde stengel en hang deze ondersteboven in een droge en warme omgeving. Deze planten moeten niet worden verward met de Pulsatilla Nuttalliana. Dit lid van de boterbloemfamilie is beter bekend als: de Amerikaanse pasqueflower of de prairie pasqueflower, maar wordt soms ook wel prairierook genoemd.
| Botanische naam | Geum triflorum |
| Gemeenschappelijke naam | Prairierook, Old Man's Whisker |
| Planttype: | Meerjarige kruidachtige plant |
| volwassen maat | Tot 18 centimeter lang |
| Blootstelling aan de zon | Volle zon/lichte schaduw |
| Grondsoort | Rotsachtig, zanderig, grindachtig, leemachtig |
| Bodem pH | Neutraal en alkalisch, goed gedraineerd |
| Bloeitijd | Midden lente tot vroege zomer |
| Bloemkleur | Roodachtig roze tot paars |
| Winterharde zones | 3 tot 7 |
| Inheems gebied | Noord Amerika |
Prairierook kweken
Prairierook is een onderhoudsarme en makkelijk te kweken plant mits hij een zonnige standplaats krijgt. Het kan groeien in droge gebieden met onvruchtbare, rotsachtige grond. Als het eenmaal is gevestigd, heeft het niet veel water nodig en is het relatief droogtetolerant in de zomer.
Licht
Uw prairie rook zal een volle zon stand op prijs stellen. Ze kunnen halfschaduw verdragen, maar te veel zal hun bloei drastisch verminderen.
Bodem
Prairierook is niet al te kieskeurig over het bodemtype. In hun oorspronkelijke habitat worden ze vaak aangetroffen op ondiepe, droge tot mesische, zanderige, grindachtige locaties. Ze kunnen echter nog steeds goed groeien op leem- en kleigronden. De grond hoeft alleen maar goed gedraineerd te zijn en ze kunnen er baat bij hebben als deze verrijkt wordt met organisch materiaal. In armere bodems groeit de plant meestal nog steeds goed, maar zal waarschijnlijk niet zo groot worden.
Water
Jonge planten hebben aanzienlijk meer vocht nodig dan gevestigde exemplaren. Ze moeten tijdens hete zomers veel water krijgen en in het voorjaar vochtige omstandigheden nodig hebben.
Volwassen prairierook houdt nog steeds van vochtige omstandigheden terwijl ze hun nieuwe lentegroei ervaren, maar ze geven de voorkeur aan drogere omstandigheden vanaf de zomer. Zelfs wanneer de zomers bijzonder heet en droog zijn, zijn gevestigde planten relatief droogtetolerant. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat ze in de winter geen natte voeten hebben - dat waarderen ze echt niet.
Temperatuur en vochtigheid
Deze soort heeft de neiging om te gedijen in koelere, milde klimaten. Ze kunnen nog steeds overleven op warme, droge locaties, maar het kan zijn dat de bladeren er tijdens de zomermaanden niet zo gezond uitzien. Ze hebben echter de neiging om op te fleuren als de zomerhitte minder intens wordt. Ze zijn ook geen fan van te veel vocht.
Prairierook verspreiden
Omdat ze een klonterende soort zijn, werkt vermeerdering door deling goed met prairierook in het vroege voorjaar of de herfst. Sommige tuinders verdelen ze om de paar jaar, zelfs als ze geen nieuwe planten nodig hebben. Dit kan hen helpen gezond te blijven in een gecontroleerde tuinomgeving.
Groeien uit zaden
Als je van plan bent om prairierook uit zaden te kweken, hebben ze in eerste instantie een periode van een tot twee maanden koude stratificatie nodig. Ze kunnen nogal een uitdaging zijn om zich te vestigen, dus ze kunnen het beste in het vroege voorjaar binnenshuis worden gestart, waar ze geen problemen zullen ondervinden met concurrentie van andere soorten.
