Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
De Oregon-druif (Mahonia-aquifolium) is een breedbladige groenblijvende heester die goed groeit op schaduwrijke plekken. Het is ontstaan in het westen van Noord-Amerika en is de staatsbloem van Oregon. Met zijn groene en bordeauxrode blad, gele bloemen en paarsblauwe vruchten geeft hij alle vier de seizoenen kleur.
Oregon-druif zal 3 tot 10 voet lang en 2 tot 5 voet breed zijn. Oregon-druif groeit het beste uit zaad en die moeten in de herfst worden geplant. Het groeit in het begin langzaam, maar naarmate het ouder wordt, groeit het snel naar volwassenheid.
In april en mei verschijnen trossen vrolijk gele bloemen. De vrucht is een bes die qua vorm en kleur wel op een druif lijkt. Ze zijn eetbaar, maar zijn vrij scherp en kunnen worden gebruikt om jam, gelei en conserven te maken. Oregon-druif kan worden gebruikt als onderdeel van een natuurtuin om vlinders, bijen, kolibries en andere vogels naar uw tuin te lokken.
Deze struik kan zichzelf klonen en verspreiden. Aan de ene kant kan dit een handige functie zijn, omdat je het kunt gebruiken om een inheemse tuin te bevolken of te verdelen om nieuwe planten te creëren. Deze neiging kan er echter ook toe leiden dat de soort op sommige locaties invasief is. Uw lokale extensieservice weet of het een probleem is in uw regio.
| Botanische naam | Mahonia aquifolium |
| Gemeenschappelijke naam | Oregon-druif, Oregon-druif-hulst, bergdruif, Oregon-hulstdruif, hulstbladige berberis, hoge mahonia, Oregon-druif en Oregon-hulstdruif |
| Planttype: | Wintergroene struik |
| volwassen maat | 3-6 ft. Lang, 2-5 ft. Breed |
| Blootstelling aan de zon | Halfschaduw, volle schaduw |
| Grondsoort | Rijk, goed doorlatend |
| Bodem pH | 5.0-8.0 |
| Bloeitijd | april |
| Bloemkleur | Geel dat overgaat in paarse bessen |
| Winterharde zones | 5-8 (USDA) |
| Inheems gebied | Noord-Noord-Amerika |
| Toxiciteit | Niet gif.webptig voor mens en dier |
Oregon Druivenverzorging
De Latijnse naam die aan deze soort is gegeven is Mahonia aquifolium, en het maakt deel uit van de Berberidaceae-familie. De geslachtsnaam van Mahonie, die de Amerikaanse tuinder Bernard McMahon eert, wordt aan deze plant gegeven, hoewel sommige botanici vinden dat deze in de Berberis (berberis) geslacht. Bovendien, aquifolium betekent dat de bladeren zijn als die van hulstbomen en struiken (Ilex), hoewel ze in een andere familie zijn.
Er zijn veel verschillende algemene namen die met deze plant worden geassocieerd, en ze worden vaak gebruikt voor andere soorten Mahonia, dus specificeer dat je wilt M. aquifolium om verwarring te helpen voorkomen. Hoewel de gebruikelijke namen een verband met de vrucht suggereren, is dit geen echte druif (Vitis) of in de Vitaceae-familie.
De groenblijvende bladeren zijn scherp getand zoals leden van het hulstgeslacht zoals vermeld in de soortnaam. Het kan worden gebruikt als een privacyscherm om ongewenste bezoekers buiten te houden, omdat de bladeren scherp zijn. Dit zijn eigenlijk veervormig samengestelde bladeren die tot 12 inch lang zijn en uit verschillende blaadjes bestaan. Wanneer ze voor het eerst verschijnen, zijn ze rood. Na verloop van tijd veranderen ze in een glanzende groene tint. In de herfst worden ze bordeauxrood, maar vallen er niet af.
Licht
Hoewel de Oregon-druif in vrijwel elk licht groeit, gedijt hij het beste in halfschaduw.
Bodem
De grond moet vochtig zijn met een goede afwatering voor een optimale groei. Het moet zuur of op zijn minst neutraal zijn, omdat alkalische bodems problematisch kunnen zijn.
Water
Geef de grond rond uw Oregon-druif wekelijks water om de grond vochtig te houden.
Temperatuur en vochtigheid
Deze struik is het meest geschikt voor USDA-zones 5-8. Het is inheems in het westen van Noord-Amerika. Halfschaduw is ideaal voor deze soort. Het kan ook in de volle schaduw of in de volle zon worden gekweekt, hoewel te veel licht het gebladerte kan verschroeien. Probeer een plantplaats te vinden die enige beschutting biedt tegen de wind. Omdat deze groenblijvend zijn en niet vallen in de herfst, kunnen de bladeren in de winter uitdrogen als de struik vaak door de wind wordt geraakt.
Kunstmest
Een multifunctionele 10-10-10-meststof biedt precies de juiste voedingsstoffen voor uw Oregon-druif.
Oregon-druivensoorten
- Mahonia nervosa 'Cascade': toont diepe smaragdgroene bladeren en levendige, gele bloemen
- Mahonia repens 'Kruipende Oregon-druif': biedt hulstachtig gebladerte dat met de seizoenen kastanjebruin kan worden
- Mahonia pumila, 'Dwerg western Oregon druif': ook wel bekend als dwerg Oregon-druif, dit is een dwergvariëteit
Snoeien
De Oregon-druif heeft de neiging om uitlopers te vormen, dus snoeien kan worden gebruikt om deze tot op zekere hoogte onder controle te houden. Het is vrij tolerant ten opzichte van snoeien en kan zelfs helemaal tot op de grond worden afgesneden als je het een nieuwe start wilt geven, maar meestal hoeft het niet veel te worden getrimd. Snoeien moet in het voorjaar worden gedaan als de struik is uitgebloeid.
Hoe Oregon-druif uit zaad te kweken?
Oregon-druif kan groeien uit zaden die gedurende ten minste enkele maanden zijn gestratificeerd. Laat de zaden niet uitdrogen. Zaai vervolgens vochtige zaden in de herfst direct in de grond, vóór de eerste nachtvorst, 1/4-inch diep in de grond. Bedek met 1/2-inch lichtgewicht mulch, zoals hooi of stro.
Oregon druif oppotten en verpotten
Geplant in containers, is de Oregon-druif een opmerkelijk verbluffende plant. Mahonia kan het beste uit zaad worden gekweekt en u kunt uw containers in de herfst opzetten. Ze hebben diepe wortels, dus plant ze in grote potten met een rijke potgrond. Als u ervoor kiest om zaailingen te planten, voed ze dan met een N-P-K-meststof om ze gezond te houden.
Veel voorkomende plagen/ziekten
Oregon-druif kan tekenen van ongedierte hebben, zoals wittevlieg, bladluizen of schubben. Behandel met een insectendodende zeep.
