Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Bijen zijn onmisbaar voor bestuiving - zonder hen zou de mens geen voedsel kunnen verbouwen. De beheerde bijen die boeren en fruittelers gebruiken voor bestuiving zijn anders dan de wilde bijen. Wanneer een zwarte bij ter grootte van een honingbij op een bloeiende plant in uw tuin verschijnt, is de kans groot dat het een bladsnijderbij is. Net als honingbijen zijn bladsnijderbijen belangrijke bestuivers en onschadelijk voor uw planten. De schade die in uw tuin kan worden veroorzaakt, is verwaarloosbaar en weegt veel zwaarder dan de voordelen ervan.
Als u bladsnijderbijen kunt identificeren en hun levenscyclus en nestgewoonten kent, kunt u ze beheren en beschermen, zodat mensen en bijen gelukkig naast elkaar kunnen bestaan in uw tuin.
Hoe herken je een Leafcutter Bee?
Bladsnijderbijen zijn solitaire bijen van de Megachilidae familie, en er zijn ongeveer 242 inheemse Megachile soorten alleen in Noord-Amerika. Ze zijn middelgroot, ongeveer even groot als een honingbij; hun lichaam is echter zwart en harig.
Een andere manier om een bladsnijder te identificeren, is de manier waarop de vrouwtjes stuifmeel transporteren. In tegenstelling tot andere bijen dragen de bladsnijderbijen geen stuifmeel op hun achterpoten maar op de onderkant van hun buik waarvan de haren speciaal voor dat doel zijn ontworpen. De onderkant van de bij kan geel of goudkleurig lijken, maar als je beter kijkt, kun je misschien zien dat het eigenlijk het stuifmeel is.
De levenscyclus van bladsnijderbijen
Kort nadat in het voorjaar de volwassen mannetjes en vrouwelijke bladsnijderbijen tevoorschijn komen, paren ze. De mannetjes leven voor een korte periode na de paring, terwijl de vrouwtjes potentiële broedplaatsen zoeken. Als solitaire bijen leven bladsnijdersbijen niet in kolonies met een koningin. Elke bij bouwt haar eigen nest en brengt haar kroost alleen groot.
Beginnend in de late lente en in de late zomer, bouwen de bladsnijderbijen nesten in houten holtes, meestal verrot hout, of in tunnels die zijn uitgehouwen in holle stengels, lege slakkenhuizen, droge grond of gaten in betonnen muren en andere door de mens gemaakte objecten.
Afhankelijk van de bijensoort - de leden van de Megachile familie variëren in grootte - de holte kan kleiner of groter zijn, maar gemiddeld is het ongeveer de diameter van een potlood.
Om het nest te bouwen, kauwt de vrouwelijke bij - tot ½-inch cirkelvormige stukjes van bladeren of bloembladen die ze in de vorm van een vingerhoed voor elke cel legt. Een typisch nest bestaat uit maximaal 20 van deze cellen, dicht op elkaar gepakt. Nadat het nest is gebouwd, gaat de bij vele malen heen en weer tussen bloemen en het nest om elk van de cellen te voorzien van een bal van nectar of stuifmeel dat ze met haar eigen speeksel heeft gemengd om de larven te voeden. Vervolgens legt ze in elke cel een enkel ei op het voedsel. Ten slotte sluit ze de ingang af met een dikke laag bladeren en sterft dan.
Nadat de nieuwe generatie bijen is verschenen, voedt het zich met wat zich in het nest bevindt en groeit het uit tot volwassen bijen. Ze blijven in een rusttoestand in het nest tot de volgende lente, wanneer ze zich een weg uit het nest kauwen en de levenscyclus opnieuw begint.
Zijn Leafcutter Bijensteken gevaarlijk?
In tegenstelling tot andere bijen, wespen en horzels, worden bladsnijderbijen niet agressief wanneer je hun nestplaats nadert, en ze zullen alleen steken als ze worden vastgepakt. De steek is veel minder pijnlijk dan de steek van een wesp, horzel of honingbij.
Veroorzaken bladsnijderbijen tuinproblemen?
Het korte antwoord is nee. De ronde delen die de bijen van bladeren of bloembladen verwijderen, kunnen lelijk zijn, maar hebben zelden invloed op de gezondheid van de planten. Ook is hun impact beperkt, omdat de bijen slechts zoveel nemen als ze nodig hebben om hun nest te bouwen, in tegenstelling tot een insect dat zich gulzig met bladeren voedt.
Het favoriete nestmateriaal van bladsnijderbijen is een bladverliezende versiering met dunne, gladde bladeren zoals rozen, azalea's, essen, redbud-bomen en bougainvillea.
De aanbeveling is dat je de beperkte impact gewoon tolereert. Gebruik in geen geval een insecticide; het zou een ineffectieve manier zijn om te proberen de bladsnijderbijen kwijt te raken, omdat ze zich niet met de bladeren voeden, en het zou ook een groot aantal andere nuttige insecten doden.
Als je het gevoel hebt dat je een sierplant absoluut moet beschermen tegen bladsnijderbijen nadat je wat kauwen hebt opgemerkt, kun je hem beschermen met een kaasdoek totdat de bijen klaar zijn met het bouwen van hun nest. Houd er echter rekening mee dat een barrière alle andere bestuivers ook buiten houdt.
Waarom bladsnijderbijen belangrijke bestuivers zijn
Leafcutter-bijen zijn belangrijke inheemse bestuivers van veel wilde bloemen, evenals pompoenen, meloenen, erwten en ander zomerfruit en -groenten.
Sommige bladsnijderbijen worden gebruikt als beheerde bijen voor commerciële bestuiving. Sommige bladsnijdersbijen kunnen onder gecontroleerde omstandigheden meerdere generaties per jaar ondergaan. Osmia Zo worden bladsnijderbijen gebruikt om luzerne, bosbessen, wortelen en uien te bestuiven. Sommige niet-inheemse bladsnijdersbijen zijn ook speciaal voor commerciële bestuivingsdoeleinden in Noord-Amerika geïntroduceerd, zoals de alfalfabladsnijder Megachile rotondata.
Hoe Leafcutter-bijen aan te moedigen?
In plaats van de nestplaatsen van de bijen te elimineren, kunt u overwegen de bijen te voorzien van geschikte nestplaatsen, hetzij door die rottende boomstronk in de achterste hoek van uw tuin niet te verwijderen, of door een bladsnijderbijenhotel helemaal opnieuw of uit een set te bouwen. Een bladsnijder bijenhotel bouwen en kijken hoe de bijen hun nest bouwen is een leuk project om te doen voor kinderen.
Het enige waar u op moet letten, zijn de sluipwespen die de nesten van bladsnijdende bijen, zoals wespen, kevers en mieren, kunnen aanvallen. De Coelioxys is ook een bladsnijderbij, zij het niet vriendelijk, die haar eieren legt in de nesten van andere bladsnijdersbijen waar haar larven het stuifmeel opslokken.
