Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
De meeste mensen hebben gehoord van moedervlekken, maar zijn misschien niet bekend met woelmuizen. Verwanten van hamsters en lemmingen, woelmuizen zijn kleine, muisachtige knaagdieren die in het wild leven en veel schade kunnen aanrichten aan bomen, gazons en tuinen. In Noord-Amerika en Australië worden ze soms weide- of veldmuizen genoemd. Voles delen veel kenmerken met mollen, maar zijn meer destructief voor planten; mollen voeden zich meestal met larven en regenwormen.
Voles bouwen goed gedefinieerde, kriskras tunnels of "banen" op of nabij het oppervlak van de grond, ongeveer 2 inch breed. De landingsbanen zijn het resultaat van de woelmuizen die vegetatie eten, zoals de wortels van gras en vaste planten, maar ook van het constante verkeer van talloze kleine voetjes die hetzelfde pad volgen. En als een gazon en tuinongedierte letterlijk een pad door het gras kan slaan vanwege hun enorme aantal, dan is het de woelmuis.
Voles kunnen zich ingraven in de wortelsystemen van struiken en bomen in het landschap, waardoor jonge exemplaren gaan leunen of afsterven. Deze knaagdieren zullen ook knagen aan de stam van een boom en aan de basis van een struik. Daarnaast beschadigen woelmuizen de wortels van vaste planten zoals hostaplanten, voorjaarsbollen en de wortelgewassen in de tuin, zoals aardappelen. Maar voornamelijk woelmuizen eten de stengels en grassprieten. En de landingsbanen die ze daarbij achterlaten, zorgen voor een lelijk gazon.
Er zijn meer dan 100 soorten woelmuis, en de meeste soorten zijn tussen de 4 en 8 inch lang (inclusief de staart) en hebben een bruine of grijze vacht. Ze wegen slechts ongeveer twee ons, maar kunnen hun lichaamsgewicht in één dag opeten. Voles zien eruit als een kruising tussen een muis en een hamster, met een weelderige vacht en kleine, ronde oren.
Vier manieren om van woelmuizen af te komen
Als uw landschap al wordt beschadigd door woelmuizen en uitsluitings- en preventiemaatregelen niet succesvol zijn geweest, moet u misschien overwegen om woelmuis uit te roeien. Voles kunnen op humane wijze van een tuin worden verwijderd met behulp van levende vallen, of ze kunnen worden uitgeroeid met muizenvallen of lokaasvallen (die gif.webp gebruiken). Ze kunnen ook worden afgeschrikt door hekken en worden verdreven met woelmuiswerende middelen.
Voles vangen met muizenvallen
Muizenvallen kunnen worden gebruikt om woelmuizen te doden. Plaats de val loodrecht op de landingsbaan van een woelmuis en lijn de trekker van de val uit met het pad dat de woelmuis moet nemen met behulp van de landingsbaan. Pindakaas is een uitstekend aas voor het vangen van woelmuizen. De beste tijd om te vangen is de herfst of de late winter.
De sleutel tot succes bij het vangen is bepalen waar in uw landschap de woelmuizen het meest waarschijnlijk als verkeersader zullen worden gebruikt; dat is waar je de val wilt lokaliseren. De breedste woelmuisbanen zijn indicatief voor zwaar verkeer. Een andere goede indicator is een landingsbaan die zwaar bevuild is met woelmuisurine en uitwerpselen.
Waarschuwing
Blootgestelde snap-traps vormen een risico op verwonding van kinderen, huisdieren en niet-doeldieren in het wild. Om het risico te minimaliseren, bedek de vallen met dozen met gaten (minstens 2 inch breed) die in beide uiteinden zijn gesneden, waardoor een tunnel ontstaat waar de woelmuizen vanaf beide uiteinden in kunnen reizen.
Voles verwijderen met levende vallen
Als je liever geen woelmuisplagen doodt, kun je proberen ze in levende vallen (zoals Havahart-vallen) te vangen en ze naar een geschikte locatie te verplaatsen. Het verplaatsen van ongedierte knaagdieren is echter in veel gebieden beperkt of verboden, dus neem contact op met de lokale autoriteiten voordat u levende vallen gebruikt.
Gebruik voor het beste resultaat een levende val die is ontworpen voor kleine knaagdieren en die twee openingen heeft. Plaats de val direct in het pad en parallel aan een goed gedefinieerde landingsbaan (een soort van brug op een rijbaan). Lokaas is niet altijd nodig, maar je kunt desgewenst pindakaas in de val doen. Controleer de val regelmatig en verplaats eventuele ingesloten woelmuizen naar een goedgekeurde locatie op ten minste 5 mijl van uw huis.
Veldmuizen afweren met chemicaliën
Op Thiram gebaseerde insectenwerende middelen, zoals Shotgun Deer, Bobcat-urine en Rabbit Repellent, kunnen effectief zijn tegen dit ongedierte, maar insectenwerende middelen moeten mogelijk vaak opnieuw worden aangebracht omdat ze verdwijnen als het regent. De noodzaak van herhaalde toepassingen roept een ander probleem op: weidemuizen raken gewend aan de geur, waardoor de effectiviteit van het afweermiddel vermindert. Ook mag thiram niet op tuinplanten worden gebruikt. Hierdoor hebben roofdierurines vaak de voorkeur als woelmuisafweermiddel. Roofdiergeuren zijn het meest onaangenaam voor woelmuizen. Urines van vossen en coyotes kunnen vaak worden gekocht bij pelsjagers.
Voles afschrikken met schermen en grind
Draadgaas tuinschermen (hardware-doek) kunnen in de winter rond de basis van een jonge boom worden gewikkeld om te voorkomen dat woelmuizen aan de bast gaan knagen. Tuinafscheidingen kunnen ook rondom tuinplanten worden geplaatst, om hun wortels te beschermen tegen woelmuizen. Zorg ervoor dat u alle omheiningen minstens 6 tot 10 inch onder het grondoppervlak begraaft om te voorkomen dat woelmuizen eronder graven.
Bovendien houden woelmuizen er niet van om scherp grind over te steken. Voeg bij het planten van vaste planten of bollen een korrelige substantie toe, zoals perliet of scherp grind, in de bodem en aan de zijkanten van het gat tijdens het planten om de wortels en bollen te beschermen. Metgezel die knoflook in de bedden plant, helpt ook woelmuizen af te weren, omdat ze een hekel hebben aan de geur.
Wat veroorzaakt woelmuizen?
Voles worden aangetrokken door werven en tuinen door voedselbronnen en schuilplaatsen. In tegenstelling tot muizen en ratten zoeken ze doorgaans geen beschutting in gebouwen. Voles verschijnen in grotere aantallen in aangelegde gebieden tijdens relatief milde maar sneeuwrijke winters en wanneer de lokale bevolking piekt, wat cyclisch om de drie tot vijf jaar kan plaatsvinden. Een enkele vrouwelijke woelmuis kan 15 tot 50 jongen per jaar produceren. Deze knaagdieren leven meestal ongeveer 12 maanden. Voles nestelen in met gras begroeide bosjes boven de grond of in tunnels die zich enkele centimeters onder de grond uitstrekken.
Hoe woelmuizen in uw tuin en tuin te voorkomen?
Een woelmuisplaagprobleem komt het meest voor op erven waar woelmuizen overvloedige hoeveelheden vegetatie en puin hebben om zich onder te verbergen en hun nesten te bouwen. Als u uw tuin onkruid wiedt, geen dichte bodembedekkers plant (zoals kruipende jeneverbessen) en uw gazon gemaaid houdt, hoeft u zich minder zorgen te maken over woelmuizen. Dat is de eerste regel van Integrated Pest Management (IPM): plaagproblemen voorkomen door vooruitziendheid, in plaats van te wachten tot er schade optreedt en vervolgens ongedierte te doden als een bijzaak.
Maar het is niet alleen de vegetatie waaronder woelmuizen schuilen. Omdat het knagen van woelmuis schade aan bomen en struiken zal veroorzaken, moet u bijzonder voorzichtig zijn met het aanbrengen van mulch te dicht bij bomen en struiken. Voles worden aangemoedigd door de aanwezigheid van een diepe laag mulch. Ook in de winter ben je niet vrij van eventuele woelmuisschade; woelmuizen gebruiken sneeuw als dekking om een heimelijke aanval op je landschap uit te voeren. Probeer dus sneeuwvrij te houden van struiken en jonge bomen. Je kunt jonge bomen ook beschermen door de onderstam te omwikkelen met gaas. Terwijl woelmuizen zich meestal te goed doen aan wortels, kunnen ze knagen aan de schors van een boom of struik net boven de grondlijn. Als ze de schors helemaal rond de stam of hoofdstelen beschadigen (gordel genoemd), kan dit de plant doden.
Voles vs. Moles
Omdat woelmuizen niet het enige ongedierte zijn dat verantwoordelijk is voor landingsbanen in gazons en tuinen, worden ze vaak verward met ander ongedierte waar je vanaf wilt, namelijk mollen. Omdat zowel mollen als woelmuizen zelden worden gezien, is het logischer om identificatie te baseren op de tekens die ze achterlaten in plaats van op hoe de dieren eruitzien.
Terwijl de aanwezigheid van woelmuizen wordt aangegeven door bovengrondse landingsbanen, zijn de reispaden van mollen ondergronds en zijn er twee soorten. Eén type loopt net onder het oppervlak. Dit zijn voertunnels en verschijnen als verhoogde richels die over uw gazon lopen. Het tweede type mollenbaan loopt dieper en wordt gebruikt om de voertunnels te verenigen tot een netwerk. Het is de grond die is opgegraven uit de diepe tunnels die huiseigenaren op hun gazons vinden, opgestapeld in terpen die op kleine vulkanen lijken. Deze heuvels zijn een dode giveaway dat uw probleem geen woelmuizen zijn, maar mollen. Voles laten helemaal geen heuvels achter.
Veelgestelde vragen
Komen woelmuizen in huizen?
Voles leven en nestelen meestal buiten en gaan meestal geen huizen of andere gebouwen binnen. Als je woelmuizen aantreft in een garage of een andere structuur, is het vangen of lokken wellicht de beste uitroeiingsmethode.
Wat doen woelmuizen in de winter?
Voles zijn winterharde dieren die bijzonder actief zijn onder sneeuwbedekking. In besneeuwde klimaten verschijnen vaak de eerste tekenen van een woelmuisprobleem net nadat de sneeuw in de lente smelt, waardoor de oppervlaktetunnels van de woelmuizen zichtbaar worden en, in veel gevallen, gekauwde schors van bomen en struiken in de buurt van het grondniveau.
Werken ontsmettingsmiddelen op woelmuizen?
Ontsmettingsmiddelen en ultrasone repellers zijn niet effectief tegen woelmuizen. Het netwerk van tunnels dat door de woelmuis wordt gemaakt, is gewoon te uitgebreid om bepaalde ongediertebestrijdingsmiddelen veel te laten gebruiken.
Hoe kom ik van Vole Runways af?
Vole start- en landingsbanen zijn in wezen sporen van dood gras. U kunt deze tekenen van beschadiging wissen door het dode gras op te harken en de kale plekken opnieuw te beplanten met graszaad. Het nieuwe gras zal opvullen en de paden zullen binnen enkele weken verdwijnen.
