Hertenbestendige meerjarige bodembedekkers

Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

Steeds meer mensen ontdekken de voordelen van meerjarige bodembedekkers en mulchen. In vergelijking met gazongras besparen ze op water. En als herten een probleem zijn in uw omgeving, leer dan over bodembedekkers die goed zijn voor de bestrijding van herten. Dit zijn enkele laagblijvende vaste planten die herten over het algemeen niet zullen eten.

Gelukkig is er geen gebrek aan dergelijke meerjarige bodembedekkers, plus korte struiken zoals Blue Rug-jeneverbes en Blue Star-jeneverbes. Veel hertenbestendige bodembedekkers zijn ook schaduwtolerant, wat weer een andere uitdaging voor landschapsarchitectuur oplost. Planten die mensen aromatisch vinden, hebben vaak het tegenovergestelde effect op herten. De herten vinden hun geur aanstootgevend en laten ze met rust, waardoor deze planten effectief zijn voor de bestrijding van herten.

Planten & Bloemen
  • 01 van 06

    Meerjarige bodembedekkers voor hertenbestrijding

    • Allegheny wolfsmelk (Pachysandra procumbens) en Japanse pachysandra (Pachysandra terminalis)
    • Noordelijke zee haver (Chasmanthium latifolium)
    • Blauw havergras (Helictotrichon sempervirens)
    • Liriope of "leliegras" (Liriope spicata)
    • Bugleweed (Ajuga reptans 'Atropurpurea')
    • Kruipende mirte of "maagdenpalm vinca wijnstokken" (Vinca minor)
    • Dovenetel (Lamium) en gele aartsengel
    • Kattenkruid planten (Nepeta cataria)
    • Lievevrouwebedstro (Galium odoratum)
    • Kruipende tijmplanten, zoals wollige tijm (Thymus pseudolanuginosus)
    • Lamsoor (Stachys byzantina)
    • Smaragdgroene vrolijkheid (Euonymus fortunei)
    • Gele kattenstaart (Lysimachia punctata 'Alexander')
  • 02 van 06

    Een verhaal van twee Pachysandra's

    Er zijn twee pachysandra's waarmee u rekening moet houden bij het kiezen van bodembedekkers voor de bestrijding van herten. Japanse pachysandra (Pachysandra terminalis) en zijn Amerikaanse familielid, Allegheny wolfsmelk (Pachysandra procumbens), beide groeien tot ongeveer 1 voet bij 1 voet. In Noord-Amerika is de Japanse pachysandra de krachtigste bodembedekker en zal een gebied sneller vullen. Maar deze twee pachysandra's zijn even effectief in de bestrijding van herten.

    • Winterhardheid: Beide kunnen zo ver noordelijk worden gekweekt als USDA-planthardheidszone 5. In de zones 7 tot 10 zijn het groenblijvende bodembedekkers.
    • Inheems versus buitenlands: Allegheny wolfsmelk (Pachysandra procumbens) is een meerjarige bodembedekker die inheems is in het oosten van de VS, van Kentucky tot Florida. Het is favoriet bij liefhebbers van Amerikaanse inheemse planten. Ondertussen komt zijn tegenhanger uit Azië.
    • Liefhebbers van schaduw: Beide bodembedekkers moeten worden gekweekt in een bodem die rijk is aan organisch materiaal. Houd ze goed bewaterd, maar zorg ook voor een goede afvoer van de grond. Hoewel ze tolerant zijn voor de zon, worden beide pachysandra's meestal in schaduwrijke gebieden gekweekt.

    U kunt net zo goed profiteren van hun tolerantie voor schaduw, aangezien schaduwrijke gebieden vaak problematisch zijn in landschapsarchitectuur. In de volle schaduw is het blad van pachysandra aantrekkelijker, donkerder groen. Zijn bladeren worden lichter naarmate hij meer zon krijgt. Naarmate de herfst nadert, wordt het gebladerte van Allegheny-wolfsmelk gevlekt met zilverachtige vlekjes. In het voorjaar produceert Allegheny wolfsmelk stekelige, geurige bloemen, variërend in kleur van wit tot roze. Japanse pachysandra heeft een witte bloem.

    Als je er meer van wilt, kun je van beide soorten pachysandra stekken nemen van de stengels of bladeren. Maar omdat pachysandra zich via wortelstokken verspreidt, is het gemakkelijker om het in de lente te verdelen. Graaf onder je planten en inspecteer de wortelstokken. Onder elk knooppunt zie je wortels die wat vegetatie hierboven voeden. Maak je sneden op deze knooppunten om de planten te verdelen.

    Pachysandra: Hertenafstotende bodembedekker
  • 03 van 06

    Onderscheid maken tussen "grassen"

    "Gras is gras", zegt u? Wanneer de meeste mensen gras noemen, hebben ze het over de gewone gazongrassen die velen van ons sinds onze kindertijd hebben gemaaid. Maar sommige grassen zijn niet bedoeld om gemaaid te worden. Ze staan bekend als "siergrassen". Net als de hierboven beschreven pachysandra's kunnen siergrassen dienen als vervanging voor gazongras.

    • Noordelijke zee haver: Chasmanthium latifolium is een siergras dat 24 tot 36 inch hoog wordt in losse bosjes groen blad. De naam is afgeleid van de zaaddozen, die op haver lijken. Dit hertbestendige siergras is winterhard tot zone 5. Zelfs nadat de bladeren zijn opgedroogd en afgestorven, geeft het visueel belang aan het winterlandschap.
    • Blauw havergras: Helictotrichon sempervirens is een siergras voor het koele seizoen dat kan worden gekweekt in USDA-planthardheidszones 4 tot 8 en effectief is voor de bestrijding van herten. Deze bodembedekker wordt ongeveer 2 tot 3 voet hoog (met een vergelijkbare breedte) en groeit in een heuvelachtige vorm. Kweek het in de volle zon en goed doorlatende grond als je ten volle wilt genieten van de kenmerkende blauwe tinten van het gebladerte. De plant produceert ook stekelige, donkere bloemen met een blauwachtige tint in de zomer die in de herfst goudkleurig wordt.
    • Leliegras: Probeer voor een kortere bodembedekker Liriope spicata. Lilyturf wordt gewoonlijk gegroepeerd met de siergrassen, maar is eigenlijk geen echt gras. Het kan worden gekweekt in de zones 4 tot 10 en wordt slechts ongeveer 1 voet hoog. Hij houdt van water, maar geeft ook de voorkeur aan goed doorlatende grond. Selecteer een gebied met halfschaduw en een bodem die rijk is aan organisch materiaal voor het beste resultaat. Ook deze grasachtige plant heeft een stekelige bloem, variërend in kleur van wit tot lavendel. In de herfst draagt hij een donkere bes. U wilt het echter in bedwang houden, omdat het invasief is.
  • 04 van 06

    Makkelijk te kweken betekent soms dat het invasief is

    Net als leliegras zijn sommige bodembedekkers invasief. U zult uw zorgen over de bestrijding van herten moeten afwegen tegen eventuele zorgen over hun invasiviteit voordat u deze planten gebruikt. Net als bij leliegras zijn deze bodembedekkers zulke krachtige groeiers dat je ze misschien onder controle wilt houden:

    • Bugleweed: Ook wel ajuga genoemd (Ajuga reptans), wordt deze invasieve plant niet gegeten door binnenvallende herten, waardoor het nuttig is voor de bestrijding van herten. Het draagt een blauwpaarse bloei. Ajuga kan worden gekweekt in de zones 3 tot 10 en blijft over het algemeen kort, hoewel het in bloei een paar centimeter wint. Ajuga is makkelijk te kweken, eigenlijk te makkelijk. Het zal in de zon of halfschaduw groeien, en het is niet kieskeurig over grond zolang de drainage maar goed is. Het zal een dichte mat vormen en u zowel aantrekkelijk blad als bloemen geven. Maar hij zal overal in het landschap opduiken, vaak op plaatsen waar hij niet welkom is.
    • Kruipende mirte of maagdenpalm vinca wijnstok: Vinca minor is een meerjarige bodembedekker die veel wordt gebruikt als grasvervanger in gazons en effectief is bij de bestrijding van herten. Gekweekt in de zones 4 tot 8, vereist kruipende mirte een goede drainage. Deze schaduwminnende, hertenbestendige bodembedekker wordt vaak geplant onder grote bomen, waar de keuze van de huiseigenaar voor gazongras snel zou hebben opgegeven bij gebrek aan voldoende zonlicht. Kruipende mirte's wijnstok groeit slechts 3 tot 6 inch van de grond, maar de achterblijvende stengels met groenblijvende bladeren spreiden zich uit tot 18 inch. De stengels wortelen op de knopen terwijl ze over de grond kruipen en verspreiden zich snel om een aantrekkelijke bodembedekker te vormen. Hoewel aantrekkelijk, is het invasief. Houd het onder controle om te voorkomen dat het zich verspreidt waar u het niet wilt. Kruipende mirte zet in de lente een blauwachtige lavendelbloem uit en bloeit hier en daar de hele zomer.
    • gele aartsengel (Lamium galeobdolon) en dovenetel (Lamium maculatum): Deze planten zijn naaste verwanten. Beide zijn invasieve (hoewel gele aartsengel de ergste boosdoener is), bonte en schaduwminnende vaste planten die goede drainage nodig hebben. Ze zijn handig voor landschapsarchitecten die op zoek zijn naar hertenbeheersing. Ze kunnen worden gekweekt in de zones 4 tot 9 en bereiken een hoogte van 1 tot 2 voet met een vergelijkbare spreiding. Gele aartsengel heeft gele bloemen, dovenetel heeft paarsachtige of witte bloemen, beide worden meer gewaardeerd om hun bladeren. De bladeren van de gele aartsengel zijn middelgroen van kleur, onderbroken door zilvervlekjes. Deadnettle-bladeren bevatten meer zilver dan groen. Eenmaal gevestigd, worden beide beschouwd als goede planten voor droge schaduw.
    Ga verder naar 5 van 6 hieronder.
  • 05 van 06

    Aromatische kruiden voor de bestrijding van herten

    Hertenbestendige bodembedekkers hoeven er niet alleen maar mooi uit te zien. Veel kruiden zijn geweldige bodembedekkers en brengen veel meer dan alleen visueel belang voor het landschap. Behalve dat ze sierlijk zijn, kunnen kruiden eetbaar zijn en medicinaal worden gebruikt. De hier besproken kruiden zijn allemaal aromatisch, maar niet voor herten, die ze juist vanwege hun geur weigeren te eten.

    • Kattenkruid: Nepeta cataria, evenals de verschillende andere soorten "kattenmunt", zijn misschien niet aromatisch voor herten, maar mensen vinden hun geuren aangenaam. Kattenkruid is niet alleen voor katten, het heeft ook medicinale toepassingen voor mensen. Thee gemaakt van de bladeren en bloemen van deze kruidachtige vaste plant wordt traditioneel gebruikt om hoest te verlichten. Zon of halfschaduw is het beste voor het kweken van kattenkruid, en het is niet al te bijzonder over de bodemgesteldheid, zolang de grond maar goed gedraineerd en licht alkalisch is. Het kan worden gekweekt in de zones 3 tot 9. Catnip kan een grootte bereiken van 3 voet bij 3 voet.
    • Lievevrouwebedstro: Galium odoratum, zoals kattenkruid, is een aromatische vaste plant voor de zones 4 tot 8. Het heeft een witte bloei en bereikt een hoogte van 8 tot 12 inch (met een iets grotere breedte). Deze meerjarige bodembedekker is een schaduwliefhebber. Zoals de meeste kruiden vereist het een goede drainage en lichtzure grond. Enigszins invasieve, lievevrouwebedstro verspreidt zich om een mat te vormen over het stuk landschap dat het verovert. Plant deze oude favoriet in droge schaduw als je niet wilt dat hij zich verspreidt. Een lager vochtgehalte maakt het minder invasief. De intensiteit van de geur van het gebladerte van lievevrouwebedstro neemt toe als het wordt gedroogd, en de aromatische kwaliteit houdt jaren aan. Het is een favoriet in potpourris.
    • Gewone tijm: Thymus vulgaris heeft een aangename geur, is droogtetolerant en heeft de neiging korter te blijven dan kattenkruid en lievevrouwebedstro (ongeveer 15 cm lang met een vergelijkbare spreiding). Het is een kruidachtige vaste plant in de zones 5 tot 9. Hoewel het bloeit, wordt het voornamelijk gekweekt vanwege het delicate blad, het eetbare gebruik en de aromatische kwaliteit. Tijm houdt van volle zon en een goede afwatering. Een ideale bodembedekker om in de kieren van een plavuizen terras of stenen loopbrug te planten, of tussen stapstenen in de tuin, is een familielid van gewone tijm, wollige tijm (Thymus pseudolanuginosus). Wollige tijm is een van de kruipende soorten tijm.
    Plant deze 5 kruiden om die vervelende herten af te schrikken
  • 06 van 06

    Fijne bladplanten

    De meeste tuinders kweken deze planten voor hun bladeren, niet voor hun bloesems. Ze moeten allemaal in de volle zon worden gekweekt.

    • Lamsoor: Gekweekt in de zones 4 tot 7, is dit een van de weinige planten die men in de tuin kweekt, zowel om hem aan te raken als om ernaar te kijken. Zo kreeg het eigenlijk zijn gewone naam. De bladeren voelen net zo zacht aan als de oren van een pluizig lammetje. Als hij niet in bloei staat, is hij ongeveer 8 centimeter lang met een spreiding van ongeveer 12 centimeter.
    • Emerald Vrolijkheid Euonymus: Deze meerjarige struik is hertebestendig en kan als bodembedekker worden gebruikt. De tweekleurige bladeren zijn groen en wit, maar het witte deel is sterk genoeg om een algehele indruk van helderheid te creëren. Gekweekt in de zones 5 tot 8, wordt het 3 tot 5 voet lang met een iets grotere breedte.
    • Gele kattenstaart: Deze plant wordt gekweekt in de zones 4 tot 8 en heeft ook tweekleurige bladeren. Het is op zijn mooist als de plant in het voorjaar voor het eerst opkomt; de kleur is groen en roze. Na dit geweldige lentespektakel komen daarna als bonus gele bloemen. Als hij volgroeid is, is hij 1 tot 2 voet lang en is de breedte iets minder dan dat.
    Een gids per staat voor hertenbestendige planten
Artikelbronnendesign-jornal.com gebruikt alleen bronnen van hoge kwaliteit, waaronder peer-reviewed studies, om de feiten in onze artikelen te ondersteunen. Lees ons redactionele proces voor meer informatie over hoe we feiten controleren en onze inhoud nauwkeurig, betrouwbaar en betrouwbaar houden.
  1. Sharma A., Nayik GA, Cannoo DS Farmacologie en toxicologie vanNepeta cataria (Catmint) Soort van geslachtNepeta: Een beoordeling. In: Ozturk M., Hakeem K. (eds) Planten- en menselijke gezondheid, Volume 3, 2019. Springer, Cham. doi:10.1007/978-3-030-04408-4_13.

Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

U zal helpen de ontwikkeling van de site, het delen van de pagina met je vrienden

wave wave wave wave wave