- Ohio Buckeye (Aesculus glabra)
- Paardenkastanje (Aesculus hippocastanum)
- Rode Buckeye (Aesculus pavia)
- Gele Buckeye (Aesculus flava)
- Flessenborstel Buckeye (Aesculus parviflora)
- Geschilderde Buckeye (Aesculus sylvatica)
- Californië Buckeye (Aesculus californica)
- Rode paardenkastanje (Aesculus × carnea)
- Indiase paardenkastanje (Aescus indica)
Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
De Aesculus geslacht omvat bijna 20 soorten houtachtige bloeiende bomen en struiken die inheems zijn in de gematigde streken van het noordelijk halfrond. Die soorten die inheems zijn in Europa en Azië, worden over het algemeen paardenkastanje genoemd, terwijl die inheems in Noord-Amerika buckeyes worden genoemd.
De soorten variëren in grootte van 6- tot 8-voet struiken tot massieve 75-voet schaduwbomen, maar ze zijn allemaal te herkennen aan grote, palmvormige samengestelde bladeren met gekartelde randen. De bladeren kunnen vijf tot negen blaadjes hebben, afhankelijk van de soort. Deze planten vormen rechtopstaande pluimen van buisvormige bloemen, rood, geel of wit van kleur, bloeiend in de lente of vroege zomer.
Van de ongeveer 20 soorten zijn er negen die veel worden gebruikt in landschapsarchitectuur. Deze soorten, samen met hun vele cultivars, staan bekend als uitstekende bloeiende planten voor halfschaduw, hoewel sommige het best goed doen in de volle zon. Aesculus bomen en struiken doen het het beste in constant vochtige grond en ontwikkelen vaak bladschurft in droge omstandigheden.
Voorzichtigheid
Alle delen van buckeye- of paardenkastanjebomen zijn zeer gif.webptig, inclusief de nootachtige zaden. Alle onderdelen bevatten glycoside aesculine, saponine aescine en alkaloïden die symptomen kunnen veroorzaken zoals spierzwakte en verlamming, verwijde pupillen, braken, diarree, depressie en verlamming. Hoewel ernstige vergif.webptiging bij mensen zeldzaam is, kunnen vee en honden gemakkelijk worden gedood door inname dit plantje.
- 01 van 09
Ohio Buckeye (Aesculus glabra)
De buckeye uit Ohio is een kleine schaduwboom die van vochtige grond houdt, waardoor het een goede keuze is voor regentuinen en andere vochtige locaties; het doet het niet goed op droge locaties. Het is echter een wat rommelige boom die twijgen, bladeren en fruit laat vallen en daarom geen goede keuze is als aanbevolen landschapsexemplaren. Het kan echter goed werken langs de randen van een landschap. Het produceert groengele bloemen in april en mei en het blad wordt in de herfst aantrekkelijk geel.
Inheems gebied: Oostelijk Noord-Amerika
USDA-groeizones: 3-7
Hoogte: 20-40 voet
Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
- 02 van 09
Paardenkastanje (Aesculus hippocastanum)
De paardenkastanje, niet te verwarren met de echte kastanje, is een middelgrote tot grote boom met een ronde kroon. Het is een goede landschapsboom voor parken en grote tuinen, hoewel het vatbaar kan zijn voor schroeiplekken en bladvlekken die het enigszins misvormen. Het zal het beste doen waar het regelmatig vocht heeft gekregen. In het midden van de lente verschijnen opvallende witte bloemen. Jonge bomen lijken sterk op Ohio buckeyes.
Inheems gebied: Balkanregio's
USDA-groeizones: 3-8
Hoogte: 50-75 voet
Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
- 03 van 09
Rode Buckeye (Aesculus pavia)
Dit is een uitstekende kleinbloemige boom om als solitair of in schermen en grote heggen te planten, met in het voorjaar grote pluimen met rood-oranje bloemen. Zoals de meeste buckeyes, geeft hij de voorkeur aan enigszins vochtige grond en zal bladverbranding ontwikkelen in droge omstandigheden. Deze plant heeft een klonterige groeiwijze en vormt een onregelmatig afgeronde kroon. Het herfstblad is niet bijzonder aantrekkelijk, maar de lentebloemen zullen kolibries lokken.
Inheems gebied: Oostelijk Noord-Amerika
USDA-groeizones: 4-8
Hoogte: 12-15 voet
Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
- 04 van 09
Gele Buckeye (Aesculus flava)
Dit is de grootste van de inheemse buckeyes, die af en toe tot wel 90 voet groeit. Het is een meer probleemloze plant dan de buckeye uit Ohio, maar bladschurft kan nog steeds een probleem zijn in droge omstandigheden. Het is een goede decoratieve schaduwboom, hoewel het enigszins rommelig kan zijn. De langwerpige ronde kroon, dichte groei, gele lentebloemen en geeloranje herfstkleur maken dit een van de meest aantrekkelijke van alle buckeyes.
Inheems gebied: Oostelijk Noord-Amerika
USDA-groeizones: 4-8
Hoogte: 50-75 voet
Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
Ga verder naar 5 van 9 hieronder. - 05 van 09
Flessenborstel Buckeye (Aesculus parviflora)
Deze bladverliezende struik is een goede keuze voor schaduwrijke locaties. Het heeft een meerstammige zuigende groeiwijze, maar snoeien is zelden nodig. Witte bloemen met rode helmknoppen verschijnen halverwege de zomer en de herfstkleur is aantrekkelijk geel. Bottlebrush buckeye is een uitstekende exemplaarplant of kan in massa worden geplant voor struikranden of eilanden. Deze plant is grotendeels probleemloos, maar houdt wel van vochtige grond.
Inheems gebied: Zuidoost-VS
USDA-groeizones: 4-8
Hoogte: 8-12 voet
Blootstelling aan de zon: Halfschaduw tot volledige schaduw
- 06 van 09
Geschilderde Buckeye (Aesculus sylvatica)
De geschilderde buckeye komt oorspronkelijk uit vochtige bossen in het zuidoosten van de VS, van de bodem van het plateau van Piemonte tot de kustvlakte. Ook wel dwerg buckeye genoemd, dit is een goede understory struik voor schaduwrijke gebieden. Bloeit in het voorjaar met gele, crème of rode bloemen op rechtopstaande trossen. Het kan een meerstammige of een enkele stam zijn en is het beste voor houtige borders, omdat de droge nazomermaanden vaak een achteruitgang van het gebladerte veroorzaken.
Inheems gebied: Zuidoost-VS
USDA-groeizones: 7-8
Hoogte: 6-15 voet
Blootstelling aan de zon: Halfschaduw
- 07 van 09
Californië Buckeye (Aesculus californica)
Californische buckeye is een grote bladverliezende struik afkomstig uit de uitlopers van de Californische bergen. Het heeft een afgeplatte kroon en bloeit in de late winter met roomwitte of roze bloemen. De struik geeft de voorkeur aan natte winters en droge zomers en wordt zelden gekweekt in oostelijke tuinen. Het gaat vaak in de zomer in rust en is daarom geen populaire tuinplant.
Inheems gebied: Californië
USDA-groeizones: 7-8
Hoogte: 15-30 voet
Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
- 08 van 09
Rode paardenkastanje (Aesculus × carnea)
De rode paardenkastanje is een genetische kruising tussen A. hippocastanum (paardenkastanje) en A. pavia (rode buckeye) die in 1812 in Europa werd ontdekt. Hoewel de kleur van het herfstblad flauw is, maken de 3-inch rechtopstaande pluimen van felrode bloemen in de lente dit een prachtige boom voor parken en grote landschappen. Zoals de meeste leden van de soort, kan het een rommelige boom zijn, die de grond bezaaid met noten, twijgen en bladeren.
Inheems gebied: Tuinhybride, ontdekt in Europa
USDA-groeizones: 5-8
Hoogte: 30-40 voet
Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
Ga verder naar 9 van 9 hieronder. - 09 van 09
Indiase paardenkastanje (Aescus indica)
Deze inheems in het laagland van de Himalaya vormt een indrukwekkend volledig rond bladerdak en bloeit in mei en juni met witte of roze bloemen. Het is een veelvoorkomend kenmerk in Europese parken en wordt ook gevonden in de VS. Het is een van de weinige Aesculus soort die de voorkeur geeft aan volle zon, maar het is een zeer dichte boom die enige snoei nodig heeft om hem sterk te houden.
Inheems gebied: Noord-India
USDA-groeizones: 7-9
Hoogte: 40-60 voet, af en toe groter
Blootstelling aan de zon: volle zon
9 verschillende soorten Buckeye-bomen en -struiken
