Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Tijgerkaken is een betrouwbare, langzaam groeiende vetplant met lage rozetten van vlezige, driehoekige bladeren met stekelige "tanden". De tanden zijn evolutionaire aanpassingen die zijn ontworpen om de plant te helpen regenwater en dauw op de basis van de plant te richten, waar het door de wortels kan worden opgenomen. "Tijgerkaken" en een alternatieve algemene naam, "haaienkaken", komen voort uit de felle blik die deze zachte stekels de plant geven. In werkelijkheid zijn de spikes vrij zacht en flexibel om aan te raken.
Tijgerkaken is een unieke, onderhoudsarme plant die zowel door amateurs als serieuze kamerplantenverzamelaars wordt vereerd. Als je ervaring hebt met het kweken van andere vetplanten zoals aloë of haworthia, zul je geen probleem hebben met het kweken van tijgerkaken. Over het algemeen gelden dezelfde best practices op het gebied van licht, water en vermeerdering.
Zoals veel vetplanten, is tijgerkaken een langzaam groeiende plant en wordt het meestal gekocht als een kweekexemplaar in pot dat al goed ontwikkeld is. In tegenstelling tot sommige andere leden van de Faucaria geslacht, tijgerkaken zijn zeer veerkrachtig en niet vatbaar voor de problemen met stengelrot die worden aangetroffen bij andere soorten in het geslacht. Van een gevestigde plant kan worden verwacht dat hij tientallen jaren leeft met de juiste zorg, en onderweg veel offsets produceert.
| Botanische naam | Faucaria tigrina |
| Gemeenschappelijke naam | Tijgerkaken, haaienkaken |
| Planttype: | Meerjarige vetplant |
| volwassen maat | Tot 6 inch hoog, 6 inch breed |
| Blootstelling aan de zon | Volle zon; verdraagt wat schaduw |
| Grondsoort | Goed doorlatende cactus/succulent mix |
| Bodem pH | 6,6 tot 7,5 (licht zuur tot licht alkalisch) |
| Bloeitijd | Herfst, vroege winter |
| Bloemkleur | Geel |
| Winterharde zones | 9-11 (USDA) |
| Inheems gebied | Zuid-Afrika |
| Toxiciteit | Niet gif.webptig |
Tijger Kaken Verzorging
Inheems in de provincie Oost-Kaap in Zuid-Afrika, groeien succulenten met tijgerkaken die groeien tussen rotsen en kleigrond in de subtropische woestijnen van het gebied. Hun groeiseizoen begint in de lente en duurt de hele zomer, en ze vertonen schitterende gele bloemen tijdens de herfst, hoewel het ongebruikelijk is dat ze bloeien als ze binnenshuis worden gekweekt.
Tijgerkaken kunnen een tuinplant zijn in warmere streken, maar wordt meestal gekweekt als potplant in een grove, goed doorlatende potgrond. Het kan in de zomer goed gedijen op een terras of terras en zal korte nachtvorst overleven, maar het moet naar binnen worden gebracht wanneer stabiel koud winterweer nadert.
Vetplanten met tijgerkaken zijn niet vatbaar voor specifieke plagen of ziekten, maar ze kunnen gemakkelijk wortelrot ontwikkelen als ze te veel water krijgen of worden blootgesteld aan te veel vocht. Belangrijke tekenen van wortelrot zijn bruine vlekken op de bladeren en nabij de basis van de plant, evenals papperige bladeren of stengels. Geef je tijgerkaken succulent een lichte, zonnige plek in huis en ze zullen gedijen. Het zal periodiek moeten worden verpot, waarna de offset-planten die zich rond de basis vormen, kunnen worden verwijderd of als nieuwe planten kunnen worden opgepot.
Licht
Vetplanten met tijgerkaken zijn zonminnende planten die minstens drie uur helder, direct licht per dag nodig hebben, en bij voorkeur zes uur of meer. Als u de plant in de zomer naar buiten verplaatst, krijgt hij het licht dat hij nodig heeft. Hoewel het ongebruikelijk is dat vetplanten met tijgerkaken bloeien als ze binnen worden gekweekt, zal het in de zomer buiten plaatsen van de plant helpen om de kans op bloei te vergroten. Succulenten met tijgerkaken kunnen in de wintermaanden minder licht verdragen, maar moeten toch op een lichte plaats worden geplaatst.
Bodem
Zoals de meeste vetplanten, hebben succulenten met tijgerkaken poreuze, goed doorlatende grond nodig om te gedijen. In hun natuurlijke habitat groeien tijgerkaken vaak in open, rotsachtige gebieden met kleigrond. Binnen is een standaard cactusaarde echter meestal voldoende. Sommige kwekers vinden dat zelfs de standaard cactusmix te veel vochthoudend veenmos bevat, en ze passen de potmix aan door extra kippengrit toe te voegen.
Of je kunt een ideale potmix voor tijgerkaken maken door 2 delen gesteriliseerde potgrond, 1 deel fijn puimsteen en 1 deel zand te mengen.
Water
Tijdens hun groeiperiode (april tot augustus) moeten vetplanten van tijgerkaken vaker worden bewaterd. Zodra de grond volledig uitdroogt, geef hem dan een grondige "week-and-dry" watergif.webpt, zodat hij weer volledig kan drogen voor de volgende watergif.webpt. Laat de grond tijdens de herfst en winter langere tijd droog blijven, en als je water geeft, bevochtig je de grond gewoon in plaats van deze te drenken.
Temperatuur en vochtigheid
In hun inheemse Zuid-Afrikaanse habitat groeien succulenten met tijgerkaken onder droge, hete omstandigheden. Ze kunnen echter ook lagere temperaturen verdragen dan veel andere vetplanten. De ideale temperatuur wordt beschouwd als ongeveer 68 graden Fahrenheit, maar ze genieten in de zomer van iets hogere temperaturen (tot 90 graden) en zullen zelfs korte vorst overleven. Maar tijdens koude wintermaanden moet deze plant van het terras worden gehaald, tenzij je in de zones 9 tot 11 woont.
Als ze binnen worden gekweekt, is de gemiddelde luchtvochtigheid in huis voldoende voor vetplanten met tijgerkaken, maar ze mogen niet worden blootgesteld aan te veel vocht (dus de badkamer is waarschijnlijk geen ideale plek voor deze vetplanten).
Kunstmest
Vetplanten met tijgerkaken hebben geen regelmatige bemesting nodig. In feite kan te veel kunstmest resulteren in een onevenwichtige, papperige groei waardoor de plant er langbenig uitziet of uit elkaar valt. Tijdens hun actieve groeiperiode (april tot augustus) kunnen succulenten van tijgerkaken echter een of twee keer worden bemest met een verdunde vloeibare meststof om nieuwe groei te ondersteunen.
Verwante soorten
een andere soort van Faucaria soms gekweekt zoals een kamerplant is F. felina. Het is misschien ook bekend als 'tijgerkaken', maar deze plant heeft kortere, minder woeste tanden dan… F. tigrina. Verder zijn de planten identiek. Sommige commerciële telers overwegen: F. tigrina gewoon een cultivar zijn van F. felina, het de aanduiding geven Faucaria Felina 'Tijgerkaken'.
Tijgerkaken oppotten en verpotten
Tijgerkaken moeten worden gepot in ondiepe containers met een extra grove cactus/succulente potgrond. Deze vetplanten zijn langzame groeiers en hoeven daarom niet vaak te worden verpot. Ze mogen alleen worden verpot als ze hun vorige container zijn ontgroeid - ongeveer om de twee jaar. Je moet er ook voor zorgen dat de pot die je gebruikt goede drainagegaten heeft, omdat vetplanten van tijgerkaken zullen rotten als ze in het water blijven zitten.
Tijgerkaken vermeerderen
Net als aloëplanten en haworthia-vetplanten, worden succulenten met tijgerkaken meestal vermeerderd door offsets van de hoofdplant te scheiden. Het is het beste om tijgerkaken te vermeerderen tijdens hun actieve groeiperiode, in de late lente of vroege zomer.
Bij het scheiden van offsets, kan het zijn dat u enkele planten overhoudt waaraan geen eigen wortels zijn bevestigd. Deze offsets moeten niet meteen in de grond worden geplaatst, maar moeten in plaats daarvan eeltig worden overgelaten voordat ze worden verpot. Nadat de basis van de offset is uitgehard, kan deze als een gewone plant in de grond worden geplaatst. Gebruik dezelfde grondsoort als waar de moederplant van houdt - een extra grove mix van cactussen en vetplanten.
Pas vermeerderde vetplanten met tijgerkaken moeten in matig licht worden geplaatst en minder vaak worden bewaterd naarmate hun wortelstelsel zich ontwikkelt. Na een paar weken kunnen ze geleidelijk worden geïntroduceerd in helder, direct licht en worden ze behandeld als een gewone tijgerkaakplant.
Faucaria-planten zijn ook relatief eenvoudig te vermeerderen vanuit zaden (mits je kamerplant bloemen heeft en ze produceert), maar gezien het gemak waarmee offsets kunnen worden gescheiden en de langzame groeisnelheid van de zaden, is zaadvermeerdering niet gebruikelijk.
