Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Als u de ernstige problemen kunt vermijden die de Oostenrijkse den soms teisteren (Pinus nigra), kan het de perfecte conifeer zijn voor een stadslandschap. Het is bestand tegen veel uitdagende omgevingscondities van een stedelijke omgeving, zoals vervuiling en zoutnevel in de lucht. Het is ook een vrij aantrekkelijke dennenboom in het landschap. De boom vormt een piramidale of ovale vorm terwijl hij jong is, en met de leeftijd wordt de kroon afgerond en vormt een platte of koepelvormige top.
Deze boom wordt meestal 40 tot 60 voet lang en 20 tot 40 voet breed, dus hij moet voldoende ruimte in het landschap krijgen. In zeldzame gevallen kunnen Oostenrijkse dennen meer dan 30 meter hoog worden. De bast van een volwassen boom bestaat uit donkerbruine of grijze gegroefde platen. Elke bundel heeft twee donkergroene naalden van 2 tot 6 inch lang en de bruine eivormige kegels zijn 2 tot 3 inch lang.
Zoals veel pijnbomen doen Oostenrijkse dennen het het beste als ze in redelijk warme grond worden geplant; de late zomer kan een ideale tijd zijn om een Oostenrijkse den te planten. Je kunt verwachten dat deze den in de meeste omstandigheden met een gemiddelde snelheid van 12 tot 18 inch per jaar groeit.
| Botanische naam | Pinus Nigra |
| Gemeenschappelijke naam | Oostenrijkse grenen, Europese zwarte grenen, zwarte grenen |
| Planttype: | Naald groenblijvende boom |
| volwassen maat | 40 tot 60 voet; Verspreiding van 20 tot 40 voet |
| Blootstelling aan de zon | volle zon |
| Grondsoort | Vochtige, goed doorlatende grond |
| Bodem pH | 4,0 tot 7,0 (maar verdraagt een licht alkalische grond) |
| Bloeitijd | In het voorjaar verschijnen onduidelijke bloemen |
| Bloemkleur | Geelgroene bloemen zijn onopvallend |
| Winterharde zones | 4 tot 7 (USDA) |
| Inheems gebied | Midden- en Zuid-Europa |
Hoe Oostenrijkse dennen te kweken
Oostenrijkse den heeft dezelfde culturele behoeften als de meeste andere dennensoorten. Het zal het goed doen op een zonnige locatie met een rijke, goed doorlatende grond. In containers gekweekte of bal-en-jute bomen moeten worden geplant in een groot, zorgvuldig voorbereid gat en opgevuld met grond die is aangepast met turf of een ander verzurend organisch materiaal.
Houd er rekening mee dat deze den een aantal ernstige nadelen heeft voor veel regio's van het land. Het is extreem vatbaar voor de schimmel in de punt van de bacterievuur Sphaeropsis (Diplodia) - zozeer zelfs dat het planten van de boom in veel delen van de VS sterk wordt afgeraden. Zelfs als u dit ernstige probleem kunt vermijden, is Oostenrijkse den vatbaar voor een verscheidenheid aan andere ziekten en plagen. Raadpleeg voordat u een Oostenrijkse den plant, uw plaatselijke University Extension Service om te weten te komen hoe goed deze in uw regio groeit.
Licht
Deze boom groeit het beste op een plek die volle zon krijgt, maar kan ook een halfschaduw standplaats verdragen, mits hij minimaal 4 uur zon per dag krijgt.
Bodem
De Oostenrijkse den kan op veel verschillende grondsoorten groeien, vooral in de grond die als moeilijk kan worden beschouwd, zoals klei of zand. Het gedijt echter het beste in diepe, vochtige grond die goed doorlaat. Het heeft een betere tolerantie voor alkalische grond dan de meeste dennen.
Water
Geef nieuwe bomen het eerste jaar regelmatig water en de eerste drie jaar tijdens droge perioden. Eenmaal gevestigd, zijn Oostenrijkse dennen redelijk droogtetolerant.
Temperatuur en vochtigheid
Deze boom is zeer geschikt voor USDA zones 4 tot 7, winterhard tot min-25 graden Fahrenheit. Dit is een soort die de voorkeur geeft aan koele tot koude gematigde klimaten; in warmere, vochtigere klimaten zal het vatbaarder zijn voor meer ziekten en plagen.
Kunstmest
Voor deze boom is geen voeding nodig. Een laag mulch van 2 tot 3 inch onder het bladerdak zorgt voor langzame afgif.webpte van voedingsstoffen en houdt de grond vochtig en koel.
Oostenrijkse den snoeien
Er is weinig snoei nodig, behalve om dode of zieke takken te verwijderen. De takken hebben echter de neiging om te hangen naarmate de boom ouder wordt, dus wat snoeien kan nodig zijn om het bladerdak te verhogen waar de takken over trottoirs, opritten of andere woonruimtes hangen. De late winter of vroege lente is de beste tijd om deze snoei te doen, omdat de boom minder vatbaar is voor invasie door insecten of schimmels.
Oostenrijkse den vermeerderen Pin
Oostenrijkse dennen worden vermeerderd door zaden die in de kegels worden gevonden. De zaden ontkiemen echter langzaam en ontwikkelen zich tot jonge boompjes, dus deze boom wordt normaal gesproken geplant van gekochte in een container gekweekte of bol-en-jute exemplaren.
Gebruik in landschap
Pinus nigra is populair als solitair en voor windschermen. Zijn spreidende luifel maakt het ook een van de betere schaduwbomen onder de dennen.
Veel voorkomende plagen/ziekten
De Oostenrijkse den is een prooi voor veel schimmelziekten, zoals lophodermium naald gegoten, diplodia (sphaeropsis)) bacterievuur, evenals verschillende en hout rot en vergaat.
Insectenplagen zijn onder meer de Europese dennenbladwesp, snuitkevers en de dennenmot van Zimmerman. De boom wordt ook vaak beschadigd door geelbuikige sapsuckers die zich voeden met de vele insecten die hem teisteren.
De vele problemen met de Oostenrijkse den zijn zo uitgesproken dat het gebruik van de boom in veel regio's wordt afgeraden.
Oostenrijkse dennen versus Lacebark dennen
De belangrijkste aantrekkingskracht van Oostenrijkse grenen is de goede prestatie in stedelijke omstandigheden en probleemgronden. Helaas maakt de verhoogde gevoeligheid voor schimmelproblemen en insectenplagen het nu in veel regio's een slechte keuze. Als u een Oostenrijkse den bent kwijtgeraakt of op zoek bent naar een alternatief, overweeg dan om een kantbarkdennen te planten (Pinus bungeana).
Lacebark-den is winterhard in de zones 3 tot 8 en groeit vrij langzaam tot een maximale hoogte van ongeveer 50 voet. Het heeft een aantrekkelijke exfoliërende schors die lijkt op die van een plataan. Net als de Oostenrijkse den doet hij het heel goed in stedelijke omstandigheden, maar in tegenstelling tot de Oostenrijkse den heeft hij weinig ernstige ziekten of insectenproblemen. Maar houd er rekening mee dat de takken van de dennenboom een beetje broos kunnen zijn in gebieden met zware sneeuw en ijs.
