Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Viburnum-struiken zijn altijd beschouwd als een van de beste opties voor ongediertevrije landschapsplanten, maar helaas probeert een stiekem klein insect dat nieuwer is in Noord-Amerika dat allemaal te veranderen. Inheems in zowel Europa als Azië, werden viburnumbladkevers voor het eerst gespot in Noord-Amerika in 1978, in de regio Ottawa-Hull in Canada. De staat York waar ze in 1996 werden gespot en zich uiteindelijk over het noordoosten verspreidden (hoewel er ook viburnumbladkevers zijn waargenomen in Wisconsin en Illinois). Ze zijn een naaste verwant van de meer algemeen geziene iepenbladkever en kunnen de bladeren van viburnumplanten zeer snel strippen dankzij hun grote aantal en vraatzuchtige eetlust.
Viburnum Bladkever Uiterlijk
Viburnum-bladkevers zijn nogal neutraal op zoek naar een exotische plaag, waardoor ze gemakkelijk over het hoofd worden gezien op uw planten als u niet weet waar u naar op zoek bent. Wanneer ze volledig zijn gerijpt, zijn viburnum-bladkevers ongeveer een kwart inch lang en dof bruin, terwijl hun larve ongeveer een derde inch lang is en een geelbruine tint heeft, waardoor ze beter in het gebladerte kunnen opgaan voor bescherming.
Viburnum Bladkever Voeden
Zowel de larve als de volwassen viburnumbladkevers voeden zich met viburnumbladeren, kauwen een kantachtig patroon in het gebladerte en skeletoniseren de plant in een relatief korte tijd. Het voeden begint meestal in de vroege zomermaanden en, terwijl de eerste plagen zullen de planten niet doden, ontbladering gedurende twee of drie opeenvolgende jaren kan dodelijk zijn voor de viburnum.
Hoewel alle viburnumplanten vatbaar zijn voor een keverplaag, zijn er bepaalde variëteiten die meer risico lopen dan andere. De viburnumbladkever heeft drie bekende favoriete soorten viburnumplanten - het is verstandig om deze specifieke soorten niet te planten als u de kans op een probleem wilt verkleinen. Ze omvatten:
- Europese highbus cranberry (Viburnum opulus)
- Wayfaringboom viburnum (Viburnum lantana)
- Rafineske viburnum (Viburnum rafinesquianum)
Levenscyclus van de bladkever van Viburnum
Viburnum-bladkevers overwinteren als eieren worden afgezet op de takken van de viburnumplant. Ze komen uit in mei en de larven beginnen zich te voeden met de bladeren die voor de lente tevoorschijn komen. Omdat de pas uitgekomen larven zo klein zijn, kunnen de eerste tekenen van verwonding van de plant heel gemakkelijk worden gemist, omdat de schade kan verschijnen als gaten die niet groter zijn dan een speldenprik, bijna onzichtbaar voor het blote oog.
Ergens in juni zullen de larven hun weg banen naar de nabijgelegen grond, waar ze zich in de grond gaan verpoppen. De volwassen viburnumbladkevers zullen eind juli verschijnen, waar ze zich zullen blijven voeden met de viburnums - binnen een maand zal het skeletoniseren van de bladeren van de plant moeilijk te missen zijn.
Vrouwelijke viburnumbladkevers kunnen eieren leggen van de late zomer tot de eerste nachtvorst, wat soms wel 500 eieren per seizoen kan betekenen. Het vrouwtje kauwt gaten in de nieuwe groei van viburnum en legt eieren in elk gat - de gaten worden dan bedekt met een mix van gekauwd takje en uitwerpselen, waardoor ze moeilijker op te merken zijn. Eén zeker teken dat er eieren op uw plant zijn gelegd: de gaten vormen een rechte lijn aan de onderkant van de twijg en de eieren zullen daar overwinteren tot ze in het voorjaar uitkomen. In totaal duurt het ongeveer acht tot tien weken voordat de viburnumbladkever van ei tot volwassen exemplaar is.
Hoe Viburnum-bladkevers te bestrijden?
De beste bescherming tegen viburnumbladkevers is het planten van resistente variëteiten van de viburnumplant. Net zoals er sommige variëteiten zijn die de kevers het liefst eten, zijn er ook soorten waar ze normaal gesproken uit de buurt blijven, zodat je de schoonheid van de struik kunt krijgen zonder het extra gedoe dat je je zorgen hoeft te maken over insecten. Gelukkig bevatten kever "resistente" variëteiten enkele van de meest populaire landschapsviburnums, zoals:
- Viburnum dubbel bestand (Viburnum plicatum)
- Koreaanse Kruidenviburnum (Viburnum carlesii)
- Lederblad viburnum (Viburnum rhytidophyllum)
Als je al viburnumstruiken in je landschap hebt, houd ze dan het hele jaar door goed in de gaten op tekenen van een besmetting. In het vroege voorjaar (voordat de eieren uitkomen) betekent dit dat de kleine twijgen van de groei van het voorgaande jaar zorgvuldig moeten worden onderzocht op sporen van eierleggende gaten en littekens. Door toenemende temperaturen kunnen die gaten opzwellen, waardoor de "doppen" eraf vallen en eieren of larven tevoorschijn komen. Indien aanwezig op uw plant, moet u al het aangetaste hout snoeien en vernietigen voordat de eieren de kans krijgen om uit te komen.
Terwijl de hele zomer nieuwe bladeren op uw viburnum beginnen te openen, moet u beide zijden van de bladeren blijven controleren op larven en opnieuw snoeien en alle duidelijk geïnfecteerde plantendelen vernietigen. Indien nodig zijn chemische bestrijdingsmiddelen het meest effectief wanneer ze worden toegepast terwijl de larven jong zijn. Volwassen viburnum-bladkevers hebben de neiging weg te vliegen of op de grond te vallen wanneer ze worden gestoord en worden vaak niet volledig uitgeroeid door te sproeien. Voor de meest effectieve behandeling van een ernstige plaag, neem contact op met uw plaatselijke extensieservice voor aanbevolen pesticiden.
