Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Pompoen (Curbita spp.) is een iconische plant in Noord-Amerikaanse tuinen, een vorm van pompoen die de herfst symboliseert door het gebruik ervan in creatieve Halloween jack-o-lantern-gravures of als vulling voor heerlijke Thanksgiving-taarten. Terwijl de meeste mensen een pompoen zien als een grote, bolvormige oranje vrucht met een geribbelde schil, zijn pompoenen er ook in kleuren zoals wit, rood, roze en blauw, en met schillen die glad, hobbelig, ovaal, afgeplat of rond kunnen zijn .
Alle pompoenen zijn een soort winterpompoen, maar sommige worden gewoon als decoratie gekweekt. De meeste zelfgekweekte pompoenen zijn cultivar of hybriden van de Curbita pepo soorten, maar er zijn ook andere pompoensoorten die je tegen kunt komen, waaronder: C. maxima, C. argyrosprema, en C.moschata. De soorten kruisbestuiven gemakkelijk en veel commerciële variëteiten zijn zorgvuldig ontwikkelde hybride soorten.
Zoals de meeste squash, is pompoen een laagblijvende jaarlijkse wijnstok met grote, grove bladeren. De planten bloeien met gele bloemen in juli en augustus en produceren snelgroeiende vruchten die in de herfst aan de wijnstok rijpen om te oogsten.
Pompoenen hebben een vrij lange periode van vorstvrij weer (75 tot 120 dagen) nodig om te rijpen, en ze hebben ook warme bodemtemperaturen (minstens 60 graden Fahrenheit) nodig om de zaden te laten ontkiemen. Om deze reden worden ze meestal in de tuin gezaaid zodra de grond in het voorjaar voldoende warm is. In regio's zonder het noodzakelijke lange groeiseizoen worden pompoenen vaak binnen twee tot vier weken voor de laatste voorjaarsvorst gestart.
| Botanische naam | Curbita spp., vooral C. pepo |
| Gemeenschappelijke naam | Pompoen |
| Planttype: | Jaarlijkse wijnstok |
| Grootte | 9 tot 18 inch lang; Verspreiding van 10 tot 15 voet |
| Blootstelling aan de zon | volle zon |
| Bodem | Rijk, vochtig, leemachtig |
| Bodem pH | Licht zuur (6,0 tot 6,8) |
| Inheems gebied | Noord Amerika |
| Winterharde zones | Geteeld als eenjarige in de zones 2 tot 11 |
| Toxiciteit | Niet gif.webptig |
Pompoenen planten
Pompoenen worden meestal geplant in verhoogde rijen of in heuvels waar de zon vroeg in de lente de grond kan opwarmen. Plant vier of vijf zaden per heuvel, ongeveer 1 inch diep. Heuvels moeten 4 tot 8 voet uit elkaar liggen, omdat deze planten veel ruimte nodig hebben om zich uit te spreiden. Waar de ruimte beperkt is, kunnen pompoenen op een latwerk worden getraind; zorg ervoor dat het sterk is en studeer, want er kunnen maar liefst negen pompoenen per wijnstok zijn. Wanneer de planten 2 tot 3 inch lang zijn, dun de zaailingen uit om een of twee van de meest krachtige planten te behouden.
Het kweken van pompoenen gaat vooral over het geven van voldoende voedsel en water, omdat beide essentieel zijn voor het kweken van groot fruit. Wees heel voorzichtig met de wijnstokken terwijl de planten groeien, want ze zijn verrassend delicaat. Terwijl de pompoenvrucht zich aan de basis van de bloemen begint te vormen, knipt u op een paar na van de zich ontwikkelende vruchten af om energie naar de resterende pompoenen te leiden. Dit is vooral handig als het je doel is om grote jack-o-lantern-pompoenen te kweken. Een stuk karton of een houten plank onder het fruit zal voorkomen dat het gaat rotten.
Draai de pompoenen elke week een beetje om, om de groei symmetrisch te houden. Doe dit voorzichtig - je wilt niet dat de wijnstokken breken.
Pompoenverzorging
Licht
Pompoenen (en alle pompoenen) hebben volle zon nodig om hun vruchten te produceren en te laten rijpen.
Bodem
Pompoenen geven de voorkeur aan rijke, goed doorlatende grond. Voor het planten wordt aanbevolen een goede hoeveelheid organisch materiaal, zoals compost of veenmos, te mengen. De pH van de bodem moet licht zuur zijn, 6,0 tot 6,8.
Water
Geef je planten minstens 1 tot 2 inch water per week, vooral als ze bloeien en fruit zetten. Water geven moet bij voorkeur worden gedaan door middel van druppelirrigatie of grondgebonden weken in plaats van boven het hoofd.
Temperatuur en vochtigheid
Zoals alle pompoenen hebben pompoenen warmte nodig - en veel ervan - om goed fruit te produceren. Pompoenen groeien het beste bij temperaturen tussen 65 en 95 graden Fahrenheit. Zeer vochtige omstandigheden, in combinatie met hitte, kunnen de groei van schimmelziekten bevorderen.
Kunstmest
Pompoenen voeden zwaar om hun uitgebreide wijnstokken en grote vruchten te ontwikkelen. Voer regelmatig (om de twee weken), te beginnen met een stikstofrijke meststof wanneer de planten ongeveer 30 cm hoog zijn, om een goede bladgroei te ondersteunen. Net voordat de planten beginnen te bloeien, schakelt u over op een fosforrijke meststof om de vruchtontwikkeling te ondersteunen.
Pompoenvariëteiten
De beste pompoenvariëteiten om te kweken, zijn afhankelijk van hoe u ze wilt gebruiken.
Sommige pompoenvariëteiten die goed zijn om te koken, zijn onder meer:
- 'Assepoester' is zo genoemd omdat het lijkt op de diepgeribbelde pompoen die in de klassieke animatiefilm veranderde in Assepoester's koets. Het heeft dik, vla-achtig vlees dat goed werkt bij alle soorten koken.
- 'Lumina' is een witte pompoen die het goed doet om te bakken, met een schil die ook goed is om te snijden.
- 'Suikertaart' is uitstekend geschikt voor taarten omdat het zoet, fijnkorrelig vruchtvlees heeft. Je kunt deze variant ook gebruiken in soepen en stoofschotels.
Pompoenen die goed zijn om te snijden, zijn onder meer:
- 'Connecticut-veld' is de variëteit die het meest commercieel wordt gekweekt voor Halloween-gebruik. Deze standaard oranje pompoen weegt tussen de 10 en 20 pond. Het is geen geweldige taartpompoen, maar het is een geweldige Jack-o-lantern, met een gemakkelijk te snijden korst.
- 'Jack-O-Lantaarn', toepasselijk genoemd, heeft een relatief dunne schil die gloeit wanneer een lichtbron in de uitgeholde schaal wordt geplaatst.
- 'Howden' is een enigszins langwerpige pompoen met een gewicht tot 20 pond. Het vlees is ook goed om te koken.
Ongewone, nieuwe pompoenen zijn nu verkrijgbaar in tientallen variëteiten, waaronder:
- 'Atlantische reus' is een variëteit voor diegenen die willen proberen mammoetpompoenen te kweken. Van individuele pompoenen is bekend dat ze meer dan 1.000 pond bedragen.
- 'Wee-Be-Little'' is een miniatuur pompoen ter grootte van een honkbal die groeit op struikachtige wijnstokken.
- 'Een te veel' wordt genoemd omdat de romige huid met rode aderen zou lijken op de teint van een dronken persoon. Het is een goede taartpompoen en kan ook worden gebruikt voor snijwerk of decoratie.
- 'Rood wrattig ding' is een fel oranjerode pompoen bedekt met knobbelige "wratten". Het is geweldig om te snijden en kan ook worden gebruikt bij het koken.
Pompoenen oogsten
Pompoenen zijn langseizoentelers. De meeste hebben ergens tussen de 90 en 110 dagen nodig om te rijpen. Als u in een klimaat met een kort seizoen leeft, zorg er dan voor dat u een variëteit kiest die tijd heeft om in uw tuin te rijpen.
Haast je niet met oogsten, anders zullen je pompoenen niet lang meegaan of heerlijk smaken. Wacht tot de kleur uniform is en de schaal niet deukt wanneer er met een vingernagel op wordt gedrukt. Op dit punt zouden de wijnstokken moeten beginnen te drogen en te verschrompelen. Kijk uit wanneer de rank die zich het dichtst bij de pompoen bevindt bruin wordt. Dat is de piektijd om te oogsten.
Pompoenen kunnen tegen een lichte vorst, maar oogsten altijd voor een strenge vorst. Snijd ze van de wijnstokken met een snoeischaar, laat 2 tot 4 inch stengel over. Dit is geen handvat - het is er om de pompoen te helpen genezen en om te voorkomen dat een ziekte binnendringt waar de stengel zich bij de pompoen voegt. Probeer het niet af te breken.
Pompoenen zijn vrijwel hetzelfde als echte winterpompoenen. Ze zullen niet de hele winter worden bewaard, maar je zou ze een maand of twee moeten kunnen vasthouden. Ze moeten worden uitgehard om goed te kunnen worden bewaard. Plaats op een warme, zonnige plek (laag tot midden 80 graden Fahrenheit) en plaats ze ver genoeg uit elkaar zodat ze elkaar niet raken. Laat ze ongeveer 10 dagen uitharden. Daarna kunnen ze op een koele, droge plek (50 graden) worden bewaard.
Veel voorkomende plagen en ziekten
Pompoenen zijn vatbaar voor veel van de plagen en ziekten die andere soorten squash aantasten. Het meest schadelijk zijn wijnstokboorderinsecten die de stengels kunnen infiltreren en de planten kunnen doden. Wijnstokboorders zijn moeilijk te behandelen, dus de beste aanpak is om de basis van de wijnstok waar deze de grond raakt in te pakken met aluminiumfolie of een ander afschermingsmateriaal.
Pompoenbeestjes en komkommerkevers kunnen ook een probleem zijn bij pompoenen. Squashbugs tasten meestal jonge planten aan, waardoor ze verwelken en afsterven. De beste preventieve maatregel is om planten regelmatig te inspecteren en de rode eieren of grijsachtige insecten te plukken. Een verscheidenheid aan pesticiden die zijn goedgekeurd voor pompoenen, zullen deze insecten doden, maar chemische controles moeten een laatste redmiddel zijn.
Komkommerkevers zijn kleine gestreepte kevers die gaten in bladeren eten en ervoor zorgen dat ze geel worden en verwelken. U kunt komkommerkevers voorkomen door rijafdekkingen over de planten te gebruiken, maar deze moeten worden verwijderd wanneer de bloemen gaan bestuiven.
Echte meeldauw is de meest voorkomende ziekte van pompoenen. Het wordt veroorzaakt door schimmelsporen in de grond die op de bladeren spatten. Het is heel moeilijk te voorkomen of te behandelen, hoewel er meeldauwresistente variëteiten zijn die je kunt kweken. Gelukkig is echte meeldauw zelden dodelijk - alleen een beetje lelijk.
Pompoenen kunnen ook ten prooi vallen aan anthracnose, een ernstiger schimmelziekte. Anthracnose veroorzaakt donkere, verzonken laesies op bladeren en kan ook vruchten aantasten die op de grond liggen. Het gedijt in natte, warme omstandigheden en wordt verspreid door regenval of door water te geven. Verwijder en vernietig alle beschadigde plantendelen zodra u ze ziet, en houd de grond vrij van vuil. Zodra anthracnose wijdverbreid in de bodem aanwezig is, moet u de gewassen voor het volgende seizoen afwisselen. Plant geen pompoenen of Curbita soorten in dat gebied gedurende twee of drie jaar.
