Ladybells, ook wel valse campanula genoemd, zijn een echte ster in de cottage-achtige tuin. Met hun delicate klokvormige hangende bloemen en aangename maagdenpalmblauwe kleur, belichamen ze de charme en eenvoud van dit soort tuinomgeving.
Deze vaste planten hebben delicate maar opzichtige en licht geparfumeerde bloemen die in het late voorjaar verschijnen en verticale interesse bieden waardoor ze nuttig zijn voor ontwerpdoeleinden. Campanula, d.w.z. klokjes, vormen een grote familie en hun uiterlijk varieert, maar er zijn verschillende met hoge stelen bedekt met bloemen zoals lieveheersbeestjes (waarvan de wetenschappelijke naam is Adenophora bulleyana), vandaar de verwarring en de algemene naam van valse campanula.
Deze bloemen lijken qua uiterlijk ook erg op de kruipende klokjesbloem of Campanula rapunculoides, die, hoewel erg mooi, ook een invasieve wiet is die moeilijk uit te roeien is en bijna overal lijkt te kunnen groeien. De bloemen zijn iets kleiner en iets donkerder paars dan Adenophora bulleyana.
Het is belangrijk erop te wijzen dat de algemene naam "lieveheersbeestjes" vaak vrij vrijelijk wordt gebruikt om te verwijzen naar veel bloemen die bij dit algemene uiterlijk passen, waarvan sommige tot de campanula-familie behoren. Het wordt ook vaak gebruikt om een andere plant in hetzelfde geslacht te beschrijven, genaamd Adenophora liliifolia. Ze hebben vergelijkbare groeiende eisen als: bulleyana.
Als lieveheersbeestjes het juiste klimaat en een rijke, vochtige grond hebben, zijn het doorgaans onderhoudsarme planten met een lange bloeiperiode. Evenals in cottage-tuinomgevingen, zijn ze ook een geweldige optie voor prairie-, informele en bostuinomgevingen. Door hun hoogte en kleur zijn ze een interessante keuze achter in de border of om op te groeien tegen muren en schuttingen.
| Wetenschappelijke naam | Adenophora bulleyana |
| Gemeenschappelijke naam | Ladybells, Lady bells, valse klokjes |
| Planttype: | Kruidachtige vaste plant |
| volwassen maat | Tot 3 voet |
| Blootstelling aan de zon | Gedeeltelijk tot volle zon |
| Grondsoort | Verdraagzaam maar geeft de voorkeur aan goed gedraineerde |
| Bodem pH | Verdraagt alles |
| Bloeitijd | Vroege zomer |
| Bloemkleur | Bleek violetblauw |
| Winterharde zones | USDA 3 tot 7 |
| Inheemse gebieden | West-China, Eurazië |
| Toxiciteit | Niet gif.webptig |
Verzorging van lieveheersbeestjes
Lieveheersbeestjes zijn niet bijzonder geschikt voor containers; maar wanneer ze op een geschikte plek worden geplant, belonen ze tuinders elk jaar met betrouwbare, mooie bloemen. Door uitgebloeide bloemen te verwijderen blijft de plant er netjes uitzien en kunnen de stelen na de bloeiperiode worden ingekort.
Licht
Lieveheersbeestjes doen het goed in gedeeltelijke tot volle zon. Ochtendzon is het beste. Als de bloemen in de late namiddagzon wat slap worden, geef ze dan wat extra water.
Bodem
Lieveheersbeestjes zijn redelijk tolerant ten opzichte van bodemgesteldheid, maar ze hebben er wel een nodig die vochtig is en een goede afwatering heeft. Ze hebben baat bij wat mulch om het vochtgehalte consistent te houden.
Ze zullen de neiging hebben om meer gretig te bloeien in bodems die rijk zijn aan organisch materiaal, dus als je lieveheersbeestjes niet zo veel bloeien als je zou willen, probeer dan wat compost toe te voegen en vermijd het gebruik van mulch met kleurstof of het gebruik van herbiciden in de buurt ervan.
Water
Hoewel lieveheersbeestjes van vochtige grond houden, is het belangrijk om ze niet te veel water te geven. Als er een periode van droogte is, geef ze dan meer water, maar anders zou het goed moeten zijn om af en toe water te geven als aanvulling op regelmatige regenval.
Kunstmest
Omdat deze planten dol zijn op rijke bodems, zullen ze het over het algemeen ook waarderen om tijdens hun groeiperiode met kunstmest te worden gevoed, vooral als ze in een bodem staan die van nature niet zo vruchtbaar is.
Snoeien
Sommige soorten lieveheersbeestjes verspreiden zich door zichzelf opnieuw te zaaien. Het is een goed idee om de bloemstengel te verwijderen voordat de plant gaat zaaien, als u wilt voorkomen dat ze zich door uw tuin verspreiden.
Hogere, gevestigde planten kunnen ook ondersteuning bij het uitzetten waarderen, vooral als ze niet meteen aan het einde van hun groeiseizoen worden teruggesnoeid.
Ladybells vermeerderen
Deze planten zijn vrij eenvoudig te vermeerderen vanuit zaad of stekken. Koude stratificatie is de beste methode voor het voorbereiden van zaden voor het planten in de lente. Eenmaal gevestigd, houden deze planten er niet zo van om verplaatst te worden, dus het verdelen van wortelklompen is geen aanbevolen methode van vermeerdering. Ze verspreiden zich langzaam door uitlopers en zullen uiteindelijk in omvang toenemen en elk jaar iets breder worden aan de basis. Ze kunnen zich ook via zaden verspreiden.
