New England-asters (Symphyotrichum novae-angliae) zijn een opvallende herfstbloem. De planten hebben rechtopstaande stengels die enkele meters hoog kunnen worden. De stengels hebben fijne "haren" of borstelharen en hebben veel lancetvormige bladeren die zich uitstrekken. In de late zomer tot vroege herfst verschijnen de overvloedige madeliefachtige bloemen. De bloemen hebben meestal een roze-paarse kleur met geeloranje centra en ze hebben een diameter van ongeveer 1,5 inch. Bestuivers houden van de bloemen. In noordelijke klimaten kun je New England-asters planten van de lente tot de vroege herfst, en ze zouden vóór de winter moeten worden gevestigd. In zuidelijke klimaten is het het beste om ze alleen in de lente en herfst te planten, omdat hete zomertemperaturen schadelijk kunnen zijn voor een plant die nog niet is gevestigd. Asters zijn snelle groeiers en bloeien meestal in hun eerste jaar.
| Botanische naam | Symphyotrichum novae-angliae |
| Gemeenschappelijke naam | New England aster |
| Planttype: | Kruidachtige vaste plant |
| volwassen maat | 3 tot 6 voet lang en 2 tot 3 voet breed |
| Blootstelling aan de zon | volle zon |
| Grondsoort | Gemiddeld, gemiddeld vocht, goed doorlatend |
| Bodem pH | licht zuur |
| Bloeitijd | Augustus tot September |
| Bloemkleur | Roze-paars, paars, wit |
| Winterharde zones | 4 tot 8 |
| Inheems gebied | Oostelijk Noord-Amerika |
| Toxiciteit | Niet gif.webptig |
New England Aster Care
New England-asters groeien van nature op verschillende locaties, waaronder prairies, moerassen en bosranden. Onder ideale omstandigheden verspreiden ze zich gemakkelijk in een tuinbed en vormen ze uitstekende massabeplantingen. Als u een groeiplaats selecteert die veel zon krijgt en een rijke grond heeft, zal de zorgbehoefte van de asters minimaal zijn. Je belangrijkste taak is misschien gewoon water geven als er niet genoeg regen valt en de grond uitdroogt.
Bovendien kan in het eerste deel van de zomer het terugknijpen van stengels om de paar weken een bossigere en compactere groeiwijze bevorderen. Stop het knijpen echter uiterlijk in augustus, anders zou je per ongeluk wat bloemknoppen kunnen verwijderen. Als je asters erg lang en slungelig worden, moet je ze misschien uitzetten om te voorkomen dat de stelen omvallen. Snijd vervolgens de asters op de grond nadat ze klaar zijn met bloeien en het blad sterft in de herfst. Dit bereidt uw tuinbed voor op nieuwe groei in de volgende lente.
Licht
New England-asters hebben een plek met volle zon nodig om op hun best te groeien en te bloeien. Dat betekent dat hun groeiplaats op de meeste dagen ten minste zes uur zonlicht moet krijgen.
Bodem
Deze planten geven de voorkeur aan rijke grond met een licht zure pH van de grond en een goede afwatering, maar ze kunnen ook in andere grondsoorten groeien. Ze zijn zelfs tolerant ten opzichte van kleigrond.
Water
Net als veel andere bloemen houden New England-asters van vochtige grond. Ze kunnen lagere niveaus van bodemvocht verdragen zolang het niet helemaal droog aanvoelt. Geef je planten goed water tijdens rekoefeningen zonder regen.
Temperatuur en vochtigheid
New England-asters hebben de neiging om krachtig te groeien in de klimaten van hun USDA-winterharde zones. Als u zaden plant, moeten ze ontkiemen met een bodemtemperatuur van 65 tot 75 graden Fahrenheit. Extreem warm weer kan de planten doen verwelken, maar ze zouden goed moeten terugkomen zodra de temperatuur afkoelt. Vochtigheid is over het algemeen geen probleem, maar zorg ervoor dat uw asters een goede luchtcirculatie hebben wanneer u ze plant. Een slechte luchtstroom en een hoge luchtvochtigheid kunnen een voedingsbodem zijn voor ziekten bij planten.
Kunstmest
Plan om uw asters in de lente te bemesten wanneer nieuwe groei verschijnt. Gebruik een in water oplosbare of korrelige meststof voor bloeiende planten. Je kunt de grond ook verrijken met compost.
Veel voorkomende plagen/ziekten
Asters zijn over het algemeen winterharde bloemen, maar ze kunnen gevoelig zijn voor echte meeldauw. Dit is een schimmelziekte die vlekken van wit of grijs poeder achterlaat op de bladeren en stengels van een geïnfecteerde plant. Controleer de onderkant van bladeren, daar verschijnt het vaak het eerst. Naast de witte of grijze vlekken kan de plant ook geel worden, er verdord uitzien en bladeren verliezen.
Om echte meeldauw te behandelen, kunt u een fungicide gebruiken dat voor de ziekte is gelabeld. Het wordt ook aanbevolen om geïnfecteerde delen van de plant te snoeien, vooral als het maar op een klein gebied staat en zich nog niet heeft verspreid. Preventie is ook de sleutel. Om echte meeldauwproblemen met je asters te voorkomen, moet je zorgen voor een goede luchtstroom tussen de planten. Verdun je asters door ze om de paar jaar in de vroege lente of herfst te delen. Geef ook altijd water aan hun basis, niet van bovenaf.
New England Aster-variëteiten
Er zijn veel astervariëteiten uit New England, waaronder:
- 'Harrington's Pink': Roze roze bloemen
- ‘Septemberrubine’: Paars-rode bloemen
- ‘Alma Potschke’: Roze bloemen
- ‘Paarse Koepel’: Violette bloemen
- 'Barr's Blue': Violet-blauwe bloemen
