Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Franklinia alatamaha, gewoonlijk de Franklin Tree genoemd, laat u een directe verbinding met de rijke botanische geschiedenis van ons land in uw tuin leggen. Het helpt ook bij het behoud van een prachtige boom die in het wild is uitgestorven.
In 1765 ontdekten de botanici van Philadelphia, John Bartram, die werd benoemd tot "Koninklijke Botanist" voor de koloniën en zijn zoon William, verschillende struiken die langs de Altamaha-rivier groeiden tijdens een wetenschappelijke expeditie in Georgië. Een paar jaar later keerde William terug naar het gebied om de plant te bestuderen en dacht dat het van de soort was Gordonia. Dit was niet het geval en na nadere bestudering bleek de boom, met grotere, meer geurige bloemen, zijn eigen soort te zijn.
William verzamelde zaden tijdens nog een andere reis naar het gebied in 1777 en probeerde de zaden te kweken nadat hij thuiskwam van zijn reizen in de botanische tuin van zijn familie. Pas in 1781 kon hij het zaad met succes kweken.
De familie Bartram had hun tuin in Philadelphia, buiten de stad. Het bevindt zich nu in de Elmwood-sectie van Zuidwest-Philadelphia en is nog steeds open voor het publiek voor rondleidingen. De nabijheid van de tuin tot het huis van Benjamin Franklin zorgde ervoor dat er een hechte vriendschap ontstond tussen Franklin en John Bartram. Ter ere van deze vriendschap noemde William de nieuwe soort Franklinia naar de goede vriend van zijn vader, Ben Franklin.
Helaas was de laatste keer dat de boom in het wild werd gezien in 1803 door John Lyon, een andere beroemde botanicus van die tijd. Lyon werkte ook in het epicentrum van de vroege Amerikaanse botaniewereld in Philadelphia.
Het uitsterven van de boom is een groot mysterie, maar met de snelheid waarmee hij verdween, weten we dat hij al op weg was naar uitsterven. Het planten van een Franklin Tree vandaag helpt bij het behoud van deze soort en zet de educatie voort over een verbazingwekkend verhaal in de verbazingwekkend rijke botanische geschiedenis van ons land. Elke Franklin-boom die vandaag wordt geplant, is een directe afstammeling van het oorspronkelijke zaad dat door William Bartram is verzameld.
Voor degenen die niet zo geïnteresseerd zijn in geschiedenis en trivia, zal de verbluffende look van de bomen aantrekkelijk zijn. De Franklin-boom is een kleine bladverliezende boom in de theefamilie die tot ongeveer 20 voet groeit met een enkele stam, of kleiner als hij meerstammig is. De prachtig geurende bloemen zijn drie tot vier centimeter breed met vijf komvormige witte bloembladen die een bundel felgele meeldraden omringen. De herfstkleur van het blad varieert van warm bordeaux tot een donkere sienna, die opvallend afsteekt tegen het tin van de bast en takken.
Deze historische boom maakt het hele jaar een statement, met zijn prachtige bloemen en zijn vurige herfstkleuren. De Franklinia verdient een prominente plaats in uw landschap, zowel vanwege de esthetiek als de geschiedenis.
| Botanische naam | Franklinia alatamaha |
| Gemeenschappelijke naam | Franklin Tree |
| Planttype: | Boom |
| volwassen maat | 10-20 voet lang, 6-15 voet breed |
| Blootstelling aan de zon | Volle zon tot halfschaduw |
| Grondsoort | Rijk organisch, vochtig maar goed gedraineerd |
| Bodem pH | zuur |
| Bloeitijd | Eind juli tot begin september |
| Bloemkleur | Wit |
| Winterharde zones | 5 tot 8 |
| Inheems bereik | Uitgestorven in het wild, was Zuidoost-Georgia |
| Toxiciteit | Niet gif.webptig |
Franklinia zorg
Franklinia zijn moeilijk te kweken. Dit kan worden toegeschreven aan een aantal redenen, van een gebrek aan bodem- en temperatuuraanpassingsvermogen tot vochtproblemen in de bodem. Zoals bij elke plant, zal inspanning leveren en de ideale omstandigheden kennen uiteindelijk de gewenste resultaten opleveren.
Het vinden van een plant zal hoogstwaarschijnlijk wat zoeken op internet vergen of, als je het geluk hebt om in de buurt van Philadelphia te wonen, af en toe Bartram's Gardens. Deze non-profitorganisatie verkoopt planten en stelt deze beschikbaar om de site te helpen ondersteunen.
Zodra u uw plant heeft, worden locatieselectie, grondtesten en voorbereiding aanbevolen. Dit is een zeldzame boom die, zoals eerder vermeld, een prominente plek verdient. Uw grond moet voldoen aan de onderstaande normen en op de juiste manier worden aangepast voordat u overweegt te planten. Als uw grond uit veel klei bestaat, voegt u er tijdens het planten organische stoffen aan toe.
Om je boom te planten, graaf je het gat twee keer zo breed als de pot of kluit diep is. Vergeet niet om uw boom ondiep te planten. Plant de wortels niet de stam van uw boom. Voeg je organische stoffen toe samen met een wortelgroeistimulator en vul het gat met een overvloedige hoeveelheid water. Bedek met mulch tot twee tot drie centimeter naar de druppellijn, maar laat de mulch de stam niet raken.
Licht
De Franklinia heeft volle tot gedeeltelijke zon nodig met volle zon, wat leidt tot dieper, rijker herfstgebladerte.
Bodem
De boom geeft de voorkeur aan een humusrijke, zure grond met een goede afwatering, net zoals de bodembehoefte van een Rhododendron.
Water
Het is belangrijk om het vocht van de boom op peil te houden als de grond voor een goede afwatering zorgt. Het verdraagt geen stilstaand water, maar verdraagt ook geen droge grond en heeft regelmatig water nodig tijdens droogte.
Temperatuur en vochtigheid
Het winterhardheidsbereik van de boom ligt tussen zone 5 en 8. Als u zich in zone 5 bevindt, is het raadzaam om de cultivar te zoeken Franklinia alatamaha 'Wintonbury' waarvan bekend is dat het meer winterhard is. Het moet in de noordelijke klimaten worden beschut tegen koude wind.
Kunstmest
Geef jouw tree een jaarlijkse mestbehandeling in het vroege voorjaar met een op zuur gebaseerde oplosbare meststof. Uw boom zal baat hebben bij een jaarlijkse voeding van magnesiumsulfaat die tegelijkertijd wordt gegeven met één eetlepel per gallon water.
Is de Franklinia gif.webptig?
Franklinia is lid van de Tea-familie. Het is niet gif.webptig en wordt in de Appalachen gebruikt als theevervanger. De thee is cafeïnevrij en de bladeren kunnen zowel vers als gedroogd worden gebruikt.
Met verse bladeren maakt het een delicate groene thee die licht kruidig smaakt. Bij gebruik van gedroogde bladeren is de thee minder kruidig en meer verwant aan zwarte thee, maar minder tanninerijk. Het is vreemd om een boom te vinden die groot genoeg is met bladeren om thee te zetten. Maar als je de toegang en het vermogen hebt, is het iets om te proberen.
