Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
De roze teunisbloem, ook wel pinkladiesplant genoemd, maakt deel uit van de grotere familie Onagraceae. De naam suggereert een bloem die 's avonds opengaat en elke ochtend sluit, hoewel deze plant in de zuidelijke regio's van de Verenigde Staten zijn bloemen 's ochtends opent en ze sluit in de schemering.
De ‘speciosa’ in de botanische naam van deze plant (Oenothera speciosa) vertaalt naar 'opzichtig', en met een goede reden. De witte tot lichtroze bloesems hebben vier overlappende bloembladen en worden tussen de anderhalve en drie centimeter groot.
Ze trekken overal de aandacht van tuinders, maar moeten selectief worden geplant. Ze hebben de neiging om zich te vermenigvuldigen en gecultiveerd land in te halen.
| Botanische naam | Oenothera speciosa |
| Gemeenschappelijke naam | Roze teunisbloem, pinkladies, Mexicaanse sleutelbloem |
| Planttype: | Vaste plant |
| volwassen maat | 12 tot 18 inch lang |
| Blootstelling aan de zon | volle zon |
| Grondsoort | Losse, goed doorlatende |
| Bodem pH | Licht zuur tot neutraal |
| Bloeitijd | Zomer tot herfst |
| Bloemkleur | Wit tot lichtroze |
| Winterharde zones | 4 tot 9 |
| Inheems gebied | Centraal tot het zuidwesten van de Verenigde Staten |
Hoe roze teunisbloem te laten groeien?
U hoeft niet veel te doen om met succes roze teunisbloem te kweken. Deze planten zijn winterhard, aanpasbaar en zelfredzaam. Ze hebben volle zon en regelmatige regenval nodig voor de beste bloemen, maar zullen zichzelf anders behouden door in rust te gaan als ze geen vocht hebben.
Pinkladies, zoals deze planten soms worden genoemd, zullen zich voortplanten via zelfzaaien en uitlopers (uitlopers genoemd), dus dit is iets om op te letten.
Als je op zoek bent naar een braaf vaste plant die voor zichzelf blijft, dan is de roze teunisbloem niet de plant voor jou. Anders zijn dit gemakkelijk te verzorgen, onderhoudsarme planten.
Licht
Roze teunisbloem is aanpasbaar aan verschillende hoeveelheden licht, afhankelijk van uw doelstellingen voor deze plant. Als je op zoek bent naar een opvallende, bloeiende plant, dan moet je deze vaste plant in de volle zon planten.
Wil je echter een dichte, snelgroeiende bodembedekker, dan doet de roze teunisbloem het prima in de volle schaduw. Het zal echter niet bloeien. In plaats daarvan heb je vertakte groene bladeren die ongeveer één tot drie centimeter lang zijn.
Bodem
Plant roze teunisbloem in losse, goed doorlatende grond voor het beste resultaat. Het doet het prima in rotsachtige, zanderige of kleigronden.
Terwijl veel andere bloeiende plantensoorten gedijen op rijke grond, geeft roze teunisbloem eigenlijk de voorkeur aan arme grond. Dit maakt het een goede optie als je een onherbergzame plek in je tuin of tuin hebt die je wilt verbouwen.
Water
Een matige verbruiker van water, roze teunisbloem bloeit het beste wanneer het een constante toevoer van water krijgt. In het eerste jaar is het raadzaam om deze plant wekelijks water te geven om hem te helpen bloeien, maar in de toekomst is regenval over het algemeen voldoende irrigatie.
Als droogtetolerante soort hoef je je niet veel zorgen te maken als de regen vlekkerig of inconsistent is. Houd er echter rekening mee dat een watertekort ertoe kan leiden dat deze plant inactief wordt en de bloeiproductie stopt.
Wil je hem de hele zomer actief houden, vul dan een eventueel regentekort aan met een wekelijkse of tweewekelijkse watergif.webpt.
Om overbewatering te voorkomen, laat u de grond tussen de gietbeurten drogen. Te veel water kan leiden tot verschillende problemen, waaronder wortelrot, schimmelproblemen voor gebladerte en verkleurde bladeren.
Temperatuur en vochtigheid
De roze teunisbloem heeft bewezen zich aan te passen aan verschillende klimaten door te naturaliseren in 28 van de onderste 48 staten. Deze plant is winterhard in USDA zones 4 tot 9, en ze hebben de neiging om het beste te groeien in gematigde tot warme klimaten.
Het is veilig om te zeggen dat ze beter bestand zijn tegen hitte dan koude temperaturen.
Kunstmest
Aangezien roze teunisbloem het beste gedijt op arme grond, is het over het algemeen niet voordelig om deze plantensoort te bemesten. De extra voedingsstoffen zijn van weinig waarde voor deze bloem die meer lijkt te genieten van verwaarlozing dan van verzorging.
Het vermeerderen van roze teunisbloem
Als je roze teunisbloemplanten wilt vermeerderen, heb je geen problemen. Deze planten zijn vruchtbaar. Als u opzettelijk probeert de planten te vermeerderen, kunt u dit doen door te zaaien, te delen of te stekken.
Er moet echter worden opgemerkt dat de meeste tuinders vinden dat roze teunisbloem een geweldige zelfzaaier is en zich overvloedig zal verspreiden.
Het verspreidt zich ook door middel van uitlopers en kan op enige afstand van de oorspronkelijke aanplant verschijnen. In feite is het beheersen van de verspreiding meestal van meer belang dan hoe deze soort moet worden vermeerderd.
oogsten
Een ander verrassend gebruik van de roze teunisbloem is het oogsten van de eetbare wortels en bladeren. Van de wortels wordt gezegd dat ze een peperige smaak hebben en op dezelfde manier kunnen worden bereid als andere wortelgroenten. De bladeren zijn ook populair voor consumptie en worden gegeten als saladegroenten. Deze kunnen echter het beste worden geoogst voordat de plant begint te bloeien - anders kunnen ze bitter worden.
De zaden van de teunisbloemplant worden ook vaak geoogst als een natuurlijke bron van omega-6-vetzuren, maar vogels zijn er ook dol op, dus je zult concurrentie hebben om ze te verzamelen.
Gebruik in landschap
Roze teunisbloem is over het algemeen aan te raden voor landschappen waar je een zachte, overvloedige bodembedekker nodig hebt. Ze vormen ook een geweldige aanvulling op een veld met wilde bloemen. Ze kunnen echter een hele uitdaging zijn om te gebruiken in verzorgde tuinen en vereisen waakzaamheid tegen verspreiding.
