Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Men moet ervoor zorgen dat de duivel wat hem toekomt, en in dit geval zijn de "duivel" de perenbomen van Bradford. Experts waarschuwen dat het een vergissing is om de Pyrus calleryana 'Bradford', en terecht: de takken van deze snelgroeiende bomen breken te gemakkelijk bij stormachtig weer. Je kunt de ledematen van veel van deze exemplaren op de grond zien liggen na een goede wind.
Als u begin december in een plaats als New England echter uit het raam kijkt, wordt u misschien getrakteerd op de kleur van een Bradford-perenboom. In het verder grauwe decemberlandschap zijn deze bomen nog bijna geheel gehuld in hun oranjebrons of roodachtige herfstbladeren.
Hoewel je de herfstkleur die ze geven misschien op prijs stelt, zijn Bradford-perenbomen beter bekend om zijn enorme witbloeiende displays in de lente. Dit is trouwens een van de planten met stinkende bloemen. Als je echter je neus dicht kunt houden en alleen je ogen kunt gebruiken, kan de show die ze opvoeren spectaculair zijn. Het zijn populaire straatbomen, en een weg die ermee omzoomd is, ziet eruit alsof het midden in een lentestorm ligt. Ze dragen ook kleine peren, die, hoewel niet bijzonder sierlijk, wel dienen als voedsel voor wilde vogels.
Niettemin is het een feit dat deze bloeiende bomen zeer problematisch zijn. Het zijn invasieve planten in sommige gebieden van Noord-Amerika, P. calleryana inheems zijn in het Verre Oosten. Bovendien zijn ze vatbaar voor zuigen, en helaas is handmatige controle de enige levensvatbare controlemethode, omdat het wortelsysteem elk aangebracht herbicide zou opnemen en de ouderplant zou schaden.
Alternatief voor het kweken van deze cultivar
De eenvoudigste oplossing voor alle zorgproblemen waarmee u te maken krijgt bij het kweken van de 'Bradford'-cultivar, is om gewoon een superieure cultivar te vinden om te kweken. Er zijn andere soorten sierperen die je in het voorjaar veel witte bloemen en een goede herfstkleur geven. P. calleryana 'Autumn Blaze' is een voorbeeld. Het geeft u alle voordelen van Bradford zonder de gezondheidsproblemen. Andere soorten "callery"-peren (zo genoemd vanwege de soortnaam, calleryana) die als vervanging kunnen dienen, zijn onder meer:
- 'Aristocraat'
- 'Kapitaal'
- 'Nieuw Bradford'
- 'Roodspirea'
- 'Witte Huis'
Probleem: verwelkende bladeren
Laten we zeggen dat je vastzit aan een Bradford-perenboom die je hebt geplant voordat je ontdekte wat een slechte keuze deze exemplaren zijn. Er zijn een paar veelvoorkomende zorgproblemen waar u waarschijnlijk tegenaan loopt. Een daarvan is verwelkende bladeren.
Het is gebruikelijk dat pas getransplanteerde bomen een transplantatieschok ervaren. Hun verstoorde wortels vinden het moeilijk om de bladeren met voldoende water te voeden, zoals een gevestigde boom zou kunnen doen. Harde wind verergert het probleem alleen maar; het resultaat is bladverwelking.
De positieve acties die u op dit moment kunt ondernemen om de boom te helpen, zijn achteraf beperkt. Bemest uw worstelende boom echter niet. Bemesting zou extra bladgroei bevorderen die van onderaf moet worden ondersteund (dat wil zeggen, de opname van water en voedingsstoffen uit het wortelstelsel). Deze extra groei wil je op dit moment niet, omdat de verstoorde wortels van de boom al moeite hebben om goed te functioneren. Geef je Bradford-perenboom regelmatig water en speel het wachtspel om te zien hoe hij erdoor komt.
Probleem: Japanse perenroest
Scenario: je hebt nog nooit een probleem gehad met je Bradford-perenboom, maar plotseling zie je op een zomer een heel fel oranje pluizig laagje op de kleine peren. Deze stof valt op het gazon. Het bestaat uit kleine oranje aartjes die recht uit de vruchten komen. Je vraagt je af: "Is het schadelijk voor het gazon of voor dieren? Wat betekent het voor de gezondheid van mijn boom? Hoe kan ik ervoor zorgen?"
Wat je waarneemt is een soort "roest", wat een schimmelziekte is. In het bijzonder is het hoogstwaarschijnlijk Japanse perenroest. Neem contact op met uw county-extensie om te zien of zij een antischimmelspray voor u kunnen aanbevelen.
Japanse perenroest, hoewel vervelend, is over het algemeen niet iets dat uw plant zal doden. Het komt niet jaar na jaar voor, dus het is misschien het beste om te wachten tot de rest van het groeiseizoen.
Probleem: bacterievuur
Bacterievuur is een ander zorgprobleem dat uit de lucht kan komen. Laten we zeggen dat u onlangs enkele takken van uw Bradford-peren hebt gesnoeid, zodat ze het huis niet raken of op de oprit uitsteken. Een paar weken later begin je takken op te merken en laat je hier en daar vallen. Van een afstand zien de bomen er zelf gezond uit, verder. Als je echter goed in de boom kijkt, zie je takken die klaar zijn om te vallen omdat ze dood zijn - maar het zijn slechts kleine takken aan het einde en niet een hele tak.
U heeft mogelijk een ziekte in uw Bradford-perenbomen geïntroduceerd toen u ze snoeide (misschien omdat u uw snoeischaar niet hebt gedesinfecteerd): namelijk bacterievuur, een bacteriële ziekte.
Probleem: de ene boom bloeit, de andere niet.
Er zijn veel mogelijke redenen waarom Bradford-perenbomen niet bloeien, zoals:
- In koude winters raken de bloemknoppen soms beschadigd.
- De bomen hebben mogelijk niet voldoende water gekregen.
- Uw bodem kan een tekort aan voedingsstoffen hebben (een bodemonderzoek laten doen kan nooit kwaad).
Het feit dat een van de Bradford-perenbomen heeft gebloeid, moet u niet te veel aan doen, want die had op het moment van aankoop gewoon een gezonder exemplaar kunnen zijn. De grond eronder kan iets anders zijn of de andere twee kunnen onderweg een of andere verwonding hebben opgelopen (bijvoorbeeld tijdens het planten).
Probleem: de bladeren worden bruin en vallen eraf.
Hier is een veelvoorkomend scenario. Het is een hete juli. Je hebt net twee weken geleden een nieuwe Bradford-perenboom geplant en de bladeren worden nu bruin en vallen uiteindelijk af. Je vraagt je af of dit te wijten is aan te veel water, te weinig water of een ander probleem.
Maar in dit geval is het water geven van de Bradford-perenboom misschien niet het grootste probleem. Dat je in de zomer hebt geplant heeft waarschijnlijk veel meer te maken met de ondergang van je plant. De lente zou een veel betere tijd zijn geweest om te planten, met de herfst als een goede tweede.
Bewateringsschema's voor jonge Bradford-perenbomen (of welke planten dan ook) kunnen alleen ruw zijn, met een paar centimeter irrigatie per week als een voorbeeld van zo'n benadering. Maar er zijn te veel variabelen om een nauwkeurig bewateringsschema of hoeveelheid irrigatie te geven (grootte van de boom, bodemafvoer, weer, enz.). Wanneer Bradford-perenbomen gevestigd en groot zijn, geven mensen ze over het algemeen een keer per week een goede watergif.webpt, tenzij hun regio een bijzonder hete, droge periode doormaakt wat het weer betreft. Twee keer per week is over het algemeen goed voor jonge bomen.
Probleem: de bladeren van mijn Bradford-peer worden geel.
Als het lente of zomer is en de bladeren van je boom geel worden, heb je een probleem. Het probleem kan heel goed in uw bodem liggen. Laat je grond testen (of koop een grondtestkit bij een bouwmarkt) om te zien of er een tekort aan voedingsstoffen is. Als de testresultaten de mogelijkheid van een voedingstekort wegnemen, kan het probleem nog steeds in de grond blijven zitten. Het kan een kwestie van drainage zijn, in plaats van voeding.
Bodems met veel klei houden het water langer vast dan zandgronden. In een dergelijke grond kan te veel water of te veel regen leiden tot wortelrot. Wortels verdrinken, om zo te zeggen; ze kunnen geen zuurstof krijgen en sterven. Deze dood wordt weerspiegeld in de gele bladeren.
Als de hele boom niet dood is, is er misschien tijd om compost in de grond te verwerken, waardoor de drainage wordt verbeterd en bewaard. Dit is echter veel werk en er zijn geen garanties voor succes. Dit kan een goed moment zijn om de plant te verwijderen, de grond te verbeteren (nu u er betere toegang toe hebt) en deze te vervangen door een betere landschapsboom.
