Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Bosbessen omvatten verschillende soorten bloeiende, vruchtdragende struiken binnen de vaccin geslacht, allemaal inheems in Noord-Amerika. Bosbessenstruiken hebben puntige, langwerpige bladeren die leerachtig aanvoelen en in de herfst schitterend rood worden. De bloemen verschijnen in het late voorjaar in clusters van kleine, witte klokvormige bloemen, wat leidt tot heerlijk eetbare bessen die van groen naar diep paarsblauw rijpen. Familieleden binnen de vaccin geslacht omvatten de bosbes, cranberry, bosbes en bosbes.
Gekweekte bosbessen worden voortdurend gekweekt voor hogere opbrengsten, hitte- en koudetolerantie en een betere resistentie tegen ongedierte. Toch geven sommige mensen de voorkeur aan bosbessen die in het wild groeien in bossen en velden. Wilde bessen zijn kleiner en het duurt even voordat je genoeg hebt geplukt voor een taart, maar veel mensen vinden ze het zoetst om te eten.
Blauwe bessen kunnen het beste in het vroege voorjaar worden geplant. Wees geduldig: drie jaar oude planten kunnen een kleine oogst opleveren, maar een zinvolle oogst kan wel zes jaar duren.
| Botanische naam | Vaccin spp. |
| Gemeenschappelijke naam | Bosbessen |
| Planttype: | Bladverliezende vruchtdragende struik |
| Grootte | 1 tot 6 ft. (afhankelijk van de variëteit) |
| Blootstelling aan de zon | volle zon |
| Grondsoort | Rijk, goed doorlatend; hoog in organische stof |
| Bodem pH | Zuur (4,0 tot 5,2) |
| Winterharde zones | 3 tot 10 (verschilt per soort) |
| Inheems gebied | Noord Amerika |
| Toxiciteit | Geen |
Hoe bosbessen te planten?
Bij het selecteren van bosbessenstruiken is de beste keuze voor planten met blote wortel die 2 tot 3 jaar oud zijn. Oudere planten hebben meer last van een transplantatieschok en het duurt nog een paar jaar voordat ze grote oogsten gaan produceren. Je kunt wat veenmos in je plantgat mengen om de grond los, zuur en goed doorlatend te houden.
Bosbessen zijn zelfvruchtbaar, maar plant voor de beste bestuiving meer dan één cultivar. Bosbessenplanten moeten op een rij van ongeveer 4 tot 5 voet uit elkaar staan; aangrenzende rijen moeten op een onderlinge afstand van 9 tot 10 voet worden geplaatst, wat voldoende ruimte biedt om te oogsten. Voor planten met blote wortel, spreid de wortels uit in een voorbereid gat en bedek ze vervolgens met aarde die is aangepast met organisch materiaal. Voor in een container gekweekte struiken, plant ze ongeveer 1 inch dieper dan ze in de kweekpot waren.
Mulch na het planten. Groenblijvende houtsnippers, zoals dennen of ceder, zaagsel en dennennaalden helpen de grond verzuurd te houden.
Plantenverzorging
Licht
Bosbessenplanten hebben volle zon nodig om goed te groeien en vrucht te dragen en om veelvoorkomende ziekten te voorkomen.
Bodem
Bosbessen houden van zeer zure grond, met een pH-waarde van 4,0 tot 5,2. Ze houden ook van een bodem die rijk is aan organisch materiaal. Als uw tuin zware kleigrond heeft, zullen bosbessen het beter doen in verhoogde bedden. Zandgrond heeft de voorkeur boven dichte, kleigrond.
Om de juiste pH van de grond te krijgen voor het kweken van bosbessen, is het het beste om de grond het seizoen voordat u van plan bent te planten aan te passen. Tuinzwavel of aluminiumzwavel kan in de bovenste 6 inch grond worden gemengd om de pH indien nodig te verlagen. Als u uw grond laat testen in een tuincentrum of uw plaatselijke uitbreidingskantoor, kunnen zij u vertellen hoeveel zwavel u nodig heeft. Het is verstandig om je grond opnieuw te testen voordat je daadwerkelijk gaat planten, om er zeker van te zijn dat je de resultaten hebt bereikt die je zocht. Ga door met het regelmatig aanpassen en aanpassen van de grond, omdat de grond de neiging heeft terug te keren naar de oorspronkelijke pH.
Water
Zorg ervoor dat de planten minimaal één keer per week diep water krijgen. Bosbessen zijn ondiep geworteld en hebben elke week minstens een paar centimeter water nodig, meer tijdens droge perioden.
Temperatuur en vochtigheid
De temperatuurbehoefte van bosbessenstruiken verschilt per soort. De traditionele highbush-soorten geven de voorkeur aan vochtige lucht en een koud winterklimaat, maar de voor zuidelijke tuinen gekweekte soorten verdragen geen vriestemperaturen. De meeste soorten houden van een redelijk beschutte standplaats, beschut tegen harde wind.
Kunstmest
Bemest uw bosbessen niet in het eerste jaar. De wortels zijn gevoelig voor zout totdat de planten zijn gevestigd. Ammoniumsulfaat wordt meestal gebruikt als meststof voor bosbessen, in tegenstelling tot de aluminiumzwavel die wordt gebruikt om de pH te verlagen. Maar je kunt elke meststof gebruiken voor zuurminnende planten, inclusief bosbessenvoer en azaleavoedsel.
Het is niet ongebruikelijk dat bosbessenbladeren geel beginnen te worden of er chlorotisch uitzien. Hoewel dit meestal een teken is van ijzertekort, wordt het waarschijnlijk niet veroorzaakt door een gebrek aan ijzer in de bodem. Waarschijnlijker is dat dit symptoom je vertelt dat de pH van de grond te hoog is en dat de bosbessenplanten geen toegang hebben tot het ijzer dat er al is. Als u vergeling ziet verergeren, laat dan de pH van uw grond testen en breng aanpassingen aan.
Bosbessenrassen
Er zijn vier hoofdsoorten bosbessen die in huistuinen worden gekweekt. Veredelaars blijven de groeikracht en ziekteresistentie van fruitbomen verbeteren, dus het is moeilijk om variëteiten aan te bevelen zonder ze elk seizoen bij te werken. De hier genoemde soorten zijn oude favorieten. Neem contact op met uw plaatselijke Cooperative Extension-kantoor voor de meest actuele aanbevelingen voor uw regio.
Voor koudere noordelijke klimaten zijn dit de belangrijkste variëteiten:
- Highbush (Vaccinium corymbosum) is een 6-voet struik die winterhard is van Zone 4 tot Zone 7. Dit is het meest voorkomende en meest productieve type bosbes. Rassen die goed zijn voor koude winters zijn 'Bluecrop', 'Blueray', 'Herbert', 'Jersey' en 'Meader'. Soorten die bekend staan om hun grote bessen zijn 'Berkeley', 'Bluecrop', 'Blueray', 'Coville', 'Darrow' en 'Herbert'. Er is ook een variëteit die roze bosbessen produceert, 'Pink Lemonade'.
- Laagdrempelig (Vaccinium angustifolium) zijn struiken die zeer geschikt zijn voor de koudste klimaten, tot in het noorden als zone 3. Ze hebben een heel andere groeiwijze, groeien slechts 1 voet of zo en verspreiden zich op een kruipende manier. De bessen komen oorspronkelijk uit het noordoosten van de VS en het zuiden van Canada en hebben een wasachtige laag waardoor de vrucht er grijsachtig uitziet. Deze worden soms beschouwd als een "wilde" bosbes, en er zijn niet veel benoemde cultivars beschikbaar.
- Halfhoge bosbessen zijn recente fokontwikkelingen, waaronder variëteiten die zijn ontwikkeld door kruisingen van highbush- en lowbush-soorten. De meeste hiervan zijn ontwikkeld in Minnesota en Michigan en worden 18 tot 48 inch hoog. Populaire cultivars zijn onder meer 'North Country', 'Northblue' en 'Northland'. De bessen zijn doorgaans iets minder zoet dan bosbessen met hoge struiken, maar ze werken goed in taarten, jam en jam en conserven.
Overweeg deze meer populaire keuzes voor warmere zuidelijke klimaten:
- konijnenoog (Vaccinium virgatum), was eerder gecategoriseerd als Vaccinium ashei. Het is voornamelijk geteeld in het zuidoosten van de VS. Het groeit maar liefst 15 voet lang en heeft twee of meer variëteiten nodig om correct te bestuiven. Aanbevolen variëteiten zijn 'Powderblue', 'Woodard' en 'Brightwell'. 'Delite' is een ander goed laatdragend ras. Rabbiteye-bosbessen zijn goede keuzes voor tuinen in de zones 7 tot 9.
- zuidelijke highbush (hybriden van V. virgatum, V. corymbosum, of V. darrowii) wordt als enigszins moeilijk te kweken beschouwd, maar verschillende cultivars zijn populair voor zuidelijke tuinen, waaronder 'Emerald', 'Windsor' en 'Springhigh'. Dit zijn kortere, 3 tot 6 meter hoge struiken met een spreiding van 4 tot 5 voet. Ze worden gekweekt in de zones 7 tot 10.
oogsten
De meeste bosbessenplanten beginnen in hun derde jaar een kleine oogst te produceren, maar zullen pas rond hun zesde jaar volledig beginnen te produceren. Rijpe bosbessenstruiken produceren ongeveer acht liter bessen per struik. Het is mogelijk om je bosbessenoogst te verlengen door vroege, midden- en late seizoensvariëteiten te planten, in plaats van allemaal één variëteit.
De enige betrouwbare manier om te weten of bosbessen klaar zijn om te plukken, is door er een of twee te proeven. Bosbessen zijn het zoetst als ze minimaal een week aan de plant blijven nadat ze blauw zijn geworden.
Snoeien
Zoals met alle bessen en fruit, zullen bosbessen hun best blijven produceren als ze worden gesnoeid. Verwijder in de eerste twee jaar alle bloemen die verschijnen. Je planten worden hierdoor groter en krachtiger. Bessen worden geproduceerd op takken in hun tweede groeijaar, dus het is belangrijk om de bosbessenstruik constant te vernieuwen.
U kunt de bloemen voor het derde jaar laten staan. Je krijgt niet veel bessen, maar snoeien is pas in het vierde jaar nodig.
Snoei vanaf het vierde jaar uw bosbessenstruiken in het vroege voorjaar, terwijl ze nog inactief zijn. Snoei dode of beschadigde takken, kruisende takken en zwakke, spichtige takken weg. Het doel is om de struik te openen zodat het licht de bessen in het midden van de struik kan bereiken.
Onderhoudssnoei in de daaropvolgende jaren is gericht op het uitdunnen van de oudere takken om nieuwe groei te stimuleren. Snoei de oudste, dikste takken terug tot bijna het maaiveld en snoei te lange of te dunne takken terug. Oudere takken zien er grijs uit; nieuwere takken zullen meer een roodachtige tint hebben.
Bessen vormen zich op de vruchtsporen van zijtakken. De bloemknoppen zullen groter, voller en ronder zijn dan de puntige bladknoppen.
Bosbessen vermeerderen
Zoals veel houtachtige struiken, kunnen bosbessen worden vermeerderd door stekken van zacht hout te nemen en deze te rooten. Kies in het vroege voorjaar een gezonde scheut en snij de laatste 5 centimeter van de groei van de punt van de stengel af. Verwijder alle bladeren behalve de bovenste twee of drie en plant de stek onmiddellijk in een vochtig groeimedium. Kweek het op een beschutte plaats totdat de stek een goed netwerk van wortels ontwikkelt.
Het is ook mogelijk om bosbessen te vermeerderen door zaden in de bessen te planten, of door uitlopers te verplanten die aan de basis van de struik verschijnen.
Veel voorkomende plagen en ziekten
Verreweg het grootste probleem bij het kweken van blauwe bessen is het weghouden van vogels. Netten kan succesvol zijn als je maar een paar struiken hebt, maar als je een grote bosbessentuin hebt, overweeg dan om een vogelafschrikmiddel te gebruiken dat een vogel-in-noodoproep uitzendt, die vogels afstoot.
Insecten waar u op moet letten zijn onder meer: bosbessentipboorder, kersenfruitworm, cranberryfruitworm en pruimencurculio. Als dit veelvoorkomende plagen in uw omgeving zijn, neem dan contact op met uw lokale extensie voor de voorgeschreven afschrikmiddelen en behandelingen.
Er zijn enkele schimmelziekten die bosbessen kunnen aantasten, waaronder echte meeldauw en bladvlekkenziekte. Je beste verdediging is het planten van genetisch resistente variëteiten. Het helpt ook om uw planten voldoende ruimte te geven voor een goede luchtcirculatie, in de volle zon te planten, eventueel gevallen puin op te ruimen en de mulch jaarlijks te vervangen, zodat de sporen niet kunnen overwinteren in het gebied. Als u problemen ondervindt, moet u mogelijk een fungicide gebruiken dat is gelabeld voor gebruik op eetbare planten.
Enkele andere veel voorkomende bosbessenziektes om in de gaten te houden zijn:
- anthracnose: Deze schimmelziekte verspreidt zich snel bij vochtig weer. Symptomen zijn felroze sporentrossen op de zich ontwikkelende bessen.
- Botrytis: Een andere schimmel die gedijt in vochtige omstandigheden, Botrytis zal ervoor zorgen dat de vrucht verschrompelt en rot.
- Kanker: Fusicoccom (Godronia): Deze ziekte begint in de lagere delen van de wandelstokken. Je zult kleine roodachtige vlekken opmerken die uitgroeien tot een roos. Als ze onbehandeld blijven, zullen ze uiteindelijk de stok omcirkelen en omgorden, waardoor deze afsterft.
- Mummie bes: Dit is een van de meer ernstige ziekten die bosbessen treft. Mummiebes wordt veroorzaakt door een schimmel. De eerste tekenen van besmetting zijn het zwart worden van de bloemtrossen, die uiteindelijk afsterven. Omdat het een schimmel is, kunnen de sporen blijven hangen en de resterende bloesems infecteren. De resulterende vrucht wordt bruin en hard en ziet eruit als gemummificeerde bessen.
- Takjesziekte (Phomopsis): Twig bacterievuur kan beginnen te lijken erg op kanker. Naarmate de bacterievuur vordert, kan het ook de kroon, kleinere takken en twijgen aantasten en bladvlekken veroorzaken.
Hoe bosbessen in potten te kweken
Bosbessen zijn populair in huistuinen omdat ze in een kleine ruimte kunnen groeien, zelfs in containers. In feite zijn ze een van de gemakkelijkste bessen om in containers te kweken. Enkele goede variëteiten voor containers zijn:
- 'Dwerg Noorderblauw', een struik in het middenseizoen die 20 tot 24 inch groeit
- 'Dwerg Tophat'', een 18- tot 20-inch laatdragende struik die geen bestuiver nodig heeft
- Bushel en Berry-serie, waaronder de cultivars 'Jelly Bean' en 'Pink Icing'
-
Sleutels tot een succesvolle aanplant van bosbessen. PennState-extensie
-
Ziektebestrijding voor de aanplant van bosbessen. Het landbouwexperimentstation van Connecticut
