12 soorten jeneverbesbomen en struiken

Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

De jeneverbessen omvatten ongeveer 60 verschillende soorten bomen en struiken in de Juniperus geslacht, binnen de cipres (Cupressaceae) familie van planten. Hoewel komen jeneverbessen het werk gebruiken ceder in hun gewone naam zijn deze planten geen lid van de Cedrus geslacht. De bladeren van deze groenblijvende coniferen hebben meestal de vorm van afgeplatte schubben in de volwassen planten, hoewel ze naaldachtig kunnen zijn bij jonge planten. De meeste jeneverbessen bieden op zijn minst enige mate van droogteresistentie, waardoor ze een goede keuze zijn in drogere klimaten, hoewel voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen in gebieden die vatbaar zijn voor bosbranden.

Veel soorten zijn tweehuizig, wat betekent dat planten mannelijke of vrouwelijke delen produceren, maar niet beide. Het zijn over het algemeen de vrouwelijke planten die kleurrijke bessen produceren, die eigenlijk gemodificeerde kegels zijn. De bes/kegels van de gewone jeneverbes (Juniperus communis) zorgen voor de smaakstof voor gin. Jeneverbesvruchten kunnen ook als specerij worden gebruikt bij het koken en zijn zeer aantrekkelijk voor veel vogels en andere vormen van dieren in het wild.

Brandgevaar

Jeneverbessen hebben een harsachtig sap dat behoorlijk brandbaar is. Dit is geen soort om massaal te planten in dichte woonwijken waar er voortdurend gevaar voor bosbranden is. Ze kunnen echter een uitstekende keuze zijn als specimenbeplanting voor rotsachtige uitstulpingen waar weinig brandbaar materiaal in de directe omgeving is.

Hier zijn 12 soorten zonminnende jeneverbesbomen.

• 01 van 12

  Alligator jeneverbes (Juniperus deppeana)

  

  De alligatorjeneverbes is genoemd naar zijn kenmerkende bast die lijkt op de ruwe, geblokte huid van een alligator. Deze soort kan een struik of een boom zijn, afhankelijk van de groeilocatie en -omstandigheden. Andere veel voorkomende namen zijn onder meer: jeneverbes met dambast, jeneverbes met eikenschors, jeneverbes met dikke bast, jeneverbes, en berg ceder. Dit is een goede plant voor droge, rotsachtige omstandigheden. 'McFetter' is de meest voorkomende cultivar die in landschappen wordt gebruikt; het wordt gebruikt in heggen of voor bufferscreening.

  • Inheems gebied: centraal en noordelijk Mexico, Zuidwesten van de V.S.
  • USDA-groeizones: 7 tot 9
  • Hoogte: Tot 60 voet, meer typisch 20 tot 40 voet lang
  • Blootstelling aan de zon: volle zon
• 02 van 12

  Californische jeneverbes (Juniperus californica)

  

  Deze jeneverbes wordt meestal gevonden als een grote struik in het zuidwesten, hoewel hij in het wild soms kan uitgroeien tot een middelgrote boom. Het heeft schubachtige blauwgrijze bladeren en roodbruine kegels. In landschapsarchitectuur wordt het gebruikt om natuurhabitats te creëren en in droogtetolerante tuinieren. Het is zeer tolerant ten opzichte van alkalische bodems en wordt vaak gebruikt om erosiebestrijding op droge hellingen te bieden. Het wordt ook vaak gebruikt in bonsai.

  Deze soort is ook geclassificeerd als: Juniperus cedrosiana, Juniperus pyriformis of Juniperus cerrosianus. Een andere veel voorkomende naam voor deze struik is: woestijn witte ceder.

  • Inheems gebied: Zuidwesten van de V.S.
  • USDA-groeizones: 8 tot 10
  • Hoogte: 10 tot 15 voet; af en toe 35 voet of meer
  • Blootstelling aan de zon: volle zon
• 03 van 12

  Chinese jeneverbes (Juniperus chinensis)

  

  Een variëteit van de Chinese jeneverbes ('Toruloso') staat bekend als de Hollywood-jeneverbes. Naarmate het rijpt, creëert het een intrigerende gedraaide vorm die goed werkt als een specimenplant. Er zijn veel andere soorten die zijn samengesteld uit verschillende vormen en kleuren. De bladeren van Chinese jeneverbes zijn naaldachtig als de planten jong zijn, maar nemen de vorm van schubben aan naarmate de plant rijpt. Dit is een van de jeneverbessen met een goede tolerantie voor stedelijke omstandigheden, maar houdt niet van natte grond.

  • Inheems gebied: Japan en China
  • USDA-groeizones: 4 tot 9
  • Hoogte: Varieert sterk, afhankelijk van de variëteit; veel zijn bodembedekkers en struiken
  • Blootstelling aan de zon: volle zon
• 04 van 12

  Gewone jeneverbes (Juniperus communis)

  

  Zoals de naam al doet vermoeden, wordt deze jeneverbessenstruik overal ter wereld aangetroffen. Het groeit goed in zowel alkalische als zure bodems, en past zich ook aan op veel locaties, zoals winderige locaties. Deze plant kan vele vormen aannemen, afhankelijk van de omgeving. Sommige cultivars zijn laagblijvende struiken die geschikt zijn voor gebruik als bodembedekker, terwijl de soortvorm de vorm kan aannemen van kleine rechtopstaande bomen. Dit is een zeldzame jeneverbes die naaldachtige bladeren heeft in plaats van schubben.

  J. communis is zo gewoon dat het veel verschillende regionale namen heeft, waaronder: dwergjeneverbes, uitgestrekte jeneverbes, berg jeneverbes, oude veld jeneverbes, gemalen jeneverbes, kruipende jeneverbes, en tapijt jeneverbes.

  • Inheems gebied: Noord-Amerika, Europa, Noord-Azië, Japan
  • USDA-groeizones: 3 tot 8
  • Hoogte: Varieert per cultivar. De struik wordt meestal ongeveer 15 voet lang; het kan soms 30 voet lang worden
  • Blootstelling aan de zon: volle zon
  Ga verder naar 5 van 12 hieronder.
• 05 van 12

  Kruipende jeneverbes (Juniperus horizontalis)

  

  Kruipende jeneverbes doet zijn naam eer aan en werkt goed als bodembedekker. Het is zeer aanpasbaar en kan veel verschillende bodems en situaties aan. De bladeren beginnen naaldachtig maar worden schubben wanneer de planten volwassen worden. De kegels zijn blauwwitte bessen met een wasachtige coating. Er zijn meer dan 100 cultivars van deze plant beschikbaar, waaronder variëteiten met geel blad. Regionaal is deze plant ook bekend als: achterblijvende jeneverbes of kruipende Savin-jeneverbes.

  • Inheems gebied: Noord-VS, Canada, Alaska
  • USDA-groeizones: 3 tot 9
  • Hoogte: 1 tot 2 voet
  • Blootstelling aan de zon: Volle zon
  2:47

  Kijk nu: hoe je kruipende jeneverbes kweekt en verzorgt

• 06 van 12

  Hangende jeneverbes (Juniperus flaccida)

  

  Hangende jeneverbes dankt zijn naam aan de manier waarop de twijgen naar beneden hangen. Als juvenielen hebben deze rechtopstaande bomen naaldachtige bladeren die in de volwassen planten afgeplatte schubben worden. Deze boom heeft een roodbruine of grijze bast die in reepjes afbladdert en de kegels zijn groenachtige bessen die uitgroeien tot paarsbruin.

  • Inheems gebied: Texas, Mexico, Guatemala
  • USDA-groeizones: 8b tot 11
  • Hoogte: 35 tot 40 voet
  • Blootstelling aan de zon: volle zon
• 07 van 12

  Oosterse rode ceder (Juniperus virginiana)

  

  Red cedar is een vorm van jeneverbes die bijzonder geurig is, een kwaliteit die soms wordt gebruikt om insecten af te weren (het hout wordt vaak gebruikt in cederhouten kisten). Dit is een opgaande boom met donker blauwgroen schubbenachtig blad. De bast is grijs tot roodbruin en scheurt vaak in verticale stroken; de stam is soms gegroefd aan de onderkant. Het wordt gebruikt als solitaire boom of in grootschermbeplanting. Plant deze boom niet in de buurt van appelbomen, omdat hij een gastheer is voor ceder-appelroestschimmel. In tegenstelling tot veel jeneverbessen verdraagt deze boom redelijk goed vocht, al houdt hij er niet van om in drassige grond te weken.

  • Inheems gebied: Oostelijk Noord-Amerika
  • USDA-groeizones: 2 tot 9
  • Hoogte: 30 tot 40 voet lang; af en toe tot 65 voet
  • Blootstelling aan de zon: volle zon
• 08 van 12

  Griekse jeneverbes (Juniperus exelsa)

  

  De Griekse jeneverbes is een grote struik of boom die vaak naast de stinkende jeneverbes groeit (Juniperus foetidissima)-een soort met een gelijkaardig uiterlijk maar die lichter groen is. Deze winterharde bomen kunnen zelfs aan de zijkanten van rotswanden groeien. Zoals veel jeneverbessen zijn de bladeren van jonge Griekse jeneverbessen naalden die afgeplatte schubben worden naarmate de boom ouder wordt. Het blad is grijsgroen en de stammen kunnen behoorlijk massief zijn - tot 6 voet in diameter. De kegels op vrouwelijke bomen zijn paarsblauwe bessen.

  • Inheems gebied: Oostelijke Middellandse Zee
  • USDA-groeizones: 5 tot 9
  • Hoogte: 20 tot 65 voet lang
  • Blootstelling aan de zon: volle zon
  Ga verder naar 9 van 12 hieronder.
• 09 van 12

  Jeneverbes met één zaadje (Juniperus monosperma)

  

  Deze jeneverbessoort is een grote struik of boom die meestal meerdere stengels heeft met een dichte ronde kroon. De bladeren van volwassen planten zijn afgeplatte schubben en de kegels zijn donkerblauwe bessen met een wasachtige witte coating. De schors is grijsbruin en valt af in smalle verticale stroken die roodachtig hout eronder blootleggen. De plant dankt zijn naam aan het feit dat de kegel/bes meestal maar één zaadje bevat. (Andere veel voorkomende namen zijn onder meer: eenzadige jeneverbes en kersenpit jeneverbes.) Deze boom is nu vrij zeldzaam over een groot deel van zijn geboortegrond in Mexico, maar hij is heel gebruikelijk in New Mexico en andere delen van het zuidwesten van de VS. Deze plant wordt zelden als landschapsexemplaar aangeplant, maar het hout wordt vaak gebruikt voor schuttingpalen en andere doeleinden.

  • Inheems gebied: Zuidwesten van de VS, Mexico
  • USDA-groeizones: 3 tot 7
  • Hoogte: meestal 6 tot 20 voet, soms langer
  • Blootstelling aan de zon: volle zon
• 10 van 12

  Rocky Mountain-jeneverbes (Juniperus scopulorum)

  

  Dit is nauw verwant aan de oosterse rode ceder en staat soms bekend als de Berg rode ceder, Rocky Mountain ceder, of Colorado rode ceder. De Rocky Mountain-jeneverbes is een kleine tot middelgrote boom die meestal een piramidale vorm heeft. De bladeren zijn schubbenachtig in de volwassen bomen en de kegels zijn de bekende blauwgroene bessen met wasachtige witte coating die in veel jeneverbes worden aangetroffen. 'Skyrocket' is een bijzonder smalle variëteit die blauwgroen is. Dit is een van de jeneverbessoorten die bijzonder gevoelig is voor cederappelroest.

  • Inheems gebied: Rotsachtige berggebieden in het westen van Noord-Amerika
  • USDA-groeizones: 3 tot 8
  • Hoogte: Gecultiveerde variëteiten meestal 5 tot 15 voet; kan in het wild tot 60 voet groeien
  • Blootstelling aan de zon: volle zon
• 11 van 12

  Utah jeneverbes (Juniperus osteosperma of J. utahensis)

  

  De stad Cedar City, Utah, en Cedar Breaks National Monument hebben hun naam gekregen vanwege deze struikachtige bomen, die overvloedig groeien in Utah en het goed doen op de alkalische bodems. Je kunt deze jeneverbes ook zien groeien in Arizona en andere gebieden in het westen van de VS, waar hij ook wel bekend staat als: bosbessen jeneverbes of woestijn jeneverbes. Deze boom heeft blad dat lichter geelgroen is dan wat typisch is voor jeneverbes. Het volwassen blad is schubbenachtig en de kegel / vrucht is blauwachtig bruin. De stengels en takken zijn vrij dik en de grijsbruine bast kan in dunne reepjes afschilferen.

  • Inheems gebied: Westelijke V.S.
  • USDA-groeizones: 3 tot 7
  • Hoogte: 10 tot 20 voet lang; af en toe 25 voet
  • Blootstelling aan de zon: volle zon
• 12 van 12

  Westerse jeneverbes (Juniperus occidentalis)

  

  De westelijke jeneverbes (ook bekend als de Sierra-jeneverbes) biedt het hele jaar door voedsel aan een verscheidenheid aan dieren in het wild, vooral vogels zoals cederpestvleugels die zich tegoed doen aan de bessen. Het hout werd tijdens het pionierstijdperk voor veel verschillende taken gebruikt. Deze plant groeit over het algemeen als een grote struik of kleine boom, waarbij zijn groeiwijze grotendeels wordt bepaald door de omstandigheden waarin hij groeit. Het wordt wijdverspreid in het wild, maar wordt zelden geplant als landschapsexemplaar.

  • Inheems gebied: Bergen van Californië, Idaho, Nevada, Oregon, Washington
  • USDA-zones: 5 tot 8
  • Hoogte: 15 tot 30 voet lang
  • Blootstelling aan de zon: Volle zon

Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!