Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
De Amerikaanse vlierbes (Sambucus canadensis) is een bladverliezende struik die afkomstig is uit Noord-Amerika. Het is ook bekend als de taart vlier, Amerikaanse vlier, zwarte vlier, vlier-blow, zoete vlier, of gewoon vlierbes. Eind juni is deze snelgroeiende plant bedekt met clusters van kleine witte bloemen die worden gevolgd door paarszwart fruit. De bloemen en het fruit hebben toepassingen in de alternatieve geneeskunde, hoewel zijn broer of zus (gewone vlierbes, of Sambucus nigra) is de soort die gewoonlijk wordt gebruikt voor genezing.
De botanische naam die bij deze struik hoort is Sambucus canadensis en het is in de familie Adoxaceae of Caprofoliaceae, afhankelijk van de botanicus. Sommigen beschouwen dit als een ondersoort van de gewone vlierbes en schrijven de naam als Sambucus nigra subsp. canadese. Het moet in het voorjaar worden geplant.
| Botanische naam | Sambucus canadensis |
| Gemeenschappelijke naam | Amerikaanse vlierbes |
| Planttype: | Struik |
| volwassen maat | 10-15 voet |
| Blootstelling aan de zon | Volle zon tot halfschaduw |
| Grondsoort | Rijk, goed doorlatend, leemachtig |
| Bodem pH | zuur |
| Bloeitijd | Voorjaar |
| Bloemkleur | Wit |
| Winterharde zones | 3-10 |
| Inheems gebied | Noord Amerika |
| Toxiciteit | Stengels, bladeren, wortels, zaden en ongekookte bessen zijn gif.webptig voor mens en hond. |
Amerikaanse vlierbessenverzorging
Amerikaanse vlierbessenstruiken zijn productief in het wild, dus het is geen verrassing dat ze, wanneer ze in een tuin worden geplant, gemakkelijk te onderhouden zijn en een breed scala aan groeiomstandigheden verdragen. Als ze eenmaal zijn gevestigd, zullen vlierbessenstruiken voor de lange termijn bij je zijn.
Amerikaanse vlierbessenstruiken zijn 10 tot 15 voet lang en breed en groeien uit tot een ronde vorm. Ze zijn een uitstekende aanvulling op een natuurtuin, omdat vogels het fruit graag eten. De bloemen zullen ook vlinders aantrekken. Als u een beek of vijver op uw terrein heeft, kunnen vlierbessen erosiebestrijding bieden wanneer ze op de oevers worden geplant.
Hoewel ze meestal gedijen, zelfs als ze worden verwaarloosd, als je vlierbessenstruiken voor fruit kweekt, kun je je oogst maximaliseren door de onderstaande richtlijnen te volgen.
Licht
Vlierbessenstruiken hebben blootstelling aan de volle zon tot halfschaduw nodig.
Bodem
De Amerikaanse vlierbes is een goede keuze als je een standplaats hebt die vaak vochtig of nat is. Dat gezegd hebbende, moet de site ook goed leeglopen om wortelrot te ontmoedigen. Vlierbessenstruiken kunnen een pH-bereik aan van zuur tot alkalisch, maar doen het het beste in lichtzure grond.
Water
Vlierbessen hebben veel water nodig, maar zolang de wortels de kans hebben gehad om zich te verankeren, kan de struik droogteperiodes aan. De grond rond een vlierbessenstruik moet vochtig zijn, maar niet drassig.
Temperatuur en vochtigheid
Het gemakkelijke karakter van Amerikaanse vlierbessenstruiken strekt zich ook uit tot temperatuur en vochtigheid. Terwijl vlierbessen gedijen in zones 3-11, zijn ze bladverliezend tot zone 8 en groenblijvend in zones 9-11, waar geen vorst is.
Kunstmest
Voordat u Amerikaanse vlierstruiken plant, moet u de grond omdraaien met compost. Bemest vervolgens jaarlijks met extra compost in het voorjaar.
Is Amerikaanse vlierbes gif.webptig?
De bladeren, stengels, wortels, zaden en rauwe bessen van een vlierbes zijn gif.webptig voor mensen en huisdieren en bevatten chemicaliën die kunnen worden omgezet in cyanide. Door de bessen te koken, worden de gif.webpstoffen vernietigd.
Symptomen van vergif.webptiging
Voor mensen zijn misselijkheid, braken en diarree de meest voorkomende symptomen van het consumeren van vlierbessen. Coma kan in zeldzame gevallen voorkomen. Huisdieren ervaren soortgelijke reacties en kunnen ook kwijlen en ademhalingsproblemen of toevallen hebben. Zowel mensen als huisdieren moeten onmiddellijk medische hulp zoeken, aangezien dit een dringende situatie is.
Amerikaanse vlierbessenrassen
- 'Aurea' cultivar': een struik met gele bladeren, en rood fruit in plaats van zwart
- 'Variegata': voor gebladerte met schakeringen
- 'Laciniata': biedt kanten ontlede bladeren
- 'Adams nr. 1,' 'Adams nr. 2', 'York' en 'Jan': produceren een overvloed aan grote steenvruchten, en zijn cultivars die het meest worden gebruikt als je het fruit kookt
Snoeien
Deze struik heeft de neiging om veel uitlopers te vormen. Dit kan een gunstige eigenschap zijn als u bijvoorbeeld een inheemse tuin goedkoop probeert te bevolken, maar anders kan het vervelend zijn. In sommige gebieden kan het zelfs invasief worden. Uw plaatselijke tuincentrum zou moeten weten of dit het geval is.
Je kunt de struiken tot een standaard (kleine boom) vorm maken door een centrale leider te kiezen en te ontwikkelen. Anders is het meestal een meerstammige struik.
Plan om aan het begin van de lente dode, beschadigde en zieke stokken (flexibele takken) te verwijderen. Je moet ook stokken verwijderen die ouder zijn dan drie jaar, omdat jongere planten beter produceren en dit snoeien nieuwe groei zal stimuleren. Snoeien kan ook worden gebruikt om het uiterlijk van een struik netter te maken, omdat deze een beetje slungelig kan worden.
Amerikaanse vlierbessen vermeerderen
Vlierbes kan worden vermeerderd door stekken te nemen en deze te bewortelen. Gebruik wortelhormoon om ze te beschermen tegen bacteriën en schimmels. Bewaar stekken minimaal twee maanden in een pot gevuld met schoon water. Vul het water bij als dat nodig is, nevel af en toe. Als er eenmaal sterke wortels zijn gegroeid, kunt u deze direct in uw tuin planten, op een goed doorlatende plek met halfschaduw.
Hoe Amerikaanse vlierbessen uit zaad te kweken?
Vlierbes kan worden gekweekt uit zaden, maar het is een lastig proces. Zaden kunnen een paar keer duren jaar om te ontkiemen, waarvoor iets nodig is dat gelaagdheid wordt genoemd. Richtlijnen voor het weken en de noodzaak om zaden te koelen variëren, maar volgens de Universiteit van Californië kunnen zaden worden verzameld van bessen die zijn gepureerd en 24 uur onder koud water zijn afgedekt. Schep het vruchtvlees en de drijvende zaden eraf, laat ze uitlekken en zeef en was de zaden die op de bodem van de weekbak zijn achtergebleven. Droge zaden. Om te stratificeren, verspreidt u zaden op vochtige papieren handdoeken en plaatst u ze in plastic opbergzakken. Koel, houd zaden vochtig gedurende de periode van 60-90 dagen die nodig is om te ontkiemen, en controleer ze regelmatig om te zien of dit is gebeurd. Eenmaal ontkiemd, direct planten.
Amerikaanse vlierbessen oppotten en verpotten
Vlierbessen hebben ondiepe wortels, waardoor ze perfect zijn voor het planten van containers. Het is het beste om in het voorjaar te potten, in een extra grote pot, minstens 2 voet breed en 20 inch diep. Zorg ervoor dat het drainagegaten heeft (of maak er zelf een met een boormachine). Gebruik een rijke potgrond, met een ph van 5,5 tot 6,5. Mulch het oppervlak regelmatig met compost en water, zodat ze nooit uitdrogen.
Veel voorkomende plagen/ziekten
Mogelijke problemen zijn bladluizen, vogels, rupsen van cecropia-motten (Hyalophora cecropia), krentenboorders, vlierscheutenboorder (Achatodes zeae), Eriophyid-mijten, herfstwebwormen, druivenwolluis, aardappelvlooienkevers, rozenkevers, San Jose-schubben, sapkevers, bladwesplarven, spintmijten en trips. Verwijder voor alle plagen aangetaste scheuten en stokken - en vernietig alle snoeihout - en gebruik indien nodig insectendodende zeep.
U kunt kankers, afsterven, bladvlekken, echte meeldauw, wortelrot, draadziekte, tomatenringspotvirus en Verticillium verwelken op deze vlierbessensoort. De meeste ziekten, behalve het tomatenringspotvirus, kunnen worden verholpen door het water boven de grond te verminderen en geïnfecteerde takken weg te snoeien.
Omdat vlierbessen ondiepe wortels hebben, kan onkruid een probleem zijn - wanneer onkruid overvloedig aanwezig is, kunnen ze concurreren met de vlierbessen voor water en voedingsstoffen. Verwijder handmatig onkruid wanneer u ze ziet of gebruik mulch, zoals hooi of schors, als natuurlijke onkruidbestrijding.
