Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
De Brunnera macrophylla fabriek gaat onder verschillende veel voorkomende namen, waaronder Siberische bugloss, valse vergeet-mij-niet, brunnera, grootbladige brunnera en heartleaf. De algemene naam "bugloss" is afgeleid van de Griekse woorden voor "os" en "tong", omdat men denkt dat de bladeren op een ossentong lijken. De felblauwe bloemen doen je misschien een dubbele take doen met hun gelijkenis met de bloemen van het echte vergeet-mij-nietje. Hoe je het ook noemt, deze duurzame en onderhoudsarme soort is altijd al een populaire schaduwplant geweest.
Deze klonterige vaste plant verspreidt zich vanuit wortelstokken en heeft donkergroene hartvormige bladeren. Kleine blauwe bloemen met witte centra komen in het voorjaar op stengels; de bloeiperiode duurt ongeveer vier weken. Hoewel Siberische bugloss een langzame groeier is, zal de soort zich uiteindelijk uitbreiden en een mooie bodembedekker vormen. De meer flitsende bonte variëteiten zijn iets langzamer in te vullen, maar zorgen het hele seizoen voor interesse en kleur. Siberische bugloss wordt over het algemeen in het vroege voorjaar geplant van potplanten, zodra de grond kan worden bewerkt. Het groeit vrij langzaam, wat een voordeel is omdat het geen frequente deling vereist en zelden invasief wordt.
| Botanische naam | Brunnera macrophylla |
| Veelvoorkomende namen | Siberische bugloss, brunnera, grootbladige brunnera, heartleaf, valse vergeet-mij-niet |
| Planttype: | Kruidachtig, meerjarig |
| volwassen maat | 12-18 inch lang; 18-30 inch spreiding |
| Blootstelling aan de zon | Volledig, gedeeltelijk, schaduw |
| Grondsoort | Gemiddeld vochtig, goed gedraineerd |
| Bodem pH | Zuur, neutraal tot zuur, alkalisch |
| Bloeitijd | Voorjaar |
| Bloemkleur | Blauw |
| Winterharde zones | 3-8 (USDA) |
| Inheems gebied | Azië, Europa |
| Toxiciteit | Niet gif.webptig |
Siberische Buglosszorg
Siberische bugloss kan het beste worden geplant in een halfschaduw tot een schaduwrijke standplaats in een rijke grond met een uitstekende afwatering. In een goede omgeving is dit een grotendeels zorgeloze plant die niet veel meer nodig heeft dan eens in de drie à vier jaar deling.
Siberische bugloss wordt vaak geplant in schaduwrijke tuinen, bosrijke omgevingen en in de buurt van vijvers. Het kan een geweldige bodembedekker zijn en ziet er prachtig uit langs een pad of rand, hoewel het even kan duren om te vullen.
Omdat herten deze plant niet vaak lastig vallen, is het een mooi alternatief voor hosta's. Metgezellen met verschillende texturen en bladvormen zijn nieskruid, iris, hosta's, bloedend hart, geraniums en zelfs laatbloeiende narcissen. Omdat Siberische bugloss de voorkeur geeft aan koele, vochtige schaduw, kunnen slakken een probleem worden, maar variëteiten met dikkere bladeren hebben zelden last.
Licht
Siberische bugloss geeft de voorkeur aan schaduwrijke omstandigheden, hoewel het in de volle zon kan overleven als het meer vocht krijgt. Maar de bonte bladeren kunnen gemakkelijk verbranden in direct zonlicht en planten kunnen in extreem zonnige omstandigheden inactief worden.
Bodem
Deze plant is niet al te kieskeurig over de pH van de grond, maar houdt wel van rijke, vochtige grond. Veel organisch materiaal en organische mulch helpen het snel te vestigen en het goed te laten groeien. Siberische bugloss tolereert geen droge grond.
Water
Houd nieuwe planten goed water. Hoewel Siberische bugloss-planten de voorkeur geven aan constant vocht, zullen ze meer droogtetolerant worden als ze eenmaal zijn gevestigd. Mulchen helpt de koele, vochtige grond te behouden die Brunnera geeft de voorkeur aan.
Temperatuur en vochtigheid
Hoewel geclassificeerd voor winterhardheidszones 3 tot 8, geeft Siberische bugloss de voorkeur aan regio's met koele zomers. U kunt er problemen mee hebben in zones met bijzonder warme en vochtige zomerse omstandigheden (zones 7 tot 8).
Kunstmest
Deze planten geven de voorkeur aan rijke grond, maar hebben geen aanvullende voeding nodig, zolang de grond niet te arm of te droog is.
Siberische Bugloss-variëteiten
De soortvorm van Brunnera macrophylla, met stevige groene bladeren, is direct beschikbaar. Het heeft mooie trossen blauwe bloemen en is een extreem taaie plant. Daarnaast zijn er verschillende cultivars beschikbaar:
- 'Diane's goud' heeft goudgele bladeren en blauwe bloemen.
- 'Hadspen Crème' heeft extra grote bladeren met onregelmatige witte buitenranden.
- 'Jack Frost' heeft zilverachtig blad met groene nerven.
- 'Langtrees' (ook bekend als 'Silver Spot') is een zeer winterharde plant met bladeren die bezaaid zijn met zilver.
- 'Kijkend Glas' heeft zilveren bladeren die er bijna metaalachtig uitzien.
Snoeien
De oudere bladeren kunnen gaan rafelen en kunnen tijdens het groeiseizoen worden ingekort om nieuwe bladeren aan te moedigen. Snijd de hele plant niet in de herfst terug tot op de grond - de bladeren helpen de kroon te beschermen tijdens de winter en het oude blad kunt u in het voorjaar gemakkelijk verwijderen als het nieuwe blad begint te verschijnen.
Als je niet wilt dat je planten zichzelf zaaien, doof dan als de bloemen beginnen te vervagen. Als je het zaad wilt verzamelen om te zaaien, laat de bloemen dan iets drogen, snijd ze af en laat ze drogen in een papieren zak. De zaden vallen eraf als de bloemen drogen.
Siberische Bugloss vermeerderen
De beste manier van vermeerderen is om in het vroege voorjaar eenvoudig een gevestigde klomp op te graven, deze in gezonde segmenten te verdelen en opnieuw te planten. Siberische bugloss kan van korte duur zijn en als je je planten om de drie tot vijf jaar deelt, blijven ze langer in de buurt.
Hoewel de genoemde cultivars zichzelf kunnen zaaien, groeien de vrijwilligers meestal niet trouw aan de ouderplant en kunnen ze het beste worden verwijderd als je het uiterlijk van de ouder wilt behouden. Vrijwillige zaailingen van bonte planten hebben bijvoorbeeld vaak stevige groene bladeren.
Groeien in potten
Deze plant kan een goede keuze zijn voor containers. De bonte bladsoorten vormen het hele seizoen een mooie opvulling. Velen zijn winterhard genoeg om de hele winter in containers te blijven, met een beetje extra bescherming.
