Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Hoewel "pompoen" soms wordt gebruikt om elke plant in de Cucurbitaceae-familie te beschrijven, waaronder squash en pompoenen, verwijst het meestal specifiek naar twee planten: lagenaria en Cucurbita. Hoewel sommige soorten Cucurbita zijn eetbaar, andere worden gebruikt voor decoratie, evenals soorten van de lagenaria geslacht. Decoratieve kalebassen van alle soorten zijn traditionele favorieten voor vakantieambachten en decoraties, met name voor Thanksgiving en Kerstmis. Ze worden ook gebruikt om praktische items zoals vogelhuisjes en muziekinstrumenten te maken voor elk moment van het jaar.
Soorten kalebassen omvatten harde schaal of harde schil (inclusief flespompoen, Lagenaria siceraria), en soft-shell, of zachte huid, variëteiten in de Cucurbita geslacht. Beide soorten zijn aantrekkelijk en opzichtig als ze vers zijn, maar kunnen voor onbepaalde tijd worden gedroogd en bewaard. Kalebassen met een harde huid hebben de neiging om te beginnen met een tint groen, misschien gevlekt met wit. Na drogen of uitharden verouderen ze tot een bruine of bruine kleur. De kalebassen met een zachte huid kunnen een rel zijn van veelkleurige combinaties, waaronder oranje, geel, groen, wit en blauw. Ze hebben onvoorspelbare vormen en zijn vaak bedekt met bultjes en wratten.
Kalebassen worden in het voorjaar geplant, zodra er geen kans op vorst meer is. Ze groeien langzaam en het kan 75 tot 110 dagen of langer duren voordat ze volwassen zijn. Als u ze bovendien aan de wijnstok laat drogen, mag u ze tot 180 dagen na het planten niet oogsten.
De grootte en vorm van uw sierpompoenen hangt af van de variëteit die u kweekt; de meeste hebben echter uitgebreide wijnstokken. Squashstokken kunnen worden gesnoeid als ze uw tuin beginnen over te nemen. De vruchten van de variëteiten met een harde schil zijn meestal groter en hebben vaak lange, dunne halzen. Kalebassen met een zachte huid kunnen klein genoeg zijn om in je hand groter te worden dan een pompoen.
| Sierpompoenen | |
|---|---|
| Botanische naam | lagenaria spp. , Cucurbita spp. |
| Gemeenschappelijke naam | Sierpompoen |
| Planttype: | Jaarlijks |
| volwassen maat | Varieert |
| Blootstelling aan de zon | volle zon |
| Grondsoort | Rijk, goed gedraineerd |
| Bodem pH | Neutraal (6,5 tot 6,8) |
| Bloeitijd | Voorjaar |
| Bloemkleur | Geel Wit |
| Winterharde zones | 3 tot 10 (USDA) |
| Inheems gebied | Afrika, Noord-Amerika |
| Toxiciteit | Niet gif.webptig (maar oneetbaar) |
Hoe sierpompoenen te planten
Kalebassen zijn een gewas in het warme seizoen en hebben, net als winterpompoen, het hele seizoen nodig om te rijpen. Plant kalebassen op dezelfde manier als squash en pompoenen: in heuvels van twee planten op een onderlinge afstand van 4 tot 5 voet, met ongeveer 6 tot 7 voet tussen rijen heuvels. Zaden die in koude, natte grond worden geplant, zullen waarschijnlijk rotten voordat ze ontkiemen. Als de lente maar langzaam komt, kun je een voorsprong nemen door ongeveer vier weken voor de laatste nachtvorst binnen binnen te zaaien. Gebruik turf- of papieren potten om de transplantatieschok te minimaliseren.
Verschillende variëteiten zullen verschillende groeigewoonten hebben, maar de meeste kalebasvruchten ontwikkelen zich het beste als de planten van de grond worden opgetild op een latwerk of steun en de vruchten mogen blijven hangen. Ze worden schoner, rechtere en ze krijgen niet die verkleurde vlekken die optreden wanneer de vruchten de grond raken.
Net als bij andere leden van de Cucurbitaceae-familie, kunnen kalebassen moeite hebben met bestuiving. Als bestuivers niet in overvloed aanwezig zijn in het gebied, moet u misschien met de hand bestuiven door de mannelijke bloesems te verwijderen en ze op de vrouwelijke bloesems te bestuiven. De vrouwelijke bloesems zijn te herkennen aan het kleine onrijpe fruit aan de basis van de bloem. Het is normaal dat er meerdere mannelijke bloesems worden geproduceerd voordat je een vrouwelijke bloesem ziet. Kalebassen met een harde huid bloeien 's avonds en' s nachts. Zachte huid kalebassen bloeien gedurende de dag.
Sierpompoenverzorging
Licht
Plant je kalebassen in de volle zon, voor de meeste bloemen en het gezondste fruit.
Bodem
Kalebassen hebben goed doorlatende grond nodig met een neutrale pH van ongeveer 6,5 tot 6,8. De krachtige wijnstokken zijn zware eters en grond die rijk is aan organisch materiaal zal de opbrengst verbeteren.
Water
Geef de planten direct na het planten een lichte watergif.webpt, daarna eens in de twee tot drie dagen gedurende twee tot drie weken. Geef daarna de basis van de plant ongeveer 1 inch per week water. Geef de bladeren nooit water, dit kan de plant beschadigen.
Temperatuur en vochtigheid
Als je begint met zaad, begin dan binnen tussen 60 en 65 graden Fahrenheit. Buiten doen sierpompoenen het het beste bij temperaturen tussen 75 en 85 graden Fahrenheit.
Kunstmest
U kunt bijvoederen met compost of door een uitgebalanceerde meststof toe te passen wanneer de wijnstokken beginnen te bloeien. De lange kalebasranken kunnen zichzelf mulchen, maar wees voorzichtig bij het wieden, aangezien kalebassen ondiepe wortels hebben.
Sierpompoenvariëteiten
- Vogelhuis Kalebas: Traditioneel gebruikt voor het maken van hangende vogelhuisjes; ronde kom met een lange nek
- Bule: Frans erfstuk (uitgesproken als boe-leg) die eruitziet als een appel met wratten; droogt goed
- Kalebas mix: Zaden verkocht in mengsels van diverse kalebassen met zachte schil; goed voor hoge opbrengst
oogsten
Kalebassen zijn klaar om te oogsten wanneer de stelen uitdrogen en bruin worden. Snijd de kalebassen met een paar centimeter stengel intact. Gooi gekneusde of vuile kalebassen weg, omdat ze na het plukken blijven afnemen. Gebruik de stelen niet als handvatten. Ze kunnen gemakkelijk afbreken en een opening achterlaten voor ziekte of rot om binnen te komen.
Sierpompoenen kunnen na de oogst worden gedroogd of gedroogd om ze te verharden en te bewaren voor gebruik als decoratie en in ambachten.
Hoe sierpompoenen te oogsten en te drogen
Snoeien
Snijd de wijnstokken terug zodra ze 10 voet bereiken om de groei van vrouwelijke bloesems, die fruit produceren, aan de zijstelen te stimuleren.
Veel voorkomende plagen en ziekten
Kalebassen zijn vatbaar voor dezelfde problemen als andere leden van de squashfamilie. Insecten zijn onder meer bladluizen, komkommerkever, squashbug en squashwijnstokboorder. Met de hand plukken en het gebruik van drijvende rijhoezen vroeg in het seizoen helpen plaagproblemen tot een minimum te beperken.
Ziekten zoals hoekige bladvlekken, bacteriële verwelking, mozaïekvirus en echte meeldauw kunnen worden bestreden met fungiciden en vruchtwisseling. Het helpt ook om plantenresten in de herfst te verwijderen en zorgt voor luchtcirculatie tussen de planten, vooral bij nat of vochtig weer.
