Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Het hondentandviooltje (Erythronium albidum) is technisch gezien geen viooltje, maar de bloem die bekend staat als een forellenlelie. Het heeft ook andere volksnamen, waaronder addersong en fawn lily. Het is inheems in Europa, maar is op grote schaal genaturaliseerd in Noord-Amerika.
Met zijn delicate lichtpaarse bloemen doet hij denken aan de kleuren van zoete viooltjes (Altviool odorata) in het voorjaar. Sommige cultivars (zoals "Pagoda") hebben een romige gele kleur en "Purple King" is een bleke fuchsia-kleur.
De enkelvoudige bloem heeft teruggebogen bloembladen en donkerpaarse meeldraden. Het heeft twee grote, groene bladeren aan weerszijden van de stengel en deze hebben vage gevlekte markeringen van rood of bruin. De markeringen zijn vergelijkbaar met die van een forel, vandaar een van de gebruikelijke namen.
Het dogtooth-viooltje is een meerjarige wilde bloem die voorkomt in bossen en weiden. Het is geliefd bij bijen vanwege zijn rijke aanbod van nectar en is een belangrijk voedsel voor bestuivers. De bladeren van de plant zijn eetbaar; probeer ze eens in een lentesalade.
Deze bloem is een "krimpend viooltje", net als zijn naamgenoot, omdat hij 's ochtends opengaat en' s avonds sluit. De naam komt van de vorm van de bol die lijkt op de hoekige vorm van een hoektand. Over honden gesproken - de planten zijn gif.webptig als ze door katten of honden worden gegeten, dus dit is een overweging bij het besluit om in een moestuin te planten.
| Wetenschappelijke naam | Erythronium albidum |
| Gemeenschappelijke naam | Dogtooth-viooltje, witte forellelie, gletsjerlelie |
| Planttype: | Kruidachtige vaste plant |
| volwassen maat | 6 tot 12 inch |
| Blootstelling aan de zon | Lichte of zonovergoten schaduw |
| Grondsoort | Vochtig, vruchtbaar, licht zuur |
| Bodem pH | Zuur < 6.8 |
| Bloeitijd | Voorjaar |
| Bloemkleur | Bleek violet; wit getint met violet, geel |
| Winterharde zones | USDA 4-9 |
| Inheemse gebieden | Midden- en Zuid-Europa |
| Toxiciteit | Gif.webptig voor huisdieren |
Dogtooth Violet zorg
Het dogtooth-viooltje, dat in het vroege voorjaar wordt geopend, gaat in de zomer en de herfst slapend en staat daarom bekend als een kortstondige lente. Dit maakt het nuttig voor het onderplanten van grotere vaste planten in de schaduw van het late seizoen, zoals hosta's, bloedende harten of akeleien.
Dogtooth-viooltjes kunnen gemakkelijk in huistuinen worden gekweekt, maar het heeft de voorkeur om bollen te kopen bij een kwekerij die gespecialiseerd is in inheemse planten, in plaats van exemplaren uit het wild te verplaatsen. Over het algemeen is het geen goed idee om wilde planten of bosplanten te verplaatsen; het kan het ecosysteem verstoren en de planten doen het vaak niet goed buiten hun natuurlijke habitat. Veel tuinders willen echter inheemse planten in hun tuinen hebben om de lokale fauna te helpen ondersteunen, en het hondetandviooltje is daarop geen uitzondering.
Als ze blij zijn waar ze zijn geplant, zullen hondstandviooltjes zich gemakkelijk vermenigvuldigen. Locatieselectie is belangrijk omdat de bollen niet goed reageren op verplanting.
Overweeg om te planten met andere inheemse bosschaduwplanten zoals trillium of Virginia-hyacinten.
Licht
Het dogtooth-viooltje gedijt bij gevlekt zonlicht of halfschaduw. Stel je het soort licht voor aan de rand van een bos of op een open plek in een bos, en dit is de perfecte lichtsituatie.
Bodem
De ideale bodemomgeving voor hondentandviooltjes is een humusrijke, vochtige, enigszins zure grond die lijkt op de bosbodem waarin ze gedijen. In de winter de bollen mulchen met geraspte bladeren en een beetje dennenstro kan ook nuttig zijn. Het planten van de bollen onder loofbomen is ook een goed plan om een vriendelijke omgeving voor hen te creëren.
Water
Het dogtooth-violet heeft constant vocht nodig. Als je in je tuin kweekt, probeer ze dan niet te laten uitdrogen en zorg ervoor dat je regelmatig water geeft in tijden van droogte. Indien geplant op een geschikte schaduwrijke locatie, en met wat natuurlijke mulch, zoals pijnboomschors, zal dit helpen om vocht vast te houden.
Snoeien
Deadheading is niet nodig; in feite voedt het intact laten van de bladeren nadat de bloembladen eraf zijn gevallen de bol om hem klaar te maken voor de bloemvorming van de volgende lente.
Dogtooth-viooltjes vermeerderen
Eenmaal gevestigd, kunnen dogtooth-viooltjes worden vermeerderd vanuit de uitlopers van de planten.
Dogtooth-violet uit bollen laten groeien
De beste tijd om dogtooth-viooltjes te planten is in de herfst. De knolachtige bollen moeten met een puntige kant van de dageraad worden geplant, twee tot drie centimeter diep en vier tot zes centimeter uit elkaar.
Veel voorkomende plagen/ziekten
Dogtooth viooltjes zijn zeer winterharde planten die vrijwel ziektevrij en ook hertenbestendig zijn.
Omdat ze van vochtige grond houden, kunnen naaktslakken een probleem zijn, maar als ze worden gevonden, verwijder ze dan gewoon.
