Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Er is meer dan één soort raaigras; in feite bevatten drie verschillende soorten grassen "rogge" in hun naam. Het is gemakkelijk om voor de gek te houden, dus het is het beste om onderscheid te maken tussen de drie soorten, omdat ze verschillende toepassingen hebben.
De verschillen tussen de drie soorten rogge begrijpen
Wanneer het gebruik van algemene namen voor verwarring zorgt, is het nuttig om voor enige duidelijkheid naar de wetenschappelijke namen van de planten te gaan. Hier zijn de botanische namen voor de drie grassen in kwestie (samen met hun meest gebruikte algemene namen):
- Lolium multiflorum (jaarlijks raaigras)
- Lolium perenne (meerjarig raaigras)
- Secale cornflakes (winterrogge)
Als men informeel spreekt, noemen mensen ze echter soms alle drie 'winterrogge'. Dat is des te meer reden om aan te dringen op het gebruik van de botanische naam wanneer een positieve ID nodig is.
In aanvulling op Lolium multiflorum, ook in het jaarlijkse kamp is Secale granen. Dus dat is een belangrijk verschil om te observeren tussen de drie: twee hebben een jaarlijkse levenscyclus, terwijl één een vaste plant is.
Een ander opmerkelijk verschil is dat winterrogge (Secale cornflakes), in tegenstelling tot de andere twee, is een korrel. Dus een andere veel voorkomende naam ervoor: "graanrogge". Dus denk aan deze op de manier waarop je zou denken aan tarwe of een soortgelijk graan, niet aan een gazongras. Een ander verschil is dat winterrogge een robuustere plant is dan eenjarig raaigras of Engels raaigras.
Ondanks deze verschillen delen ze allemaal één ding (naast het feit dat ze vergelijkbare namen hebben): het zijn grassen voor het koele seizoen.
Gebruik voor eenjarig raaigras
Het meest bekende gebruik voor eenjarig raaigras is in doorzaaiende gazons, met name in doorzaaiende gazons die zijn samengesteld uit grassen van het warme seizoen in het zuiden. Wanneer het gras van het warme seizoen in deze gazons inactief wordt tijdens de maanden met koelere temperaturen, biedt doorzaaien met een tegenhanger in het koele seizoen (eenjarig raaigras) een manier om langer van een groene vlakte te genieten. Tegen de tijd dat dit eenjarige gras uitsterft, zal het weer weer geschikt zijn geworden voor het gras van het warme seizoen om het over te nemen.
Eenjarig raaigras wordt ook in noodgevallen gebruikt om de kale grond tijdelijk te bedekken totdat de tuinarchitect de kans heeft om een overblijvend gras te krijgen. "Nurse crop" is de naam voor deze rol. Een voorbeeld zou zijn om erosie in een mum van tijd te bestrijden. Het zaad is goedkoop, dus mensen wenden zich soms tot dit gras als ze zich geen betere optie kunnen veroorloven; Engels raaigras ontkiemt ook snel, waardoor het ideaal is voor dergelijke noodmaatregelen.
Een eenvoudig experiment kan zijn snelle ontkieming bewijzen. Zaai bijvoorbeeld op 21 augustus zaden van kruipend rood zwenkgras, Kentucky bluegrass en eenjarig raaigras in kleine containers. Op 25 augustus is het eenjarig raaigras al ontkiemd. De volgende (het zwenkgras) zal pas op 28 augustus ontkiemen; de Kentucky bluegrass zal kort daarna ontkiemen. Zelfs na ontkieming zullen de drie plekken duidelijk anders zijn, waarbij het eenjarige raaigras veruit de dikste en hoogste van de drie is.
Deze kracht is een tweesnijdend zwaard. De tolerantie voor verschillende omstandigheden en het vermogen om snel opnieuw te zaaien, betekenen dat eenjarig raaigras potentieel een invasieve plant is. Als je besluit om het te gebruiken als kweekgewas en je wilt niet dat het zich verspreidt, probeer dan te voorkomen dat het gaat zaaien door trouw te maaien totdat het zijn natuurlijke levenscyclus doorloopt en uitsterft.
Gebruik voor Engels raaigras
Engels raaigras wordt veel gebruikt in gazons. Het wordt vaak aangetroffen als onderdeel van een graszaadmengsel. Dergelijke mengsels zijn samengesteld op het principe dat een zwak punt van één grassoort (bijvoorbeeld gebrek aan schaduwtolerantie) in het mengsel kan worden gecompenseerd door een sterke punt van een ander. Een sterk punt van Engels raaigras is dat het goed bestand is tegen voetverkeer.
Net als eenjarig raaigras is een ander sterk punt van Engels raaigras dat het zaad snel ontkiemt, waardoor het een goed kweekgewas is. Het maakt vaak deel uit van graszaadmengsels omdat het zo effectief is in het geven van schaduw aan een grasachtig Kentucky bluegrass totdat het laatste zich kan vestigen. Een zwak punt is echter de klonterige groeiwijze, die sommige mensen niet leuk vinden omdat het een gazon er fragmentarisch uit laat zien. Engels raaigras onderscheidt zich hierin van veel gazongrassen, die de mogelijkheid hebben om zich via uitlopers of wortelstokken te verspreiden en daardoor beter op te vullen.
Gebruik voor winterrogge
Winterrogge is de bekendste van deze drie grassen bij het grote publiek. Dat komt omdat het niet alleen door vee maar ook door mensen als eetbaar wordt gegeten. Het graan wordt gebruikt voor het meel dat ons roggebrood geeft. Anderen zullen meer bekend zijn met het gebruik van het graan bij het produceren van whisky. Hier zullen we ons bezighouden met het gebruik van winterrogge als "bedekker", in welke hoedanigheid het verschillende voordelen biedt.
Een van die voordelen is onkruidbestrijding, waar winterrogge in uitblinkt vanwege die superkracht in de tuinbouw die bekend staat als "allelopathie" (het vermogen om de ontkieming van de zaden van concurrerende planten te remmen). Het potentiële nadeel, zoals vermeld door de uitbreiding van de Universiteit van Vermont, is dat "allelopathische verbindingen de kieming van groentegewassen met kleine zaden ook kunnen onderdrukken als ze kort na de opname van graan-roggeresidu worden geplant."
Desalniettemin is winterrogge goed beheerd, zeer effectief als bodembedekker, is het goed winterhard, heeft een diep wortelstelsel (om erosie te voorkomen en de grond los te maken) en is het goed bestand tegen droogte in vergelijking met andere granen.
Veel landelijke boerderijen zaaien winterroggezaad in de herfst. De exacte tijd voor het zaaien hangt af van uw regio (vraag uw plaatselijke extensie), maar het idee is om uw bodembedekker te laten groeien voordat de winter intreedt. Het enige dat u daarna een tijdje hoeft te doen, is wachten tot de winter voorbij is en de cover crop doet zijn werk van "bedekken voor jou" tot de lente terugkeert.
In het voorjaar maait u de winterrogge en gebruikt u een tuinfrees om deze onder te draaien. Sommige tuinders, in plaats van elk laatste stukje van deze biomassa ondergronds te rototillen, sparen sommige om bovenop de grond te gebruiken als een mulch, in welk geval je in wezen je eigen mulch kweekt.
Hoe dan ook, de echte vraag is wanneer winterrogge moet worden gemaaid. Als u niet wilt dat uw dekgewassen langer welkom blijven, is de timing van het maaien van cruciaal belang, omdat u voor de uitdaging staat van iets dat 'teruggroei' wordt genoemd.
De jaarlijkse levenscyclus sluit niet uit dat winterrogge soms teruggroeit. Een winterharde eenjarige zoals winterrogge zal blijven groeien totdat hij zijn doel in het leven bereikt, namelijk bloemen dragen zodat hij zaden kan produceren. Dus als je te vroeg maait, kan hij terugkomen en meer groei in een poging opnieuw te bloeien (wat je niet wilt). Aan de andere kant, als je te lang wacht met maaien, zullen de planten inderdaad gaan zaaien en een tweede generatie voortleven. Dat wil je ook niet.
Een Goudlokje oplossing is geboden (niet te vroeg en niet te laat maaien). Hoewel je vaak kunt maaien op een hoogte van 12 tot 18 inch (dit is wat de Universiteit van Vermont aanbeveelt) zonder teruggroei te ervaren, is een zekerder manier om de bloei in de gaten te houden en op dat moment te maaien.
Artikelbronnendesign-jornal.com gebruikt alleen bronnen van hoge kwaliteit, waaronder peer-reviewed studies, om de feiten in onze artikelen te ondersteunen. Lees ons redactionele proces voor meer informatie over hoe we feiten controleren en onze inhoud nauwkeurig, betrouwbaar en betrouwbaar houden.-
Raaigras. Penn State Extension-website
