- Amerikaans lindehout (Tilia americana)
- Carolina Basswood (Tilia caroliniana)
- Europese Linde (Tilia × europaea)
- Krimlinde (Tilia x euchlora)
- Henry's limoen (Tilia henryana)
- Grootbladige limoen (Tilia platyphyllos)
- Lindeblad (Tilia cordata)
- Zilverlinde (Tilia tomentosa)
- Wit lindehout (Tilia americana var. heterophylla)
- Huilende zilveren linde, hanger zilveren linde (Tilia petiolaris)
Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Linden zijn loofbomen gecategoriseerd binnen de Tilia geslacht, dat ongeveer 30 soorten omvat die inheems zijn in Noord-Amerika, Europa en Azië. In Europa staan ze meestal bekend als 'lindens' of 'limes', terwijl sommige Noord-Amerikaanse soorten beter bekend staan als 'basswoods'. Deze soorten hybridiseren vrij gemakkelijk, dus het is soms moeilijk om een precieze boomsoort in zijn oorspronkelijke habitat te identificeren.
Lindebomen zijn middelgrote tot grote schaduwbomen; ze hebben meestal dikke, pilaarachtige stammen met donkere schors die glad begint maar groeven ontwikkelt naarmate de boom ouder wordt. Sterke horizontale takken steken uit de stam, waardoor een dichte piramidale of ronde groeiwijze ontstaat. Ze hebben donkergroene hartvormige bladeren, die lijken op espenbladeren, maar veel groter zijn. De bloemen van de lindeboom, een favoriet van bijen, zijn te zien van mei tot juli. Sommige imkers verbouwen linden specifiek om de honingproductie te stimuleren.
Hier zijn 10 soorten lindebomen om te overwegen voor uw landschap.
Tuintip
Bij de meeste plantensoorten zijn soorten die in een regio voorkomen het gemakkelijkst om daar te groeien. Bij linden kunnen de inheemse soorten echter gevoelig zijn voor stedelijke omstandigheden, met name luchtvervuiling. Noord-Amerikaanse tuinders die op zoek zijn naar een duurzame linde om in de stad te planten, kunnen het beste kiezen voor een van de Europese soorten of hybriden.
- 01 van 10
Amerikaans lindehout (Tilia americana)
De meest voorkomende Noord-Amerikaanse linde, de linde (Tilla americana) is een geweldige tuinboom voor mensen die schaduw willen cultiveren. Deze snelle groeier kan soms wel 24 centimeter per jaar groeien en heeft veel ruimte nodig om te bloeien. Bekend om zijn zachte, lichtgewicht hout, werd lindehout vaak gebruikt in Indiaans houtsnijwerk. De schors werd ook verzameld en verwerkt tot vezels voor het weven van touwen, manden en andere voorwerpen. Dit is over het algemeen een onderhoudsarme boom, maar net als andere inheemse lindesoorten verdraagt hij weinig vervuiling en stedelijke omstandigheden.
- Inheems gebied: Oostelijk Noord-Amerika
- USDA-groeizones: 2-8
- Hoogte: 50-80 voet lang
- Blootstelling aan de zon: Volledig, Gedeeltelijk
- 02 van 10
Carolina Basswood (Tilia caroliniana)
Een andere favoriet van bestuivers, het Carolina-bashout (ook bekend als het Florida-bashout) groeit in gematigde klimaten en produceert geurige witte bloemen die in clusters hangen. Een grijsgeschorste variëteit van deze lindeboom komt oorspronkelijk uit Texas en is gekweekt en geoogst voor gebruik in houtwerk binnenshuis. De vrucht wordt gegeten door kleine zoogdieren en naarmate het hout vergaat, produceert het holten die worden gebruikt door nestelende vogels zoals houten eenden en spechten.
- Inheems gebied: Zuidelijk Noord Amerika
- USDA-groeizones: 7-9
- Hoogte: 40-100 voet of meer
- Blootstelling aan de zon: Volledig, Gedeeltelijk
- 03 van 10
Europese Linde (Tilia × europaea)
De Europese linde (ook wel een "gewone linde" of een "gewone linde" genoemd) is een hybride boom die is ontstaan door het kruisen van de grootbladige linde (Tilia platyphyllos) en de bladlinde (Tilia cordata). Het heeft een volle, ronde groeiwijze die minder piramidaal is dan de Amerikaanse linde. Deze soort wordt vaak gebruikt als schaduwboom aan de straatkant. Als het echter niet goed wordt gesnoeid, kan het een overwoekerde massa of groepje kleine bomen worden, in plaats van een indrukwekkende eenling. De Europese linde heeft een betere tolerantie voor stedelijke omstandigheden dan inheemse linden.
- Inheems gebied: Kwekerij hybride; oudersoorten zijn inheems in Europa
- USDA-groeizones: 3-7
- Hoogte: 50-90 voet
- Blootstelling aan de zon: Volledig, Gedeeltelijk
- 04 van 10
Krimlinde (Tilia x euchlora)
Hoewel botanici niet zeker zijn van de afstamming van deze hybride, schrijven de meeste het toe aan een kruising tussen de Tilia cordata en Tilia dasystyla. De Krimlinde (of "Kaukasische linde") heeft een korte levensduur, van ongeveer 20 jaar, is echter minder vatbaar voor problemen veroorzaakt door bladluizen. Door zijn korte levensduur is dit een prima lindeboom voor gebruik in bloembakken of potten, waar het een indrukwekkend statement maakt. Het heeft een afgeronde piramidale vorm, die bij het ouder worden vaak iets gaat hangen.
- Inheems gebied: Kwekerij hybride; oudersoorten zijn inheems in Europa
- USDA-groeizones: 3-8
- Hoogte: 40-60 voet (veel kleiner als een containerspecimen)
- Blootstelling aan de zon: Volledig, Gedeeltelijk
- 05 van 10
Henry's limoen (Tilia henryana)
Augustine Henry, een plantkundige uit Ierland, ontdekte deze soort lindeboom voor het eerst en is de inspiratie voor zijn gemeenschappelijke naam. Henry's limoen groeit langzamer dan andere linden, en het kan 10 jaar duren om 10 voet hoog te worden. Deze soort draagt grote, zeegroene bladeren met gekartelde randen en zilverachtige achterkant, en de geurige bloemen vormen in trossen.
- Inheems gebied: China
- USDA-groeizones: 6-8
- Hoogte: 20-30 voet (soms tot 50 voet)
- Blootstelling aan de zon: Volledig, Gedeeltelijk
- 06 van 10
Grootbladige limoen (Tilia platyphyllos)
De bladeren van deze grootbladige linde kunnen wel 1,5 meter lang worden, waardoor het zijn toepasselijke naam krijgt. De boom zelf heeft de vorm van een koepel, met een matige groeisnelheid. Deze soort kan worden verward met de Europese linde die in parken wordt gekweekt, maar de Europese soort heeft een hobbelige stam, terwijl de stam van de grootbladige linde glad is.
- Inheems gebied: Europa, Zuidwest-Azië
- USDA-groeizones: 3-7
- Hoogte: 60-80 voet
- Blootstelling aan de zon: Volledig, Gedeeltelijk
- 07 van 10
Lindeblad (Tilia cordata)
Zoals je zou kunnen raden, correleert de algemene naam van de kleine linde rechtstreeks met de bladgrootte, die veel kleiner is dan de bladeren van andere lindeboomsoorten. De overvloed aan cultivars omvat 'Baileyi', 'Bicentennial', 'Burnt Orange' en 'Greenspire', die allemaal worden gebruikt in landschapsarchitectuur in de achtertuin om grote tuinhagen te creëren. Deze boom verdraagt vrij zwaar snoeien en doet het ook goed in stedelijke omstandigheden.
- Inheems gebied: West-Azië, Europa
- USDA-groeizones: 3-7
- Hoogte: 50-70 voet
- Blootstelling aan de zon: Volledig, Gedeeltelijk
- 08 van 10
Zilverlinde (Tilia tomentosa)
Zoals de naam al doet vermoeden, lijken de bladeren van deze lindeboom te glinsteren door de kleine witte haartjes op hun rug die er zilverachtig uitzien en geel worden in de herfst. Deze soort schittert als stadsboom aan de straatkant en heeft een stevige constitutie die tegen luchtvervuiling kan. Deze breed zuilvormige boom heeft een ronde kroon, waardoor hij een uitstekende schaduwboom is voor stedelijke omgevingen.
- Inheems gebied: Zuidoost Europa, Klein-Azië
- USDA-groeizones: 4-7
- Hoogte: 50-70 voet
- Blootstelling aan de zon: Volledig, Gedeeltelijk
- 09 van 10
Wit lindehout (Tilia americana var. heterophylla)
Ooit werd het witte lindehout gecategoriseerd als zijn eigen soort, Tila heterophylla, maar het is sindsdien opnieuw geclassificeerd als een variatie op het Amerikaanse lindehout: T. americana var. heerphylla. Het lijkt qua uiterlijk erg op het Amerikaanse lindehout, behalve de haren op de onderkant van de bladeren, waardoor ze een witachtig uiterlijk krijgen. Deze lindeboom wordt wel eens verward met zilverbasthout, maar de bladkleur is duidelijk minder zilverachtig en meer wit. Romige gele bloemen verschijnen in het late voorjaar, hangend in trossen. Hoewel dit een prachtige boom is, zoals andere Amerikaanse lindesoorten, kan het witte lindehout de stedelijke omstandigheden niet verdragen. In voorstedelijke of landelijke landschappen kan het echter een uitstekende keuze zijn.
- Inheems gebied: Oost-Verenigde Staten (vooral Noord-Carolina)
- USDA-groeizones: 3-7
- Hoogte: 50-80 voet lang
- Blootstelling aan de zon: Volledig, Gedeeltelijk
- 10 van 10
Huilende zilveren linde, hanger zilveren linde (Tilia petiolaris)
De takken van deze soort, bekend als de huilende zilveren linde of de hangende zilveren linde, hangen naar de grond, vandaar de naam. Het is middelgroot voor een linde, met witachtige haren aan de onderkant van de bladeren waardoor de boom er zilverachtig uitziet in de wind. Dit type linde heeft een uitzonderlijk dichte, lage overkapping waardoor het een uitstekende schaduwboom is. Het is ook behoorlijk taai, met een betere tolerantie voor stedelijke omstandigheden dan de meeste inheemse linden. Sommige autoriteiten beschouwen deze boom als een cultivar van Tilia tomentosa, het de naam toewijzen T. tomentosa 'Petriolaris.'
- Inheems gebied: Zuidoost Europa, Klein-Azië
- USDA-groeizones: 5-9
- Hoogte: 50-70 voet
- Blootstelling aan de zon: Volledig, Gedeeltelijk
-
Jacquemart, Anne-Laure, Moquet, Laura, Ouvrard, Pierre, et al. Tilia Trees: gif.webptige of waardevolle bronnen voor bestuivers?Apidologie, 49, 538-550, 2018, doi:10.1007/s13592-018-0581-3
-
Pellegrini, Elisa, Nali, Cristina, Lorenzini, Giacomo. Ecofysiologie van Tilia Americana onder ozonontsmetting. Onderzoek naar atmosferische vervuiling, 4,2,142-146, 2013, doi:10.5094/APR.2013.014
-
Thurn, Mary, Lamb, Elizabeth, Eshenaur, Brian. Ziekte- en insectenresistente sierplanten. Geïntegreerd plaagbestrijdingsprogramma in de staat New York, Cornell Cooperative Extensionoperative
-
Selmi, Wissal, Weber, Christiane, Riviere, Emmanual, Blond, Nadege, Lotfi, Mehdi, Nowak, David. Luchtvervuilingsverwijdering door bomen in openbare groene ruimten in de stad Straatsburg, Frankrijk. Stedelijke bosbouw en stedelijke vergroening, 17,192-201, 2016, doi:10.1016/j.ufug.2016.04.010
