Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Een McMansion is een pejoratieve term voor een bepaald type alomtegenwoordig supergroot Amerikaans huis in de voorsteden dat mensen graag haten. Deze huizen, een symbool van Amerikaanse overdaad, versterken het niet-duurzame idee dat groter altijd beter is, en kunnen overal in de VS rommelige buurten worden gevonden, van zee tot glanzende zee en daarbuiten.
McMansions zijn het architecturale equivalent van fastfood-generiek, in massa geproduceerd, dubieus geconstrueerd en onverklaarbaar populair.
Geschiedenis van McMansions
De geschiedenis van de McMansion gaat terug tot Californië in de jaren tachtig - een decennium van twijfelachtige smaak en vrij stromend kapitaal. Maar de 40-jarige stijging van de McMansion bereikte zijn hoogtepunt tijdens de subprime-hypotheek-aangedreven huizenzeepbel en de daaropvolgende wereldwijde financiële crisis die resulteerde in de Grote Recessie die in 2008 begon.
Omdat ze niet langer tevreden waren met de huisjes van Cape Cod, Craftsman-bungalows en andere soorten naoorlogse woningen die in de buitenwijken verrezen om gezinnen uit de middenklasse een houten schutting en een bescheiden kwaliteit van leven te bieden die niettemin op veel plaatsen in de wereld wedijveren, begonnen ontwikkelaars te bulldozeren volmaakt mooie huizen op mensenmaat, die vaak sierlijk op royale percelen stonden en ze vervingen door pretentieuze, opgeblazen wangedrochten die op het trottoir begonnen en uitstaken als pijnlijke duimen. Een slordig gebouwd, goedkoop ogend McMansion in een buurt met bungalows zag er niet alleen misplaatst uit, maar het was ook een bedreiging voor het welzijn en de levenskwaliteit van zijn buren, die plotseling een gebouw met meerdere verdiepingen hadden dat al hun huizen blokkeerde. natuurlijk licht, of ramen die uitkijken op wat voorheen privé-achtertuinen waren.
Veel mensen vonden McMansions afschuwelijk, smakeloos, verkwistend en deprimerend. Maar hun prevalentie leek onvermijdelijk de lat hoger te leggen voor wat acceptabele en wenselijke huisvesting was voor een middenklassegezin en de inzet te verhogen voor wat het betekende om gelijke tred te houden met de Joneses. Plotseling leek het delen van een badkamer onbegrijpelijk, en op lokale vergaderingen van het stadhuis smeekten ouders in tranen voor het recht van hun kinderen op een eigen badkamersuite.
Vroege McMansions waren vaak Frankensteins monsterachtige riffs van klassieke bouwstijlen zoals Georgisch en Mediterraan. McMansions begon uit de gratie te raken met het begin van de Grote Recessie en de opkomst van tegenculturele bewegingen zoals de Tiny House-trend, maar de Amerikaanse smaak voor supersizing is blijven gedijen in de vorm van grotere moderne huizen uit het midden van de eeuw die zijn nagesynchroniseerd McModerns en zijn populair onder millennials.
Belangrijkste kenmerken van McMansions
- Extra grote, in massa geproduceerde huizen, meestal van ten minste 3.000 vierkante voet en meer die door ontwikkelaars worden aangedreven in plaats van door architecten
- Ondanks hun wens om er weelderig uit te zien, zijn ze vaak goedkoop gemaakt, met materialen van lage kwaliteit
- Vol met willekeurige interieurkenmerken die vaak resulteren in vreemde lay-outs en ongerijmde buitenkanten
- Veel McMansions zijn neo-eclectisch van stijl, wat duidt op een mengelmoes van soms niet-gerelateerde architecturale stijlen die samenhang en integriteit missen - het resultaat van de afwezigheid van een architecturale stijl
- Ramen, daklijnen en andere details botsen vaak
- Torenhoge plafonds, vooral in inkomhallen met twee verdiepingen, vaak met gigantische kroonluchters
- Zogenaamde grote kamers met twee verdiepingen met enorme ramen en een echoey-akoestiek
- Bevat vaak Palladiaanse ramen, meerdere schoorstenen, afwijkende daklijnen en te grote kolommen
- Meerdere garages met ruimte voor vier of meer auto's
- Meestal twee of meer verhalen
- Meerdere badkamers en/of en suites bij elke slaapkamer
- Verspild en inefficiënt ruimtegebruik
Kritiek op McMansions
Architectuurcritici en veel waarnemers vinden dat McMansions, ondanks hun populariteit, een doorn in het oog is van het Amerikaanse landschap, een opgeblazen aberratie van wat een huis zou moeten zijn, en een casestudy over wat er in de Verenigde Staten scheelt. Een van de belangrijkste uitleggers op internet van wat McMansions zo uniek verschrikkelijk maakt, is architectuurcriticus Kate Wagner van het morbide vermakelijke McMansionHell-blog, die uitvoerig en in levendig detail betoogt dat McMansions wreed is voor het milieu, een slechte langetermijninvestering, een showcase voor slecht vakmanschap, en zijn hard voor de geest.
Terwijl sommige gezinnen begeren om in McMansions te wonen, waar kinderen hun eigen badkamer hebben, ouders hun eigen vleugel en niemand moeite hoeft te doen om sociale afstand te nemen, beweren critici dat dit gebrek aan samenhorigheid van het gezin slecht kan zijn voor het toezicht op kinderen en het bouwen van familie intimiteit.
McMansions slurpen kostbare materialen en braakliggende terreinen op. Bovendien bevorderen ze door hun overbebouwde, energie-inefficiënte, overdreven, op comfort gerichte bouwstijlen overmatig energieverbruik en verergeren ze de klimaatnoodsituatie. De McMansion is de antithese van de duurzame en regeneratieve architectuur die een groeiende beweging over de hele wereld is.
